Szwecja: Wodowanie drugiego Gotlanda. A-26 coraz bliżej

Wodowanie okrętu HSwMS „Uppland” nastąpiło 19 czerwca 2019 r., a więc dokładnie dwanaście miesięcy po takim samym wodowaniu pierwszego zmodernizowanego okrętu typu Gotland/A19  (HSwMS „Gotland”). Szwedzka marynarka wojenna otrzymała w ten sposób dwa okręty, które są kompleksowo przygotowane do działań na morzu przy współczesnych zagrożeniach.

Jest to również dowód na duże możliwości zakładów stoczniowych Saab Kockums, które po odejściu spod zarządu niemieckiego koncernu TKMS były lekceważone i atakowane przez konkurentów jako niewydolne. Tymczasem Szwedzi udowodnili, że ich stocznia nadal zalicza się do elitarnego klubu producentów okrętów podwodnych.

Dowodem na to jest nie tylko kompleksowa modernizacja („mid-life upgrade”) dwóch Gotlandów, ale również realizowana zgodnie z planem budowa dwóch okrętów podwodnych nowej generacji typu A26 – które są proponowane m.in. polskiej Marynarce Wojennej w ramach programu Orka.

Pomocna w tym jest szwedzka filozofia konstruowania okrętów podwodnych, które dzięki modułowej budowie można łatwo remontować i unowocześniać. Szwedzi wiedzą, że sam kadłub mechanicznie spełnia stawiane mu wymagania o wiele dłużej, niż znajdujące się w jego wnętrzu urządzenia i systemy. Dlatego wprowadzono taki system instalowania wyposażenia, że można go z łatwością wymieniać w trakcie eksploatacji jednostek pływających.

Pomaga w tym również fakt, że stocznia Saab Kockums opanowała technologię wymiany lub dodawania sekcji okrętów podwodnych i robi to w czasie krótszym niż 12 miesięcy. A „otwarty” kadłub z zasady poprawia dostęp i upraszcza wymianę sprzętu znajdującego się wewnątrz.

Niewiele stoczni na całym świecie ma doświadczenie w całkowitej, modyfikacji okrętu podwodnego, tworzącej niemalże nową jednostkę. Jesteśmy jedyną stocznią, która dwukrotnie w ciągu 12 miesięcy przeprowadziła taką modernizację z sukcesem. Najpierw z HSwMS „Gotland”, a teraz z HSwMS „Uppland”. Jeśli weźmie się pod uwagę, że gdy te okręty zostały zwodowane pod koniec lat 90-tych, smartfony nawet nie istniały, pokazuje to, jak ogromny skok technologiczny dokonał się na okrętach podwodnych, i jak znaczący jest „midlife upgrade".

Program modernizacji Gotlandów jest ważny nie tylko dlatego, że pozwala szwedzkiej marynarce wojennej zachować wysokie możliwości bojowe do czasu wprowadzenia okrętów podwodnych nowej generacji. Zmodernizowane jednostki pływające pozwolą bowiem również sprawdzić w działaniu część rozwiązań, jakie planuje się wprowadzić na A26 oraz wcześniej wyszkolić załogi w ich wykorzystaniu.

Na zmodernizowanych Gotlandach zainstalowano ponad dwadzieścia systemów z nowej generacji okrętów podwodnych. Są wśród nich m.in.: nowa wersja napędu niezależnego od powietrza (AIP) w technologii Stirlinga, część systemu sonarowego, maszt optoelektroniczny (który zastąpił jeden z peryskopów), urządzenia łączności radiowej i podwodnej oraz okrętowy system walki. Zadbano również o zwiększenie komfortu załogi.

Szwedzi przecięli w tym celu okręt i dodali do niego sekcję kadłuba wcześniej wyposażoną m.in. w układy chłodzenia wody słodkiej i morskiej oraz agregaty wody lodowej. W ten sposób zmodernizowane Gotlandy mają długość 62 metry (wcześniej 60,4 m) i wyporność 1580 ton (wcześniej 1494 tony).