Drugie życie Twardego. Modernizacja PT-91M

Malezja kupiła 48 czołgów PT-91M Pendekar, 6 wozów zabezpieczenia technicznego WZT-4 oraz 5 maszyn inżynieryjno drogowych MID-M. Pojazdy te służą w 11. Pułku Czołgów Królewskiego Korpusu Pancernego Malezji.

Główną różnicą PT-91M wobec oryginalnego PT-91 Twardy jest nowocześniejszy system kierowania ogniem. Zamiast polskiego SKO Drawa-T zainstalowano francuski Sagem (dziś Safran) SAVAN 15. Ponadto, wóz napędza silnik PZL-Wola S-1000R, który generuje moc 1000 KM, zamiast standardowej jednostki S-12U (modyfikacji W-46-6) o mocy 850 KM. Zainstalowano również nowoczesną przekładnię hydrokinetyczną Renk France ESM 350M.

Głównym problemem zidentyfikowanym przez malezyjskie Ministerstwo Obrony jest fakt, że producent, Zakłady Mechaniczne Bumar Łabędy, a także jego polscy poddostawcy, nie produkuje już wielu, jeśli nie większości podzespołów do PT-91. Ale kłopoty te dotyczą nie tylko części pochodzących znad Wisły. Problematyczna jest również obsługa przekładni ESM 350M oraz systemu kierowania ogniem SAVAN 15, które wyszły z produkcji wiele lat temu.

Malezyjczycy śledzą również wykorzystanie czołgów w bieżących konfliktach zbrojnych. Obserwują, jak sprawują się eks-polskie PT-91 na Ukrainie w szeregach Sił Zbrojnych Ukrainy. Na podstawie tych analiz chcą wprowadzić różnego rodzaju ulepszenia do Pendekarów, w tym modyfikacje mające na celu zwiększenie przeżywalności pojazdu na polu walki.