Czołg Vickers bardziej niezawodny od T-72?

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Nigeria nabyła mieszankę T-72A, T-72AV, T-72M1 i T-72B od Węgier, Czech i Ukrainy w latach 2014-2015, kiedy rozpoczął się terror na północnym wschodzie. Model T-72 B został zakupiony z Ukrainy w 2014 roku, a T-72M1 z Czech w 2015 roku. Całkowitą cenę dostawy oszacowano na 8 mln dolarów (1 536 400 000 Nair), przy cenie jednostkowej za czołg 8 milionów dolarów, donosi Africa Defense News. Armia nigeryjska wciąż naprawia niektóre z tych zniszczonych T-72. Co najmniej 25 T-72 zostało zmodernizowanych i przygotowanych do działań bojowych, a kolejna partia również zostanie naprawiona i doprowadzona do stanu bojowego.

Według Military Africa, za pośrednictwem czeskiej firmy Excalibur Army węgierskie T-72A i T-72M1 zostały sprzedane Nigerii. 16 czołgów T-72M1, bojowe wozy piechoty BMP i wyrzutnie rakiet zostały wysłane do Nigerii na pokładzie największego samolotu transportowego świata An-225 Mrija, który został zniszczony w hangarze pod koniec lutego 2022 r. przez rosyjskich najeźdźców. Pierwsza partia czterech czołgów wystartowała z lotniska w Ostrawie 26 stycznia na pokładzie An-225 Mrija. Przed wyjazdem pojazdy zostały poddane remontom w jednym z zakładów Grupy Excalibur. Nigeria również podpisała kontrakt na czołgi T-72AW z Ukrainą w 2014 roku, ale prawdopodobnie z powodu wojny domowej w Nigerii, czołgi te zostały objęte embargiem.

Jeżeli wozy rodziny Vickers są mniej awaryjne, od znacznie powszechniejszych T-72 może to oznaczać trudności dla armii Nigerii w przyszłości. Wojna na Ukrainie najpewniej jeszcze bardziej wyczyściła rynek części zamiennych do wozów tej rodziny, sprawiając, że dla wielu krajów, które nie mają możliwości ich produkcji czy regeneracji dalsza eksploatacja tych maszyn stoi pod znakiem zapytania. Dodatkowo zapewnienie eksploatacji wozów rodziny Vickers jest zapewne również trudnym zadaniem, więc osiągnięcia armii Nigerii w kwestii utrzymania ich w eksploatacji są znaczne.

Vickers Mark 3 zachowuje większość cech wersji Mark 2. Główne zmiany dotyczyły wyposażenia w reflektory na podczerwień/białe światło. Zaproponowano również dalmierz laserowy tego samego typu, co Chieftain, ponieważ zasięg działa 105 mm L7, znacznie przewyższał zasięg karabinu maszynowego 12,7 mm, którym niejako posługiwano się jako "miarą" do określenia odległości względem celu dla działa głównego. Pomyślano również o zamontowaniu cięższego brytyjskiego działa L11 120 mm na czołgu Vickers, ale zrezygnowano z tego, ponieważ armata gwintowana 105 mm serii L7 stawała się standardem NATO, a amunicja 120 mm była droższa od 105 mm i była używana tylko przez armię brytyjską w Europie.

Czołgi te obecnie są znacznie przestarzałe, nie pozwalając załodze na równą walkę nawet z wozami T-72B czy nawet słabszymi wersjami. Spowodowane jest to brakiem nowoczesnej amunicji i znacznie gorszą gwintowaną armatą 105mm, cechująca się słabszymi możliwościami względem choćby 125mm działa używanego w wozach rodziny T-72. Poza wozami Eagle (Vickers) i T-72, obecnie na uzbrojeniu ich sił lądowych znajdują się takie czołgi jak AMX-30, T-54/55 i nowo zakupione chińskie VT-4. Poza czołgami podstawowymi Nigeryjczycy użytkują brytyjskie czołgi lekki rodziny FV101 Scorpion i FV107 Scimitar w liczbie około 150 maszyn.