Tajemniczy klienci na nowy ukraiński pojazd wojskowy

O zamiarze zbudowania modułowego pojazdu opancerzonego w wariantach 4x4 i 6x6 przez kijowską firmę pisałem w listopadzie 2022 roku. Wówczas pomysł wydawał się ciekawy, choć w obliczu trwającej wojny jego realizacja wydawała się mało prawdopodobna. Wiosną 2024 roku przedsiębiorstwo Inguar Defence opublikowało zdjęcia oraz materiały wideo przedstawiające pierwszy egzemplarz nowego pojazdu. Opracowanie i budowa prototypu miały zająć około roku.

Ostatniego lata firma ogłosiła zakończenie badań w terenie z wynikiem pozytywnym. Odbyły się m.in. na obszarze lasu serebriańskiego w pobliżu Kreminnej. W testach wzięli udział żołnierze 12. Brygady Specjalnego Przeznaczenia „Azow” oraz Gwardii Narodowej Ukrainy. Inguar-3 miał doczekać się wielu pochwał. Prototyp wyposażono w zestaw walki radioelektronicznej Kwertus. Na początku stycznia producent ogłosił, że otrzymał zamówienie od dwóch niewymienionych z nazwy klientów. Przypuszczalnie mogą nimi być oddziały Gwardii Narodowej Ukrainy (w tym brygada „Azow”), która podlega Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Wozy mają zostać dostarczone w drugim kwartale bieżącego roku.

Powyższe informacje przekazał dyrektor generalny i współzałożyciel firmy Artem Juszczuk w wywiadzie udzielonym niedawno serwisowi Ukrinform. Juszczuk wspomniał, że poprzedni rok upłynął na długich, wyczerpujących testach Inguara-3, który miał pokonać łącznie 10 tys. km w różnych warunkach. Pozyskane zamówienia nie wyczerpują mocy produkcyjnej zakładów, dlatego Inguar Defence stale poszukuje nowych klientów. Dyrektor podkreślił, że rynek pojazdów opancerzonych na Ukrainie jest trudny, ale jego firmie nie pozostaje nic innego, jak przebić się i pozyskiwać kolejnych klientów.

Inguar-3 to ukraiński pojazd opancerzony opracowany przez kijowskie przedsiębiorstwo Inguar Defence w 2024 r. Załogę stanowią dwie osoby, zaś w przedziale desantu mieści się ośmiu żołnierzy (w wariancie transportera opancerzonego). Odporność na ostrzał określono na poziom 3, zaś ochronę przeciwminową na poziom 3A/3B według normy STANAG 4569A. Wóz zaprojektowano w taki sposób, aby wytrzymał wybuch radzieckiej miny przeciwpancernej TM-62 pod podłogą. Kabina Inguara ma być wykonana ze stali pancernej oraz aluminium, które zwiększa zdolność pancerza do pochłaniania energii kinetycznej pocisku lub siły wybuchu, a w pewnym zakresie redukuje masę własną pojazdu.

Pojazd napędza silnik Deutz o mocy 356 KM, który sprzężono z automatyczną przekładnią Allison. Inguar-3 otrzymał centralny system pompowania opon, zaś samo ogumienie wyposażono we wkładki RunFlat. Jazdę w terenie ułatwia zastosowanie niezależnego zawieszenia ze zwolnicami oraz międzyosiowych blokad mechanizmów różnicowych. Zestaw dzienno-nocnych kamer umożliwia obserwację terenu w bezpośrednim otoczeniu wozu. Inguar-3 posiada także automatyczny system gaśniczy, układ filtrowentylacji oraz wyciągarkę o udźwigu 12 ton.

Uzbrojenie może stanowić szeroka gama obrotnic lub zdalnie sterowanych modułów uzbrojenia wyposażonych w karabin maszynowy. Pojazd zaprojektowano z myślą o montażu systemu wieżowego z lekką armatą automatyczną kal. 20-30 mm. Z racji na modułową budowę Inguar-3 może być platformą dla wielu wersji specjalistycznych, jak m.in. wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych (wśród propozycji znajdują się ppk Stugna-P/Skif oraz Brimstone), wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet czy sprzętu rozpoznawczego. W niektórych wersjach specjalistycznych niezbędne będzie zastosowanie podwozia z napędem 6x6, które jest właśnie opracowywane.