Dodatkowa słoweńska pomoc wojskowa dla Ukrainy

Słowenia mimo posiadania skromnych zasobów uzbrojenia aktywnie uczestniczy w pomocy wojskowej Ukrainie, przekazując jej w ramach różnych inicjatyw wiele typów uzbrojenia począwszy od broni strzeleckiej, poprzez bojowe wozy piechoty i armaty przeciwlotnicze, kończąc na zmodernizowanych czołgach. W ciągu ostatnich miesięcy miało jej się udać dostarczyć na Ukrainę kolejną partię sprzętu pochodzącą z rezerw. Mowa tutaj o kolejnych trzech bojowych wozach piechoty BVP M-80A (wcześniej oddała 35 sztuk), 20 transporterach opancerzonych BOV-M oraz sześciu pojazdach przeciwlotniczych BOV-3.

Dostawy wspomnianych pojazdów miały być realizowane przez kilka miesięcy, a pierwsze informacje o nich pojawiły się za sprawą serwisu 24UR w czerwcu tego roku. Donacja ta pozwoliła tym samym na uzupełnienie części strat, przy okazji zwiększając zdolności ukraińskiej armii w kwestii zwalczania środków napadu powietrznego za sprawą dostaw przeciwlotniczych BOV-3. Wszystkie pojazdy najpewniej przeszły odpowiednie remonty przed wysłaniem na Ukrainę, co jest ważne z racji na to, że zostały one już wycofane z armii słoweńskiej.

BOV-M to jugosłowiańskiej produkcji kołowy transporter opancerzony w układzie 4x4 opracowany w latach 80. XX wieku. Odmiana ta przeznaczona jest dla jednostek milicji. Opancerzenie pojazdu ma mieć grubość 5-15 mm i może być zwiększone. Uzbrojenie główne stanowi uniwersalny karabin maszynowy kal 7,62 mm lub wielkokalibrowy 12,7 mm. Za napęd wozu odpowiada silnik wysokoprężny Deutz F6L413 o mocy 150 KM pozwalający na osiągnięcie prędkości maksymalnej wynoszącej 95 km/h przy masie własnej wynoszącej 9-10 ton. Załogę BOV-M stanowią dwie osoby, zaś desant może wynosić do ośmiu żołnierzy lub funkcjonariuszy. Wariant ten jest obecnie używany najpewniej jedynie przez Ukrainę.

BOV-3 to przeciwlotniczy wariant jugosłowiańskiego transportera opancerzonego BOV. Uzbrojenie główne stanowią 3 armaty przeciwlotnicze Zastava M55A4B1 umieszczone w pełni obrotowej wieży. Każda z nich zasilana jest z magazynków o pojemności 60 pocisków. Zasięg rażenia wynosi do 5500 metrów, zaś pułap, na którym może ona zlikwidować cel to 4000 m. Optymalna szybkostrzelność wynosi w przypadku tej armaty 200-250 strzałów na minutę. Za napęd wozu odpowiada silnik wysokoprężny Deutz F6L413 o mocy 150 KM pozwalający na osiągnięcie prędkości maksymalnej wynoszącej 95 km/h przy masie własnej wynoszącej 9-10 ton. Wariant ten jest obecnie używany jedynie przez Chorwację, Serbię oraz Ukrainę.

BVP M-80 to gąsienicowy bojowy wóz piechoty produkcji jugosłowiańskiej, produkowany od lat 80. do upadku kraju w latach 90. XX wieku. Układ pojazdu jest bardzo podobny do radzieckiego/rosyjskiego BMP-1 z kierowcą siedzącym z przodu po lewej stronie kadłuba i zespołem napędowym po prawej stronie, wieżą osadzoną pośrodku kadłuba i przedziałem desantowym z tyłu. Pojazd ma trzyosobową załogę, w tym kierowcę, dowódcę i strzelca, i może pomieścić do 7 żołnierzy desantu. Względem radzieckiego odpowiednika pojazd ten posiada wyższy strop kadłuba.

Uzbrojenie główne stanowi automatyczna armata automatyczna M55 kal. 20 mm z którą sprężono karabin maszynowy 7,62 mm. Do zwalczania celów opancerzonych służą przeciwpancerne pociski kierowane 9M14 Malutka w liczbie 2 sztuk. Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje system ochrony przed bronią masowego rażenia (ABC), system przeciwpożarowy, ogrzewanie oraz system odprowadzania wody. Za napęd tego ważącego 13,8 tony wozu odpowiada silnik wysokoprężny Daimler Benz OM-403 o mocy 320 KM. Może poruszać się z maksymalną prędkością drogową 65 km/h przy maksymalnym zasięgu 500 km.