Śmigłowce Bundeswehry ze wsparciem antyrakietowym

Decyzja o zintegrowaniu systemu AMPS z powyższymi śmigłowcami jest pochodną jednego z posiedzeń niemieckiej parlamentarnej komisji obrony, co miało miejsce jeszcze za rządów kanclerz Angeli Merkel. Komisja w ramach testu zezwoliła na instalację systemu na śmigłowcu NH-90. Równocześnie odrębnie testowano inny moduł ostrzegania przed opromieniowaniem radiolokacyjnym - Kalætron RWR (Radar Warning Receiver), który w lipcu 2020 roku został sprawdzony w działaniu z morskim CH-53 Sea Station.

Jak się okazało, ewaluacja zakończyła się sukcesem, co doprowadziło do dalszych decyzji, o ulepszeniu całej floty transportowych NH-90 o powyższy system. Ostatecznie wszystkie śmigłowce w wariancie TTH, które służą w siłach lądowych Bundeswehry, otrzymają AMPS. W dalszej kolejności zaplanowane są kolejne modernizacje, w ramach programu THOR, który zakłada kompleksowe unowocześnienie całej floty NH-90 TTH po 2025 roku.

Airborne Missile Protection System (AMPS) jest systemem w pełni modularnym, zezwalającym na dalszą rozbudowę i modyfikacje w zależności od potrzeb użytkownika. W jego skład wchodzi m.in. moduł ostrzegania przed pociskami naprowadzanymi na podczerwień lub wiązką lasera. AMPS pozwala na połączenie z innymi urządzeniami, rozszerzającymi możliwości AMPS, m.in. z aktywnym sensorem radiolokacyjnym i cyfrowym systemem ostrzegania o opromieniowaniu radiolokacyjnym AMPS MRL (zawierający wspomniany Kalætron), który po wcześniejszych testach z CH-53 został po raz pierwszy zintegrowany z omawianym systemem ochrony przeciwrakietowej tworząc jedno urządzenie przeznaczone do montażu w NH-90. AMPS był prezentowany i omawiany przez pracowników Hensoldta podczas ubiegłorocznej edycji kieleckiego Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego.

Śmigłowce NH-90 są produkowane przez konsorcjum NHIndustries (w którego skład wchodzą: Airbus Helicopters, Leonardo Helicopters i Fokker Technologies). Maszyny miały być wielozadaniowym rozwiązaniem dla sojuszniczych państw, opartym na dwóch podstawowych wariantach: transportowym (TTH) i morskim (NFH - NATO Frigate Helicopter), które mogą brać udział w różnorodnych misjach. Śmigłowce w zależności od potrzeby mogą zostać uzbrojone, przy czym wariant morski może służyć jako śmigłowiec zwalczania okrętów podwodnych dzięki możliwości podwieszenia torped i pocisków rakietowych powietrze-woda. Użytkownikami wiropłatów (zarówno transportowych jak i morskich) są Australia, Arabia Saudyjska, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Włochy, Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia, Oman, Katar, Hiszpania i Szwecja.