Ex-włoskie Leopardy 1 dla Ukrainy? Na drodze szwajcarski parlament

Wojna na Ukrainie

Szwajcarska firma miałaby na sprzedaż aż 96 sztuk czołgów Leopard 1A1/A2/A5 odkupionych od włoskiej armii w 2016 roku. Obecnie jednak pojazdy te są niesprawne i wymagają zapewne remontu generalnego połączonego z modyfikacją podzespołów, z racji na brak możliwości wymiany części z nich zwłaszcza dla wariantów A1/A2. RUAG wysłał już oficjalne pismo do szwajcarskiego Sekretariatu Stanu ds. Gospodarczych w celu uzyskania zgody na sprzedaż. Pojazdy te dalej mają znajdować się na terenie Włoch. Zważywszy na warianty, jakie firma posiada, czołgi te obecnie pełniłyby funkcję głównie wozów wsparcia ogniowego.

Niestety kilka dni temu szwajcarska niższa izba parlamentu odrzuciła wniosek Kijowa o możliwości reeksportu uzbrojenia produkcji szwajcarskiej na Ukrainę. Powodem, na który powoływali się głosujący przeciwko było zachowanie neutralność państwa, ustanowiona podczas Kongresu Wiedeńskiego. Nie oznacza to jednak braku możliwości odkupienia od Szwajcarii sprzętu przez inne kraje, które mogłyby wykorzystać go w procesie wymiany np. w zamian za przekazanie sprzętu starszego typu na Ukrainę.

Leopard 1 to niemiecki czołg podstawowy II generacji, wprowadzony do użytku w drugiej połowie lat 60. XX wieku. Od 1965 roku do połowy lat 80. wyprodukowano 4700 sztuk. Uzbrojenie główne stanowi armata gwintowana L7A3 kal. 105 mm,z lufą o długości 52 kalibrów. Sprzężona została z uniwersalnym karabinem maszynowym MG3 kal. 7,62 mm, którego drugi egzemplarz umiejscowiono na stropie wieży czołgu. Zamiast nich istniała możliwość implementacji belgijskiego odpowiednika w postaci FN MAG kal. 7,62 mm. Za poruszanie się czołgu odpowiada 10-cylindrowy silnik MTU MB 838 CaM 500 o mocy 830 KM, połączony z przekładnią ZF 4 KM 250 z czterema biegami do przodu i dwoma do tyłu.

Pozwala on na osiągnięcie prędkości maksymalnej 65 km/h przy zasięgu 600 km po drodze lub 450 km w terenie. Czołg ten przechodził wiele modernizacji, które zwiększały jego siłę ognia (ostatnie wersje mają system kierowania ogniem porównywalny z wczesnymi Leopardami 2), niezawodność czy ochronę załogi. Ten ostatni aspekt mimo poprawy względem bazowej wersji dalej pozostaje na obecnie niezadowalającym poziomie.