Kto i kiedy za sterami Apache?

Co roku Lotniczą Akademię Wojskową (LAW) kończy około 30-40 pilotów śmigłowców. W tym roku liczba miejsc na kierunek śmigłowcowy jest największa i daje perspektywę zasiadania za sterami wiropłatów aż 50 słuchaczom. A załoga każdego Apache to pilot i operator uzbrojenia, czyli dwie osoby na maszynę. Do tego obsada każdego śmigłowca musi mieć swoich zmienników, co daje cztery osoby na maszynę. Jak łatwo policzyć, potrzebujemy 384 członków załóg dla Apachy. Jeśli podzielimy tę liczbę przez liczbę miejsc na LAW, to okazuje się, że obsada wszystkich stanowisk na 96 śmigłowcach to „pi razy oko” 10 lat! A to nie jedyne maszyny i nie jedyne nowe „śmigła” w Siłach Zbrojnych RP. Wniosek jest jeden: tyle do zrobienia, a tak mało czasu. Stąd Ministerstwo Obrony Narodowej chce nieco zrewolucjonizować tryb szkolenia pilotów. Za sterami śmigłowców zasiąść mają nie tylko oficerowie po pełnych pięciu latach Szkoły Orląt w Dęblinie. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych funkcjonował system szkół podchorążych, również w Dęblinie. I wydaje się to najprostszym i sprawdzonym, bo kiedyś działającym rozwiązaniem.

W Dęblinie na pewno nie!

AWL w kwestii szkoleń pilotów współpracuje z 4. Skrzydłem Lotnictwa Szkolnego. Przyszli piloci AH-64E Apache mogliby się przygotowywać w powołanych do życia Centrach Szkoleń komponentów lotniczych sił lądowych, w jednostkach, do których owe maszyny zostaną przydzielone. Eksperci przewidują, że takie szkolenie mogłoby trwać dwa lata. Oczywiście z możliwością kontynuowania nauki w ramach studiów oficerskich.

Załogi pierwszych ośmiu maszyn, które trafią do Polski, będą szkolone za granicą. Najprawdopodobniej w tym roku, w jednym z krajów sojuszniczych (mowa jest o Wielkiej Brytanii lub USA) wyposażonych w bazę szkoleniową oraz bliźniacze typy śmigłowców Apache.

Ministerstwo doszło do ściany zaniedbań

To nie jest tylko kwestia prawna i legislacyjna, ale tak naprawdę opracowania całego programu, dlatego stąd ten czas. Żeby pokazać, gdzie te zdolności będzie można nabywać, a o to nie jest łatwo. Po poprzednikach zastaliśmy masakrę i rozgardiasz w dziedzinie szkolenia i infrastruktury i nieprzygotowania kadry pod sprzęt, który będzie przychodził. Tam było tylko podpisywanie kontraktów i niemyślenie o tym co będzie dalej z tym sprzętem. Czy będzie dla niego hangar klimatyzowany, który musi być, bo jeśli nie będzie takiego hangaru, za chwile nie będzie tego sprzętu. Czy będzie pilot, który będzie go obsługiwał, czy będzie personel naziemny? To było jedno z największych zaniedbań poprzedniej ekipy rządzącej.
Minister Obrony Narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz

Co prawdą twardych postanowień, dat i wiążących decyzji jeszcze brak, ale Minister Obrony Narodowej jest mocno zdeterminowany, aby kwestię szkolenia pilotów zmodernizować, przyśpieszyć i dostosować do warunków, w których Polska jest krajem przyfrontowym. A trzeba pamiętać, że zmiany w systemie szkolenia wiążą się też z zakupem śmigłowców szkolnych, symulatorów itp., tak aby mieć na czym szkolić załogi i personel naziemny, „oszczędzając” przy tym maszyny bojowe.

To zadanie otrzymał szef sztabu generalnego oraz mój pełnomocnik pan generał Stobiecki, przygotowanie wszelkich potrzebnych rozporządzeń, decyzji. Ja tu jestem zdeterminowany, żeby poszerzyć tę pulę. Proces trawa, pewnie niedługo jego efekty. Możliwości operowania na sprzęcie, który kupujemy. Kluczowe jest to w momencie, kiedy będą dostarczane nowe śmigłowce. W tym roku osiem pierwszych w leasingu, ale docelowa jest to pula 96 Apache.
Minister Obrony Narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz

Jest rozwiązanie

Program pilotażowy takich szkoleń, dla pierwszej około dziesięcioosobowej grupy, ruszy jeszcze w tym roku. Będzie on skierowany do żołnierzy, podoficerów. Docelowo będzie on obejmował również ludzi z cywila. Po około dwóch, dwóch i pół roku szkolenia cywil będzie mógł zasiąść za sterami śmigłowca bojowego.
gen. bryg. Krzysztof Stobiecki pełnomocnik Ministra Obronny Narodowej ds. lotnictwa

Chyba atrakcyjniejsza jest tylko perspektywa służby w Wojskach Specjalnych…