PGZ Stocznia Wojenna oceni to, co sama zbudowała

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Do przetargu ogłoszonego 22 czerwca 2022 r. stanęły w sumie dwa podmioty: stocznia PGZ Stocznia Wojenna z ofertą o wartości 520,96 tys. zł oraz grupa przemysłowa thyssenkrupp Marine Systems GmbH z ofertą 2 ,0545 mln zł (z założeniem, że będzie to później wliczone w koszty ewentualnie prowadzonej modernizacji). Celem postępowania miało być znalezienie wykonawcy dokumentacji statecznościowej i niezatapialnościowej korwety patrolowej ORP „Ślązak" po doposażeniu jej w nowe systemy uzbrojenia.

Z ogłoszenia opublikowanego przez KPW Gdynia wynikało, że rozważa się cztery warianty dozbrojenia okrętu ORP „Ślązak". W żadnym z nich nie zastanawiano się nad wprowadzeniem czegoś, co odbiegałoby od wcześniej zakładanego wyposażenia korwety „Gawron", a raczej tego dodatkowego sprzętu było o wiele mniej. Trzeba bowiem pamiętać, że ORP „Ślązak" powstał na bazie projektu pełnowartościowej korwety bojowej MEKO A-100.

Cechą charakterystyczną tego typu jednostek była modułowość, która dotyczyła zarówno samej budowy kadłuba okrętów (składanego z częściowo wyposażonych modułów), jak i wyposażenia (instalowanego w taki sposób, aby je można było łatwo wymieniać). Koncepcja takiego konstruowania jednostek pływających była przez lata dopracowywana w niemieckiej stoczni Blohm und Voss w Hamburgu i nie można było nawet przypuszczać, że sprawi ona jakiekolwiek problemy w przypadku patrolowca ORP „Ślązak".

Tym bardziej, że budując korwetę patrolową teoretycznie przygotowywano ją pod dalsze systemy uzbrojenia:

-       rozbudowując ponad obecne potrzeby okrętowy system dowodzenia i Bojowe Centrum Informacyjne;

-       pozostawiając widoczne z zewnątrz „puste" miejsca na pokładzie dziobowym za armatą, na śródokręciu, pomiędzy masztami i na pokładzie zadaniowym pod lądowiskiem;

-       oraz instalując radar obserwacji sytuacji powietrznej i nie posiadając efektorów, które mogłyby wykorzystać dane z niego przekazywane.

Można było więc zakładać, że w przyszłości będzie łatwo zainstalować na patrolowcu dodatkowe systemy rakietowe i sonarowe, uzyskując w ten sposób pełnowartościową korwetę wielozadaniową. Pomimo tego Marynarka Wojenna chce sprawdzić, czy to założenie jest w ogóle realne. Weryfikacja ma dotyczyć czterech wariantów wyposażenia i ich wpływu na stateczność i niezatapialność.

W wariancie pierwszym zakłada się wyposażenie patrolowca w pasywne systemy walki elektronicznej oraz w system przeciwlotniczy umieszczone części dziobowej okrętu (pomieszczenie systemu OPL nr 107 na pokładzie głównym). Systemem tym może być: pojedyncza wyrzutnia pionowego startu Mk 41 (ośmiokomorowa) lub dwie wyrzutnie ExLS (sześciokomorowe) lub jedna wyrzutnia ExLS (trzykomorowa), pozwalające na przenoszenie od 12 do 32 rakiet przeciwlotniczych CAMM-ER lub ESSM.

W wariancie drugim założono wprowadzenie wariantu pierwszego i dodatkowo zamontowanie na ORP „Ślązak" systemu rakietowego woda-woda (od 4 do 8 rakiet przeciwokrętowych) rozmieszczonych na pokładzie nawigacyjnym (w przestrzeni pomiędzy masztami wr. 40-45). Wariant trzeci to dołożenie do wariantu drugiego jeszcze przeciwlotniczego zestawu rakietowego w części rufowej (np. wyrzutni Mk49 Mod3 z 21 pociskami RIM-116C/D). Wariant czwarty ma być natomiast dowolną konfiguracją sprzętu wojskowego ujętego w wariantach od I do III), zapewniającą najkorzystniejsze parametry statecznościowo-wytrzymałościowe.

Zgodnie z komunikatem ogłoszonym 8 sierpnia 2022 roku przez KPW Gdynia zamówienie na wykonanie nowej dokumentacji statecznościowej i niezatapialnościowej po doposażeniu w nowy sprzęt ORP „ŚLĄZAK" zostało udzielone spółce PGZ Stocznia Wojenna „która zaoferowała cenę za wykonanie przedmiotu zamówienia, tj. 520.966,50 zł brutto" i była to „najkorzystniejsza oferta niepodlegająca odrzuceniu"