Stępka prototypowego Miecznika czyli przyszłego Wichra [FOTO]

Wydarzenie to jest drugim ważnym kamieniem milowym w budowie prototypu. Pierwszym było uroczyste pierwsze palenie blach na ten okręt, które odbyło się w tej stoczni 16 sierpnia 2023 roku.

Historia programu Miecznik jest już stosunkowo długa i cechuje się licznymi zwrotami akcji i zaskakującymi decyzjami oraz wyborami. Jednak środowe wydarzenie jest tak ważne dla przyszłości Polskiej Marynarki Wojennej, iż warto skupić się na stanie obecnym jego realizacji.

27 lipca 2021 roku w porcie wojennym w Gdyni minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak uroczyście zaakceptował podpisaną umowę na pozyskanie zdolności do rażenia celów morskich, powietrznych i lądowych przez pozyskanie trzech fregat kryptonim Miecznik. Dopiero po podpisaniu umowy rozpoczęto prace nad wyłonieniem zagranicznego partnera i jego projektu. Wybór padł na brytyjską firmę Babcock i jej projekt ofertowy Arrowhead 140. Po dokonaniu tego wyboru nastąpiła długa faza powstawania polskiej fregaty opartej na brytyjskim wzorcu. Zatwierdzenie projektu kontraktowego przez zamawiającego umożliwiło 30 czerwca 2023 roku podpisanie aneksu nr 3 do wspomnianej umowy. Dalsze rozmowy Konsorcjum PGZ-Miecznik z Agencją Uzbrojenie doprowadziły do zawarcia jeszcze jednego aneksu nr 4, o którym poinformowano 15 grudnia 2023 roku.

Od tego momentu, aktualna cena budowy 3 fregat projektu 106 Miecznik wynosi około 14,8 mld zł. Można się spodziewać, iż cena ta jeszcze wzrośnie po podpisanych kolejnych aneksach. Będą one dotyczyły doposażenia fregat nr 2 i 3 jeszcze w niektóre mniejsze systemu uzbrojenia i wyposażenia, które są już przewidziane na fregacie nr 1. Umowa przewiduje również indeksację ceny kontraktowej, co na pewno będzie wykorzystane przez Konsorcjum PGZ-Miecznik.

Fregaty Miecznik będą miały dość wszechstronne i bogate wyposażenie oraz uzbrojenie. Będą wyposażone w system zarządzania walką CMS (Combat Management System) w skład którego wejdzie 18 konsol operatorskich MOC w pomieszczeniu dowodzenia i 2 konsole MOC w pomieszczeniu sztabowym oraz system przesyłania danych o sytuacji operacyjnej okrętu, który wykona OB-R Centrum Techniki Morskiej w Gdyni.

Każdy okręt będzie miał system uzbrojenia rakietowego składający się z 4 pionowych wyrzutni Mk 41 (firmy Lockheed Martin), każda po 8 cel oraz z 4 podwójnych wyrzutni rakiet przeciwokrętowych RBS-15 Mk 3E (firmy SAAB). Pionowe wyrzutnie Mk 41 będą przystosowane do przenoszenia rakiet przeciwlotniczych CAMM (firmy MBDA), po 4 sztuki w celi. Wraz z rozwojem współpracy polsko-brytyjskiej przy lądowym systemie przeciwlotniczym Narew, w przyszłości możliwe jest przygotowanie okrętu do strzelania rakietami CAMM-ER (gdy wyrzutnie zostaną do nich przystosowane) oraz CAMM-MR (gdy same rakiety zostaną kiedyś opracowane). Zastosowanie CAMM-ER i CAMM-MR na prototypie jest na razie opcją, która musi zostać uruchomiona w jednym z następnych aneksów. Również opcją pozostaje wzmocnienie uzbrojenia przeciwokrętowego poprzez dodanie jeszcze 4 podwójnych wyrzutni rakiet RBS-15.

Fregaty będą miały uzbrojenie artyleryjskie składające się z pojedynczej armaty kalibru 76 mm OTO Melara Super Rapid Strales (firmy Leonardo), 2 okrętowych systemów uzbrojenia OSU-35K (firmy PIT-Radwar) oraz wielkokalibrowych karabinów maszynowych: 2 ręcznie kierowanych WKM-Bm i 2 zdalnie kierowanych ZSMU 1276 A3B (oba firmy ZM Tarnów).

Uzbrojenie przeciwko okrętom podwodnym będzie składać się z 2 podwójnych wyrzutni B515/2V lekkich torped, których dostawca nie został jeszcze wybrany.

Fregaty otrzymają bogate wyposażenie obserwacji technicznej i hydroakustycznej składające się z:

• radaru wielofunkcyjnego dalekiego zasięgu Sea Master 410 firmy Thales;
• radaru wielofunkcyjnego średniego zasięgu NS58 firmy Thales;
• radaru kierowania ogniem STIR 1.2 EO Mk2 firmy Thales;
• integratora systemu „swój-obcy" TSA 6000 i transpondera TSC 4000 firmy Thales;
• 2 głowic optoelektronicznych ZGS-35K do systemów OSU-35K firmy PIT-Radwar;
• kadłubowej stacji hydrolokacyjnej Blue Hunter firmy Thales;
• holowanej stacji hydrolokacyjnej CAPTAS-2 firmy Thales;
• sondy batymetrycznej firmy Thales;
• hydrotelefonu TUUM-6 firmy Thales;
• stacji hydrolokacyjnej do wykrywania nurków DDS-03 firmy SEAS.

Okręty będą wyposażone w zintegrowany system walki radioelektronicznej, zintegrowany system nawigacji i mostka wykonany przez PGZ Stocznię Wojenną w oparciu o produkty kanadyjskiej firmy OSI oraz zintegrowany system łączności, również wykonany przez PGZ Stocznię Wojenną w oparciu o rozwiązania własne oraz firmy Rohde & Schwarz.

Obecnie znany harmonogram budowy zakłada wodowanie prototypu w III kwartale 2026 roku, a jego zdanie w 2029 roku. Kolejne jednostki czyli przyszły ORP Burza i ORP Huragan mają być wodowane odpowiednio w III kwartale 2027 roku i III kwartale 2028 roku, a zdane kolejno w 2030 i 2031 roku. Jak na obecne tempo w światowym budownictwie okrętowym terminy te są odległe, ale jeśli zważyć na to, że fregaty są budowane w stoczni, która nigdy tej klasy okrętów nie budowała to wyglądają one już trochę lepiej.

Państwo polskie w ramach programu Miecznik zainwestowało w państwową stocznię jaką jest PGZ Stocznia Wojenna duże środki finansowe. Również cena kontraktowa budowy całej serii jest wysoka. Dlatego warto przyglądać się realizacji tego programu, a przede wszystkim jego terminom i czy zgodnie z zapowiedziami przy tej okazji Polska zdobywa potrzebny nam potencjał do rozbudowy naszej floty wojennej.

Dzisiaj należy się cieszyć, iż stępka pod fregatę 106/1 została położona i wymagać od realizatorów programu, aby nie poszła ona śladem stępki pod prototypową korwetę 621/1 czyli obecny ORP Ślązak (241). Została ona położona 28 listopada 2001 roku dokładnie w tej samej hali produkcyjnej. Hala ta wtedy należała do Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni, czyli poprzedniczki obecnej PGZ Stoczni Wojennej. Na korwecie ORP Ślązak banderę wojenną podniesiono dopiero po 18 latach i to tylko ze skromnym wyposażeniem jako korweta patrolowa. Do dzisiaj nie została ona wprowadzona na wyposażenie Sił Zbrojnych RP, a tylko przyjęta w czasową eksploatację.

Dlatego od dzisiaj wszystkie oczy są zwrócone na PGZ Stocznię Wojenną i postępy w budowie serii 3 fregat, obecnie za prawie 15 mld zł.