Nowe zadania dla australijskich Seahawków

Zdecydowano się na dopuszczenie MH-60R do operowania z pokładów pływających doków klasy Canberra i doków desantowych klasy Bay. Pozwoli to na przyspieszenie prowadzenia ewentualnego desantu sił i środków - także z zastosowaniem zawiesia pod maszyną (MH-60R ma wtedy unos na poziomie 4 ton). Zdecydowano także o zwiększeniu udziału tych śmigłowców w zadaniach poszukiwawczo-ratowniczych (SAR), dozorowania wód terytorialnych oraz prowadzenia wojny elektronicznej. Zmiany te motywowane są przede wszystkim modularną architekturą śmigłowca, pozwalającą na stosunkowo szybkie przystosowywanie do poszczególnych zadań. 

U podstaw tych zmian stoi, przede wszystkim, porozumienie z U.S. Navy w sprawie rozszerzenia wsparcia udzielanego przez stronę amerykańską. Obejmuje ono przede wszystkim włączenie śmigłowców RAN w amerykański system logistyczny, co pozwala na korzystanie z części zamiennych i innych zasobów eksploatacyjnych amerykańskich okrętów w sytuacji, gdy nie dysponują nimi Australijczycy.  Jest to podobne rozwiązanie do tego, które stosowane jest dla użytkowanych na Antypodach samolotów P-8A Poseidon i śmigłowców Chinook.

Nie oznacza to jednak całkowitego przejęcia amerykańskich standardów. Utrzymana zostanie m.in. tradycyjna dla Australii czteroosobowa załoga, ze względu na unikatowy układ warstw termicznych niezmieniony pozostanie też program szkoleniowy dla działań ASW, realizowany w zaprojektowanym do tego celu specjalnym kompleksie szkoleniowym.