Koniec Eskadry Agresorów

65. eskadra pełniła rolę „sparing partnera” w walkach powietrznych od roku 1975, stacjonując w bazie lotniczej Nellis w Newadzie. Początkowo w jednostce używano myśliwców F-5E Tiger, które pod względem charakterystyki lotu przypominały rosyjskie samoloty MiG-21. Były one bardzo aktywnie wykorzystywane przez okres zimnej wojny, aż do roku 1989, gdy ze względów technicznych i ekonomicznych wstrzymano ich loty.

Eskadra agresorów powróciła do służby w 2005 roku. Na jej wyposażenie trafiły samoloty F-15C Eagle pomalowane w kamuflaż zbliżony do stosowanego na rosyjskich myśliwcach Su-27. Maszyny te wielokrotnie brały udział w ćwiczeniach USAF Red Flag, kanadyjskich Maple Flag oraz licznych kursach doskonalenia umiejętności walki powietrznej z udziałem amerykańskich i sojuszniczych załóg. Doświadczeni piloci "Agresorów" stanowili zawsze duże wyzwanie, zapewniając wysoki poziom szkolenia.

Obecnie, pomimo bogatej historii i niesłabnącego zapotrzebowania na dobrze wyszkolonego „przeciwnika” 65. eskadra padła ofiarą cięć budżetowych. Jednostkę uroczyście rozwiązano w miniony piątek, 26 września, aby zdążyć przed rozpoczęciem nowego roku budżetowego, zaczynającego się 1 października. W związku z rozformowaniem eskadry Pentagon oszczędzi około 35 mln dolarów rocznie, jakie wydawano na utrzymanie 19 samolotów F-15C Eagle, pilotów i obsługi naziemnej. Część z personelu jednostki trafi do siostrzanej 64th Aggressor Squadron eksploatującej samoloty F-16 Fighting Falcon. Otwarta kwestią pozostaje, czy cięcie kosztów nie odbije się na umiejętnościach amerykańskich pilotów.