Wojsko kupi nowe pociski przeciwpancerne. Jakie uzbrojenie dla Mi-24?

W odpowiedzi na pytania Defence24.pl Wydział Prasowy MON poinformował, że projekty przeciwpancernych pocisków kierowanych Pustelnik i Karabela są w końcowym etapie fazy analityczno-koncepcyjnej (FA-K), realizowanej przez Inspektorat Uzbrojenia.

Karabela to program ciężkiego przeciwpancernego pocisku kierowanego, który może trafić na uzbrojenie śmigłowców. Jak poinformował MON, „Ppk pk. KARABELA rozważany jest jako jeden z wariantów uzbrojenia śmigłowców uderzeniowych KRUK, a także śmigłowców uderzeniowych Mi-24.”. Dotychczas nie przewidziano natomiast umieszczenia pocisków Karabela na pojazdach wielozadaniowych Pegaz bądź samochodach osobowo-ciężarowych Mustang.

Jeżeli chodzi o modernizację śmigłowców szturmowych Mi-24, na obecnym etapie nie określono konkretnego typu ppk. „W opracowanych wymaganiach brane są pod uwagę wymagania operacyjne pk. KARABELA. Ostateczny wybór pocisku zostanie dokonany po zakończeniu fazy analityczno-koncepcyjnej prowadzonej przez Inspektorat Uzbrojenia.” – podał resort. Jedną z opcji jest właśnie ppk Karabela, jednak na razie nie ma decyzji. Wiadomo jednak, że maszyny mają otrzymać jeden typ przeciwpancernych pocisków kierowanych. Oprócz tego, jak zaznaczył resort, polskie Mi-24 mają otrzymać niekierowane pociski rakietowe kalibru 70 mm. Chodzi o rakiety zgodne ze standardem NATO, dziś śmigłowce tego typu używają przestarzałych pocisków kalibru 57 mm konstrukcji sowieckiej.

W dialogu technicznym na ppk Karabela wzięło udział osiem podmiotów, w tym: Departament Obrony USA za pośrednictwem Ambasady USA, Firma Lockheed Martin Missiles and Fire Control, Rafael za pośrednictwem STUNNER Consulting Lucjan Mucha, konsorcjum składające się z WB Electronics (lider), Mindmade Sp. z o.o. i SFTE „Spets TechnoExport”, Konsorcjum składające się z LIGNex1 Co. Ltd., Pagacz i Synowie Sp. z o.o., Raytheon Missile Systems, Mesko SA. Pierwsze szersze informacje o programie Karabela pojawiły się w 2016 roku.

Z kolei drugi program przeciwpancernego pocisku kierowanego, pod kryptonimem Pustelnik, dotyczy lekkiego ppk, przeznaczonego dla jednostek piechoty, w tym Wojsk Obrony Terytorialnej. Pierwsze szersze informacje o ppk Pustelnik pojawiły się w 2016 roku, przy okazji redefinicji Planu Modernizacji Technicznej. W dialogu technicznym na Pustelnika wzięło udział sześć podmiotów: Javelin Joint Venture (konsorcjum Raytheon i Lockheed Martin), Rafael za pośrednictwem STUNNER Consulting Lucjan Mucha, Mesko, MBDA, Saab, Dynamics AB, Konsorcjum firm w składzie: WB Electronics (lider), Mindmade sp. z o.o. i SFTE „Spets TechnoExport”.

Wiadomo, że w ramach postępowania na Pustelnika MON zamierza pozyskać lekki i łatwy w obsłudze system przeciwpancernych pocisków kierowanych, tak aby mógł on być używany przez żołnierzy po relatywnie krótkim szkoleniu. Wstępnie założono, że maksymalny zasięg nowego ppk to minimum 1,4 km. „Rozpoczęcie dostaw planowane jest po 2019 r. Dotychczas nie przewidywano umieszczenia ppk pk. Pustelnik na pojazdach typu 4x4 Mustang bądź pojazdach wielozadaniowych Pegaz.” – podał resort obrony.

Pustelnik i Karabela to kryptonimy dwóch programów, mających na celu wprowadzenie do Wojska Polskiego pocisków przeciwpancernych nowych typów. Pytany o ewentualne wprowadzenie na uzbrojenie ppk innych typów niż te, rozwijane w ramach programów Pustelnik i Karabela MON poinformował: „Obecnie, planowane jest rozwijanie zdolności operacyjnej zwalczania celów pancernych i opancerzonych tylko przez ppk pk. PUSTELNIK oraz KARABELA. Należy jednak zaznaczyć, że są to kryptonimy Wymagań Operacyjnych a nie konkretny sprzęt wojskowy. W wyniku postępowania przetargowego w ramach ww. projektów mogą być pozyskane różne wyrzutnie ppk od różnych dostawców.”.

Innym ważnym elementem procesu wzmocnienia obrony przeciwpancernej ma być integracja ppk Spike-LR z KTO Rosomak. Obecnie trwają negocjacje w ramach prowadzonego postępowania, mającego na celu doposażenie istniejących transporterów z wieżami Hifist-30 w wyrzutnie pocisków tego typu. Z kolei nowo dostarczane transportery mają zostać uzbrojone w wieże bezzałogowe ZSSW-30 z wyrzutniami ppk Spike-LR, opracowywane przez konsorcjum HSW i WB Electronics. Ich produkcja seryjna ma rozpocząć się w 2019 roku. Te same wieże mają też trafić na wyposażenie przyszłych BWP Borsuk. Ponadto, MON informował na początku roku o prowadzeniu prac analitycznych związanych z ewentualnym pozyskaniem ppk Spike LR 2.

Wszystkie te programy mają na celu istotne wzmocnienie obrony przeciwpancernej w Wojsku Polskim. Obecnie w zasadzie jedynym nowoczesnym ppk w Wojsku Polskim są Spike-LR, dostępne tylko na wyrzutniach przenośnych, i przewożone za pomocą Rosomaków KTO-S, Humvee, często także pojazdów Tarpan Honker. Oprócz nich używane są całkowicie już przestarzałe ppk Malutka na BWP-1 i nieliczne na BRDM-2, natomiast używane w WP śmigłowce nie mają możliwości prowadzenia uderzeń na cele naziemne za pomocą ppk.

Realizacja programów Pustelnik i Karabela, jak i integracja Spike-LR z KTO Rosomak pozwoli więc na znaczne wzmocnienie obrony przeciwpancernej w WP. Wymaga to jednak podjęcia konkretnych decyzji w sprawie pozyskania i wdrażania przeciwpancernych pocisków kierowanych. Warto też rozważyć integrację części ppk (np. Karabela, czy nawet istniejących Spike), z pojazdami 4x4, choćby typu Pegaz, tak aby stanowiły one dodatkowe uzupełnienie obrony przeciwpancernej i były bardziej efektywnie wykorzystywane, w tym z możliwością strzelania zarówno z pojazdu jak i przez spieszoną obsługę.

Wzmocnienie obrony przeciwpancernej jest jednym z priorytetów Strategicznego Przeglądu Obronnego. Oprócz nowych ppk, ma to zostać osiągnięte przez wprowadzenie różnych innych środków rażenia, od uzbrojonych w te pociski śmigłowców szturmowych, poprzez wprowadzenie nowoczesnej amunicji czołgowej i artyleryjskiej, aż do systemów zapór minowych i granatników ppanc. MON zamierza pozyskiwać granatniki przeciwpancerne zarówno jedno-, jak i wielorazowego użytku. Na początku roku resort informował, że zakupy tego sprzętu są wciąż w fazie analityczno-koncepcyjnej.