Amerykanie szykują dronową Armię w Europie

Poinformowano, że odbyły się pierwsze w historii zawody operatorów małych bezzałogowych statków powietrznych w ramach działań U.S. Army Europe and Africa. Doszło do nich na poligonie należącym do 7th Army Training Command w Grafenwoehr w Niemczech w dniach 8-10 grudnia 2025 r. Organizatorzy zaznaczyli, że oprócz samych Amerykanów do rywalizacji włączyli się operatorzy bsp z Włoch, Hiszpanii (pierwotne komunikaty mówiły również o Brytyjczykach, ale te nowsze podają jedynie dwa państwa. Jak wskazano w cytowanym już komunikacie, każdy zespół składał się z dwóch do czterech żołnierzy, wśród których pojawić się miał m.in. dwuosobowy zespół dronów rozpoznawczych krótkiego zasięgu oraz dwuosobowy zespół dronów FPV. Uczestnicy byli oceniani na różnych etapach w toku wyzwań, w tym pisemnego egzaminu ze znajomości bezzałogowych statków powietrznych (bsp) oraz dwóch scenariuszy szkoleniowych obejmujących różne umiejętności żołnierzy w określonym czasie. Najlepsi mają reprezentować U.S. Army Europe and Africa w konkursie US Army’s Best Drone Warfighter w 2026 r.

Przetestować umiejętności najlepszych operatorów

Zaznaczono, że testowane są możliwości operatorów bezzałogowych systemów powietrznych. Organizatorzy podkreślają, iż konkurs stanowi widoczne zwieńczenie eksperymentów, gotowości i inicjatyw transformacyjnych w zakresie prowadzenia działań wojennych. Celem jest zapewnienie, że uczestniczący w nim żołnierze z USA, a także państw sojuszniczych i partnerskich, zostaną przeszkoleni, przetestowani i przygotowani do rozmieszczania nowoczesnych możliwości bezzałogowych systemów powietrznych (bsp) w złożonych środowiskach operacyjnych – zgodnie z komunikatem.

Cytowany przez Lacey Justinger (War.gov) generał brygady Terry Tillis, dowódca 7ATC, miał stwierdzić, że „to wyjątkowe, że chociaż rywalizujemy, jesteśmy przyjaciółmi, partnerami i sojusznikami” i dodał, że „mamy szerszy obraz. Nie chodzi tylko o bezzałogowe statki powietrzne. Chodzi o wykorzystanie bezzałogowych statków powietrznych jako zintegrowanych narzędzi umożliwiających osiągnięcie pożądanych efektów. Chodzi o to, aby bezzałogowe statki powietrzne ułatwiały naszym wojskom lądowym wspólne manewry, zapewniając im przewagę, umożliwiając im przejęcie i utrzymanie terenu”.

U.S. Army mieli reprezentować operatorzy z następujących jednostek:

• 1st Armored Brigade Combat Team, 1st Infantry Division; rotacyjnie pod dowództwem V Corps (przypomnijmy, że swoje wysunięte dowództwo U.S. Army V Corps ma zlokalizowane w Poznaniu w strukturze zarządzanej przez USAG POLAND „Camp Kościuszko");
• 2nd Cavalry Regiment, V Corps;
• 3rd Brigade Combat Team, 1st Cavalry Division; rotacyjnie pod dowództwem V Corps;
• 5th Battalion, 4th Air Defense Artillery, 10th Army Air and Missile Defense Command;
• 7th Engineer Brigade, 21st Theater Sustainment Command;
• 173rd Airborne Brigade, U.S. Army Southern European Task Force, Africa;
• Joint Multinational Readiness Center, 7ATC.

Rywalizacja w realnych warunkach walki

W materiale autorstwa Lacey Justinger zauważa się, iż jeden z elementów rywalizacji koncentruje się na umiejętnościach taktycznych w zakresie przeprowadzania misji rozpoznania i uderzeń z użyciem różnorodnych małych platform bezzałogowych statków powietrznych przeciwko siłom wroga w środowisku miejskim, w tym na zapewnianiu kamuflażu i bezpieczeństwa dla operatorów. Drugi widoczny element ma na celu sprawdzenie nawigacji, celności i zwrotności drona FPV na torze przeszkód w celu oczyszczenia z przeciwnika i zabezpieczenia okopu, a także spójności zespołu w podejmowaniu decyzji podczas misji wsparcia. Zauważono, że zaangażowane w rywalizację zespoły wykorzystywały różnorodne drony. Co ważne, część została pozyskana z rynku, a część samodzielnie zbudowana. W tekście Lacey Justinger wskazano np. na odmiany Skydio x2d, ORQA FPV, DJI Mavic, DJI Avata, Vantage Vesper i Purpose Built Attritable System (PBAS).

Podsumowując, strona amerykańska prowadzi kompleksowe wdrożenie nowej koncepcji wykorzystania zróżnicowanych bsp w swoich siłach zbrojnych, w tym również U.S. Army. Zauważmy, że obejmowało to szereg studiów, konferencji i seminariów, także na obszarze odpowiedzialności U.S. Army Europe and Africa, a także pod auspicjami np. V Corps. Pozwoliło to uzyskać cenny dorobek analityczny odnoszący się nie tylko do studiów nad polem walki na Ukrainie. Dzięki temu transformacja w kontakcie sił amerykańskich może zostać niejako skanalizowana w dwóch wymiarach jednocześnie, tj. testowania i wprowadzania wybranych systemów bsp na wyposażenie żołnierzy, oraz zmiany świadomości, a także wyszkolenia poszczególnych żołnierzy. Temu ostatniemu służyć mają chociażby wspomniane konkursy i formuła rywalizacji w obrębie rodzajów sił zbrojnych, także z reprezentacjami innych państw. Już dziś widać, że Amerykanie nie zamierzają czekać, a wprowadzaniu innowacji doktrynalnych, sprzętowych, itd. ma towarzyszyć zmiana sposobu myślenia nie tylko w przestrzeni dowódczo-sztabowej, ale także zwykłych żołnierzy.

Kolejny krok rewolucji dronowej w USA

Zauważyć należy, że w innym artykule autorstwa Leslie Herlick (Army.mil) wskazano na to, iż wezwanie do uzyskania tzw. „dominacji dronowej” znalazło się w centrum uwagi w strategii obronnej USA. Sekretarz Wojny Pete Hegseth miał bowiem ogłosić kluczowy plan wyposażenia jednostek bojowych w dziesiątki tysięcy systemów bezzałogowych do 2026 r. i setki tysięcy kolejnych do 2027 r., o czym również pisaliśmy na łamach Defence24. Jak wskazano w cytowanym opracowaniu autorstwa Leslie Herlick, wspomniana wizja obecnego szefa Pentagonu jest już testowana i prezentowana przez specjalnie wyselekcjonowany zespół operatorów dronów U.S. Army (Army Drone Team). Żołnierze, którzy go tworzą, na początku grudnia wzięli udział w zawodach manewrów dronów na konferencji National Drone Association Conference w Winter Park. Uczestniczyli również w Międzynarodowym Turnieju Wyścigów Dronów w Wielkiej Brytanii oraz w zawodach Drone Crucible w Avon Park na początku tego roku. Podkreśla się, że zainteresowani reprezentowaniem wojska żołnierze aplikowali za pośrednictwem chronionego hasłem systemu VelociDrone, koordynowanego z Narodowym Stowarzyszeniem Dronów Stanów Zjednoczonych (USNRA), przesyłając swoje dane i rywalizując przez dwa tygodnie o zaszczyt wejścia do reprezentacji. W artykule Leslie Herlick podkreślono, że spośród ponad 120 kandydatów 50 najlepszych przeszło rozmowy kwalifikacyjne, z których 20 zostało wybranych na członków głównych zespołu, a 10 na rezerwowych.

Ten element to również ciągłe pozyskiwanie cennego dorobku dla innych w siłach zbrojnych, a także symboliczne wskazanie, że siły zbrojne USA podjęły się wyzwania. Co więcej, może to służyć (podobnie jak inne formaty „sportowe” i rywalizacyjne) do upowszechniania zainteresowania technologiami bsp wśród wojskowych. Mówiąc otwarcie, same zakupy i masowość nasycenia jednostek danym rozwiązaniem technicznym to jedno, a drugie to posiadanie zasobów ludzkich zdolnych do ich użytkowania (a także modyfikacji, a nawet produkowania części z nich w warunkach polowych, co również jest testowane w ramach obecnej rewolucji dronowej w USA). Dlatego widząc niezbędność szybkiego wprowadzania rozwiązań bsp, należy również widzieć szerszą perspektywę upowszechniania sportu dronowego, inwestowania w zasoby ludzkie ze szczególnym uwzględnieniem końcowych użytkowników najbardziej masowych rozwiązań (bsp prowadzących rozpoznanie na rzecz najniższych związków taktycznych oraz systemów FPV).