Wojsko odebrało pierwszą partię zmodyfikowanych BWR-ów. Będą kolejne?

Wspomniane remonty z modyfikacją zrealizowano na podstawie umowy z maja 2017 roku, zawartej pomiędzy konsorcjum w składzie WZM S.A. z Poznania (lider) i Wojskowych Zakładów Łączności Nr 2 S.A., a 1. Regionalną Bazą Logistyczną z Wałcza. Jej zapisy dotyczyły remontu i modyfikacji bojowych wozów rozpoznawczych BWR-1, w tym trzech BWR-1D i dwóch BWR-1S w ramach prowadzonych bieżąco napraw głównych wynikających z planu eksploatacji pojazdów.

Czytaj też: MSPO 2018: Dwa wcielenia zmodernizowanego BWR

W odpowiedzi na pytania Defence24.pl rzecznik prasowy Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych ppłk Marek Chmiel potwierdził, że wszystkie wozy objęte tą umową zostały zmodyfikowane i przekazane użytkownikowi. Natomiast kontynuacja tego procesu warunkowana jest decyzją gestora, „po ocenie otrzymanych wniosków od użytkowników zmodyfikowanego sprzętu”.

Ppłk  Chmiel zaznaczył, że rozpoczęcie postępowania prowadzącego do podpisania umowy na modyfikację kolejnych BWR możliwe będzie po przyznaniu środków finansowych. „W ramach prognozy możliwe jest zmodyfikowanie pojazdów rozpoznawczych w ilości 18 egzemplarzy sprzętu w latach 2020-2023.” – dodał. „Podpisanie umowy będzie możliwe w 2020 roku po potwierdzeniu danych planistycznych oraz ilości środków finansowych” – zaznaczył.

Z nieoficjalnych informacji Defence24.pl wynika, że wnioski z eksploatacji pierwszej partii zostały już przeanalizowane. Konfiguracja kolejnych, zmodyfikowanych BWR-ów będzie bardzo zbliżona do tej wprowadzonej w ramach pierwszej serii.

Czytaj też: Co z F-16 dla Sił Powietrznych? „Przyspieszenie możliwe, jeśli będą pieniądze”

Oba modyfikowane typy wozów BWR-1 mimo pewnych różnic konstrukcyjnych przeszły taki sam, relatywnie szeroki zakres prac. W jego wyniku zastąpiono praktycznie całe specjalistyczne wyposażenie zadaniowe do działań rozpoznawczych. Wśród wprowadzonych usprawnień można wymienić montaż: cyfrowych systemów łączności zewnętrznej bazujących na radiostacjach Harris i Radmor, systemu teleinformatycznego z cyfrowym systemem łączności wewnętrznej od Grupy WB, systemu obserwacji dookólnej opartego na wielofunkcyjnej lornetce termowizyjnej JIM LR, zintegrowanej głowicy optoelektronicznej ZIG-T-2R, radaru rozpoznania pola walki SR HAWK(V)2E z możliwością lokalizacji wybuchów artyleryjskich oraz nowych systemów nawigacji i pozycjonowania: inercyjnego TALIN 5000 oraz satelitarnego GPS z odbiornikiem DAGR.

Dodatkowo zmodyfikowane wozy otrzymały także automatyczny przyrząd rozpoznawania skażeń chemicznych AP4C, miniaturowy wykrywacz min MIMID czy wynośny radiometr DPO. Znaczące podniesienie przeżywalności i funkcjonalności pojazdu uzyskano natomiast poprzez montaż systemu samoosłony typu SSP-1N Obra-3 firmy PCO, wielozakresowego pokrycia maskującego Berberys typu C grupy Lubawa, pomocniczego źródła zasilania APU o mocy 2 kW zasilanego ze zbiorników pojazdu, ogrzewania postojowego, powiększonych zbiorników w tylnych drzwiach, pasywnych przyrządów obserwacyjno-celowniczych, ergonomicznych siedzeń dla wszystkich członków załogi i gąsienic z nakładkami gumowymi. Dodatkową zmianą usprawniającą dalszą eksploatację tych wozów był montaż fabrycznie nowych silników wysokoprężnych UTD-20. Pojazdy otrzymały też pływaki, co pozwoliło na spełnienie wymogu pokonywanie przeszkód wodnych pływaniem pomimo pewnego wzrostu masy.

Polskie wozy BWR-1S/D od momentu pozyskania na przełomie lat 80. i 90. XX wieku nie przechodziły żadnych większych modyfikacji ani modernizacji. Przeprowadzone na kilku pierwszych wozach prace pozwoliły jednak na skokowe zwiększenie możliwości prowadzenia działań rozpoznawczych. To dowód, że tryb modyfikacji (a nie modernizacji, prowadzącej zgodnie z przepisami do wprowadzenia nowego typu uzbrojenia) wcale nie zamyka drogi do wdrażania istotnych zmian w istniejącym sprzęcie, podnoszących potencjał bojowy.

Obecnie zmodyfikowane BWR są najnowocześniejszymi pojazdami tej klasy w Wojsku Polskim. Przypomnijmy, że kompanie rozpoznawcze brygad na KTO Rosomak wciąż nie otrzymały planowanych transporterów w wersji R1/R2, a oprócz nich w służbie w pododdziałach rozpoznawczych są też przestarzałe już dziś BRDM-2, wojsku brakuje więc wozów wyposażonych choćby w nowoczesne radary pola walki. Przeprowadzenie modyfikacji na pozostałych egzemplarzach BWR umożliwiłoby znaczne zwiększenie zdolności jednostek rozpoznawczych w nie wyposażonych.

Docelowo pojazdy te zostaną zastąpione przez nowe bojowe wozy rozpoznawcze Żuk, które mają powstać na podwoziu BWP Borsuk. Należy jednak pamiętać, że Wojsko Polskie potrzebuje dużej liczby nowoczesnych wozów rozpoznawczych, przeznaczonych - m.in. do jednostek nowo formowanych – dywizyjnych batalionów rozpoznawczych, jednostek 18. Dywizji Zmechanizowanej, a także do kompanii rozpoznawczych istniejących brygad używających dziś BRDM-2. Pełne wprowadzenie Żuków będzie więc procesem długotrwałym, a w tym czasie zmodyfikowane BWR mogą odgrywać bardzo istotną rolę w pododdziałach rozpoznawczych Sił Zbrojnych RP.

Czytaj też: Dywizjony Langust z nowym systemem kierowania ogniem