Reklama
  • Wiadomości

ILA 24: Polski szybowiec i technologie kosmiczne

Na tegorocznych targach ILA Berlin uwagę zwracało sporej wielkości stoisko ośrodka naukowo-badawczego Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa. Polacy pokazali na nim szereg rozwiązań z zakresu sektora kosmicznego, ale także model nowego typu szybowca Jay, który po raz pierwszy ma się wzbić w powietrze już w lipcu tego roku.

Szybowiec Jay
Model szybowca Jay Sieci Badawczej Łukasiewicz Instytut Lotnictwa
Autor. Maciej Szopa/Defence24.pl

Szybowiec Jay został zaprojektowany z myślą o aeroklubach i pilotach startujących w zawodach szybowcowych. Stworzono go we współpracy z polskimi mistrzami szybownictwa, czuli ludźmi na co dzień zwyciężającymi w ogólnoświatowych zawodach. Maszyna powstała więc niemalże na ich „zamówienie”, a zatem ma szansę zdobyć silną pozycję na rynku. Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa jako instytucja naukowo-badawcza i projektująca nie będzie Jay’a produkował, jednak trwają obiecujące rozmowy na temat jego uprzemysłowienia. Obecnie pierwszy prototyp kończy próby naziemne, a w lipcu mają się rozpocząć próby w locie. Jay, jako statyczny jeszcze obiekt, ma być obecny w sierpniu na mistrzostwach świata w szybownictwie w Niemczech i będzie to jego oficjalna premiera.

Szybowiec Jay
Szybowiec Jay Sieci Badawczej Łukasiewicz Instytut Lotnictwa
Autor. Maciej Szopa/Defence24.pl

Parametry techniczne tej maszyny to 300 kg masy własnej i 410 kg maksymalnej masy startowej. Rozpiętość skrzydeł to 12,89 metra, długość 6,84 m, wysokość 1,88 m. Dopuszczalna prędkość eksploatacyjna konstrukcji to 320 km/h, prędkość manewrowa to 242 km/h, a prędkość przeciągnięcia 75 km/h.

Reklama

Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa prezentował także kompozytową obudowę górnej części rakiety kosmicznej Bursztyn o zredukowanej masie przy jednoczesnym zwiększeniu jej odporności. Rozwiązanie stworzone dla technologii kosmicznych teoretycznie może zostać także wykorzystane w obszarach wojskowych przy budowie pocisków rakietowych.

Nowa kompozytowa sekcji dziobowej rakiety Bursztyn
Nowa kompozytowa sekcji dziobowej rakiety Bursztyn
Autor. Maciej Szopa/Defence24.pl
Silniki manewrowe i deorbitacyjne Polon
Silniki manewrowe i deorbitacyjne Polon na makiecie satelity
Autor. Maciej Szopa/Defence24.pl

Prezentowano także ekologiczny moduł napędowy do satelitów Polon. Rozwiązanie to może być stosowane na obiektach kosmicznych o masie do 200 kg i służyć do deorbitacji, ale także do manewrowania satelity na orbicie czy ustawiania się w sposób optymalny dla zainstalowanych na nim sensorów. Polon charakteryzuje się niewielkimi wymiarami (choć jest to rozwiązanie skalowalne) i wykorzystaniem paliwa mało toksycznego o wysokim współczynniku spalania. 98 procent jego objętości stanowi wodór. Oznacza to, że jego wykorzystanie nie generuje powstawania mikrośmieci kosmicznych w postaci ubocznych elementów spalania.

Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa prezentował także wyniki swoich prac nad silnikiem do pojazdów kosmicznych Grace Green o ciągu 500 Newtonów. Rozwiązanie to opiera się na podobnym ekologicznym paliwie co Polon.

Silnik manewrowe do satelitów Grace Green
Silnik manewrowe do satelitów Grace Green o ciągu 400 N
Autor. Maciej Szopa/Defence24.pl
WIDEO: "Żelazna Brama 2025" | Intensywne ćwiczenia na poligonie w Orzyszu
Reklama
Reklama