Chorwackie czołgi jadą do Niemiec. Celem Ukraina

Chorwacja w październiku zeszłego roku zapowiedziała wysłanie na Ukrainę 30 bojowych wozów piechoty BVP M-80A i 30 czołgów podstawowych M-84A/A4 wraz z amunicją i częściami zamiennymi w zamian za włączenie ich do rozliczenia przy zakupie niemieckich Leopardów 2A8 w liczbie 50 egzemplarzy. Pomysł wysłania do Kijowa wspomnianej jugosłowiańskiej odmiany T-72 pojawiał się już od lutego 2023 roku, kiedy to także mówiono o zastąpieniu ich wspomnianą niemiecką konstrukcją.

Na powyższym nagraniu znajdować się ma jakoby transport wspomnianych chorwackich czołgów zmierzający do Niemiec, które to potem dostarczą je na Ukrainę. Nie jest wiadome, czy wozy te zostały wcześniej wyremontowane przez Chorwatów (wcześniej deklarowali oni możliwość przeprowadzania takich prac także na ukraińskich T-72) oraz jaki dokładnie one standard przedstawiają. Mogą to być zarówno niezmodernizowane M-84/84A jak i unowocześnione M-84A4. Chorwaci za cały pakiet chcą otrzymać równowartość 144,8 mln euro.

Donacja wspomnianych czołgów przez Chorwację na Ukrainę oznacza, że w tamtejszej armii pozostanie 45 egzemplarzy M-84A4 Sniper oraz być może pewna liczba starszych wozów w rezerwie sprzętowej. W przypadku drugiego nagrania widzimy także transport kolejowy mający jakoby zmierzać na Ukrainę, ale tym razem dotyczy on wycofywanych ze służby bojowych wozów piechoty BVP M-80A, które są zastępowane w chorwackiej armii pozyskanymi z USA M2A2 ODS Bradley. Tego pojazdu zaś w aktywnej służbie ma pozostawać około 70 sztuk. Ukraina wcześniej otrzymała tego typu wozy w liczbie 38 sztuk od Słowenii.

M-84 to jugosłowiańska modyfikacja czołgu T-72, zaprezentowana po raz pierwszy w 1982 roku jako owoc pracy współpracy kilku przedsiębiorstw lokalnych kierowanych przez Wojskowy Instytut Techniczny z Belgradu. Celem prac było (przy minimalnej ingerencji w samą konstrukcję) dokonanie zasadniczych zmian w wyposażeniu, tak by czołg spełniał wymagania stawiane przez ówczesne pole walki. Elementy jak uzbrojenie główne w postaci gładkolufowej armaty kal. 125 mm, układ napędowy czy zawieszenie pozostało tożsame z T-72M. W M-84 wprowadzono krajowy system kierowania ogniem SUV M-84 (LMS), w skład którego weszły celownik dzienno-nocny działonowego DNNS-2 oraz dalmierz laserowy. Obecnie czołgi tej rodziny w różnych wersjach są dalej używane przez takie kraje, jak Chorwacja, Serbia, Słowenia, Kuwejt oraz Bośnia i Hercegowina.

BVP M-80 to gąsienicowy bojowy wóz piechoty produkcji jugosłowiańskiej, produkowany od lat 80. do upadku kraju w latach 90. XX wieku. Układ pojazdu jest bardzo podobny do radzieckiego/rosyjskiego BMP-1 z kierowcą siedzącym z przodu po lewej stronie kadłuba i zespołem napędowym po prawej stronie, wieżą osadzoną pośrodku kadłuba i przedziałem desantowym z tyłu. Pojazd ma trzyosobową załogę, w tym kierowcę, dowódcę i strzelca, i może pomieścić do 7 żołnierzy desantu. Względem radzieckiego odpowiednika pojazd ten posiada wyższy strop kadłuba.

Uzbrojenie główne stanowi automatyczna armata automatyczna M55 kal. 20 mm z którą sprężono karabin maszynowy 7,62 mm. Do zwalczania celów opancerzonych służą przeciwpancerne pociski kierowane 9M14 Malutka w liczbie 2 sztuk. Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje system ochrony przed bronią masowego rażenia (ABC), system przeciwpożarowy, ogrzewanie oraz system odprowadzania wody. Za napęd tego ważącego 13,8 tony wozu odpowiada silnik wysokoprężny Daimler Benz OM-403 o mocy 320 KM. Może poruszać się z maksymalną prędkością drogową 65 km/h przy maksymalnym zasięgu 500 km.