Raport z wojny, 29 dzień walk - 24 marca 2022 roku [PODSUMOWANIE MIESIĄCA]

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

SEKTOR POŁUDNIOWY

I tydzień:

• Sektor południowy w pierwszych dniach wojny charakteryzował się największą dynamiką. Nacierające od Krymu siły rosyjskie nie napotkały dużego oporu ukraińskiego. 24 lutego, czyli w dni rozpoczęcia inwazji Rosjanie podeszli pod Chersoń, gdzie kilka dni toczyli walki przy przeprawie na rzece Dniepr. Drugiego dnia wojny udało się zająć Nową Kachowkę oraz rozpoczęło się oblężenie Melitiopola. Siły rosyjskie podeszły także pod Berdiańsk, który został zajęty po niewielkim oporze 26 lutego. Po zajęciu Berdiańska siły rosyjskie ruszyły dalej na wschód w kierunku Mariupola.
• Niewątpliwie najważniejszym celem sił ukraińskich w pierwszych dniach wojny było zdobycie lądowego połączenia Krymu z okupowanym Donbasem i w pierwszej fazie wojny niewątpliwie sprawnie to się udawało;
• Melitopol bronił się w okrążeniu do 1 marca. W międzyczasie siły rosyjskie poszły dalej na północ w kierunku Wasiliwki i Tokmaku. Na zachodniej flance frontu trwały wówczas walki o Chersoń, który został zdobyty ostatecznie 2 marca. To pierwsze i jedyne dotąd miasto obwodowe zajęte przez Rosjan. Po zajęciu Chersonia, siły rosyjskie ruszyły dalej na wschód od razu w kierunku Mikołajewa, aby wziąć go szturmem, a następnie skierować się na Odessę;
• od samego początku wojny istniało zagrożenie wysadzenie desantu morskiego na Odessę. Po dzień dzisiejszy taka akacja nie miała miejsca;
• warto odnotować również rosyjski atak na słynną Wyspę Węży. Już pierwszego dnia wojny rosyjski okręt podpłynął do Wyspy i wezwał 13 obrońców do jej poddania. Strażnicy Wyspy odmówili, padły strzały. Początkowo była mowa w ukraińskiej narracji o śmierci obrońców wyspy, ostatecznie okazało się, iż trafili do niewoli;
• w pierwszym tygodniu wojny siły rosyjskie zabezpieczyły całe południowe wybrzeże Dnierpu i przystąpiły do oblężenia Enerhodaru wraz z tamtejszą elektrownią atomową.

II tydzień:

• drugi tydzień wojny rozpoczął się walkami o zaporoską elektrownię atomową. Doszło tam do intensywnych ostrzałów co budziło groźbę wywołania katastrofy nuklearnej. Ostatecznie 4 marca elektrownia była w rękach Rosjan;
• na pierwsze poważne trudności Rosjanie trafili w Tokmaku, który stoi na bezpośredniej drodze z Krymu do Doniecka. Kiedy na flance południowej siły rosyjskie osiągnęły 2 marca Mariupol i przystąpili do jego oblężenia, po połączeniu się z nacierającymi siłami od separatystycznej tzw. Donieckiej Republiki Ludowej, Tokmak nadal się bronił;
• zahamowało to jednocześnie ofensywę w kierunku Zaporoża, która stanęła na wysokości Wasiliwki. Tokmak został zdobyty po ponad tygodniowych walkach 7 marca. Umożliwiło to dalszy pochód sił rosyjskich, jednak został zatrzymany niespełna 50 km dalej za miastem Połohy;
• jednocześnie po zajęciu Chersonia, rosyjskie natarcie trwało na flance wschodniej, której celem było zajęcie Mikołajewa. Tutaj natarcie miało trzy kierunki: bezpośrednio na Mikołajów, na Wozneseńsk oraz w kierunku Krzywego Rogu przez Basztankę;

Uderzenie na Mikołajów zostało powstrzymane na lotnisku Kulbakino 4 marca, gdzie siły rosyjskie zostały pokonane. Pod Wozneseńskiem wysadzono desant powietrzny, który wspomógł siły lądowe. Doszło do dwóch szturmów na to miasto w drugim i trzecim tygodniu wojny. Oba zostały odparte i okraszono dużymi stratami agresora. Pokonane w tych dwóch odcinkach wojsko rosyjskie zadowoliło się zajmowaniem podmikołajewskich wiosek w kierunku Basztanki, gdzie napotkali na silny opór i nie zajęli miejscowości.

III i IV tydzień

• w połowie marca siły ukraińskie przystąpiły do kontrofensywy wobec siły rosyjskich, które poniosły klęskę na wspomnianych trzech odcinkach. Siły rosyjskie były atakowane od wschodu. Przełomem okazał się atak sił ukraińskich na Posad-Pokrowskie w dniu 17 marca. Wówczas siły rosyjskie zostały odepchnięte od Mikołajewa oraz po dzień dzisiejszy są wypierane z wcześniej zajętych wiosek na linii Mikołajów – Basztanka;
• w międzyczasie, już od 9 marca wobec trudności pod Basztanką, uderzenie rosyjskie w kierunku Krzywego Rogu i Nikopola ruszyło od Kachówki. W efekcie silnego oporu Ukraińców po tygodniu natarcie dotarło do granicy z obwodem dniepropietrowskim, jednak stanęło w miejscu;
• podobnie, w III tygodniu ofensywa w kierunku Zaporoża stanęła, a siły rosyjskie zajęły zaledwie kilka wiosek;
• dużym wydarzeniem było zajęcie 11 marca Wołnowachy, która broniła się od niemal samego początku wojny. Zajęcie tego miasta umożliwiło atak w kierunku Wuhłedaru, jednak bez sukcesu. W IV tygodniu Rosjanie byli w stanie opanować zaledwie kilka wiosek na południe od Doniecka.
• solą w oku Rosjan stał się Mariupol. Do czasu okrążenia miasta, działania rosyjskie na froncie południowym przebiegały sprawnie. Jednak ponad 400-tysięczne miasto postawiło niezwykle silny opór, który trwa po dzień dzisiejszy.  Mariupol jest ostatnią przeszkodą na połączeniu lądowym Krymu z okupowanym Donbasem.

SEKTOR WSCHODNI

I tydzień

• celem sił rosyjskich było w pełni opanowanie obwodu ługańskiego i donieckiego, gdzie mieszczą się dwie separatystyczne tzw. republiki ludowe, a także zajęcie ponad półtoramilionowego Charkowa;
• w pierwszych dniach wojny nie doszło do zmasowanego ataku od linii okupowanego Donbasu. Walki toczyły się lokalnie. Wojskom rosyjskim i tzw. separatystom udało się przełamać linie obrony na odcinku ługańskim w Szczastii i Stanicy Ługańskiej, zajętych 27 lutego. Od granicy rosyjskiej ruszyło natarcie na kierunku Starobielska;
• w północnej części siły rosyjskie przekroczyły granicę i próbowały okrążyć Charków co jednak dotąd się nie udało. Siły rosyjskie zajęły obwodnicę miasta, jednak regularne oddziały nie weszły do miasta. Charków stał się miastem najbardziej intensywnie (obok Mariupola) bombardowanym;
• równolegle obok bitwy pod Charkowem, Rosja poruszała się przy granicy obwodu ługańskiego i charkowskiego. 27 lutego mer miasta Kupiańsk jako pierwszy i jedyny oficjalnie poddał miasto Rosjanom, które stało się bazą wypadową na południe;

II tydzień

• po zajęciu Kupiańska, siły rosyjskie skierowały swoje wysiłki w dwóch kierunkach – na Dniepropietrowsk oraz z kierunku okupowanego Donbasu. 3 marca zajęli Bałakliję, jednak dalej napotkali na silny opór Ukraińców. 4 marca rozpoczęła się też słynna bitwa o Izium, gdzie Ukraińcy postawili niezwykle silny opór, którego Rosjanie nie potrafią przełamać po dzień dzisiejszy;
• równolegle 3 marca siły rosyjskie zajęły Swatowe i połączyły się z siłami nacierającymi od kierunku Kupiańska na zachód;
• 4 marca siły rosyjskie atakujące od Starobielska oraz tzw. Ługańskiej Republiki Ludowej osiągnęły Siewierodnonieck oraz kilka dni później Rubiżne. Rosjanie nie zdołali wziąć strategicznych miast szturmem, więc rozpoczął się intensywny ostrzał artyleryjski tychże miast;

III i IV tydzień

• w III siły rosyjskie wzmacniały swoje pozycje pod Siewierodonieckiem i dopiero w IV tygodniu udało się wejść do Rubiżnego, jednak miasto nie zostało nadal w pełni zajęte, toczą się walki
• podczas pierwszego miesiąca wojny bardzo mocno trzymają się ukraińskie pozycje na donieckiej linii kontaktu z okupowanym Donbasem. Tutejsze postępy Rosjan i tzw. separatystów są znikome, a ich działania ograniczają się do nieudanych ataków lądowych i ostrzałów granicznych miejscowości
• w omawianym okresie nadal toczyły się intensywne walki o Izium. Z początkiem III tygodnia linia frontu przechodziła mniej więcej przez połowę zrujnowanego ostrzałem miasta. Rosjanie kontrolowali część północną, a Ukraińcy część południową. W wyniku utraty zdolności bojowych sił rosyjskich natarcie utraciło w IV tygodniu na impecie, a inicjatywę zaczęli przejmować Ukraińcy;
• również rosyjskie działania pod Charkowem zaczęły tracić na impecie. Co więcej w trzecim tygodniu walk na północnym przedpolu Charkowa, Ukraińcy zdołali odepchnąć wroga od bram miasta zajmując szereg miejscowości do granicy z Rosją.

SEKTOR PÓŁNOCNY

I tydzień

• celem rosyjskiego natarcia prowadzonego z zarówno z terenu Rosji jak i Białorusi było zajęcie Kijowa oraz takich miast jak Czernichów czy Sumy;
• główne natarcie poprowadzono przez strefę wykluczenia w Czarnobylu, którą zajęto już 24 lutego;
• większy opór sił ukraińskich został postawiony pod Iwankowem lezącym na drodze do Kijowa, gdzie zmagania trwały do 27 lutego;
• Rosjanie pierwszego dnia wojny wysadzili desant powietrzny na lotnisku Hostomel, które po walkach ze zmiennym szczęściem zostało kolejnego dnia przejęte przez Rosjan. Lotnisko zostało doszczętnie zniszczone i utraciło swoje strategiczne znaczenie;
• już drugiego dnia wojny do Kijowa dostały się rosyjskie grupy rozpoznawcze i sabotażystów. Wszelkie ataki zostały zneutralizowane;
• tymczasem regularne wojsko dotarło do zachodnich bram miasta Kijowa, gdzie silny opór postawiono w miejscowościach Hostomel, Bucza i Irpień. Miejscowości te stały się punktami frontowymi, a mniej lub bardziej intensywne boje toczą się tam po dzień dzisiejszy;
• pierwszego dnia wojny siły rosyjskie dotarły do Czernichowa, jednak do samego miasta regularne oddziały nie weszły. Siły rosyjskie usiłują okrążyć miasto co w znacznej mierze w ciągu miesiąca walk się udało;
• na wschód od Czernichowa siły rosyjskie operowały z większą swobodą, zajmując 25 lutego Konotop oraz okrążając Sumy i Ochtyrkę;

II-IV tydzień:

• wobec niemożliwości przebicia się do Kijowa ze zachodnich przedmieść; siły rosyjskie dotarły do Browarów, gdzie w dniach 9 i 12 marca dokonały dwóch szturmów. Ataki te zostałeodparte przez ukraińską obronę, wobec czego siły rosyjskie nie były w stanie przebić się do Kijowa od strony wschodniej;
• na odcinku czernichowskim i sumskim, większość postępów Rosjanie poczynili w pierwszym miesiącu wojny. Słabnący impet rosyjskiej inwazji sprawił, iż od III tygodnia siły ukraińskie rozpoczęły ataki zaczepne na tyły wroga. Wiele wcześniej okrążanych miast takich jak Nieżyn czy Pryłuki, Sumy, Ochtyrka broni się przed Rosjanami;
• w IV tygodniu walk siły rosyjskie pod naporem działań zaczepnych Ukraińców wycofali się spod Ochtyrki, kończąc oblężenie tego miasta.

PODSUMOWANIE STRAT:

Według Sztabu Generalnego Ukrainy, od początku wojny armia rosyjska straciła:

• 15,8 tys. żołnierzy (zabici, ranni, jeńcy),
• 530 czołgów,
• 1597 bojowych wozów opancerzonych,
• 280 systemów artyleryjskich,
• 47 systemów obrony powietrznej,
• 108 samolotów (według Sił Powietrznych – 112),
• 124 śmigłowce,
• 1033 jednostki sprzętu motoryzacyjnego,
• 4 okręty,
• 72 zbiorniki z paliwem i smarami.

Z kolei według rosyjskiego Ministerstwa Obrony Rosjanie zniszczyli w tym czasie:

• 189 ukraińskich systemów obrony przeciwlotniczej,
• 1564 czołgi i pojazdy opancerzone,
• 255 bezzałogowych statków powietrznych,
• 158 wyrzutni wieloprowadnicowych systemów rakietowych,
• 627 dział artylerii polowej i moździerzy,
• 1367 jednostek specjalnego sprzętu wojskowego.

Artur Rosiński