PAS 2025: Niemcy pokazują rakietową przyszłość

Największym eksponatem na stanowisku niemieckiego przedsiębiorstwa jest model pocisku HYDEF (ang. Hypersonic Defence Interceptor), który powstaje we współpracy hiszpańsko-niemieckiej. Projekt jest realizowany pod nadzorem OCCAR (fr. Organisation Conjointe de Coopération en matière d’Armement), agencji Unii Europejskiej zarządzającej programami przemysłu obronnego.

Celem HYDEF jest opracowanie europejskiego systemu przeciwrakietowego zdolnego do przechwytywania wewnątrz atmosfery hipersonicznych pocisków manewrujących oraz pojazdów szybujących. Wśród uczestników programu są także polskie podmioty: Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych oraz Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa.

Na drugim końcu skali pod względem gabarytów i osiągów znajduje się Cicada. Masa kompaktowego pocisku rakietowego do zwalczania bezzałogowców jest szacowana na mniej niż 50 kg. Cicada mieści się w kontenerze transportowo-startowym o średnicy 30 cm. Napęd stanowi silnik rakietowy na paliwo stałe, zaś za naprowadzanie odpowiada aktywna głowica radiolokacyjna z dwukierunkowym łączem danych między pociskiem a wyrzutnią. Prędkość maksymalna wynosi ponad 200 km/h, a zasięg to około 5 km. Cicada stanowi część systemu przeciwdronowego o nazwie Sky Sphere, który powstaje we współpracy Diehl ze szwajcarską firmą Skysec.

Kolejnym przykładem współdziałania Diehl Defence z europejskimi podmiotami jest Hussar. Partnerem niemieckiego przedsiębiorstwa jest francuska firma Safran Electronics & Defense. Ultralekka (bo ważąca około 20 kg) bomba szybująca ma być przenoszona przez platformy latające różnych klas, od bezzałogowców po wielozadaniowe maszyny bojowe pokroju Eurofightera lub powstającego samolotu wielozadaniowego 6. generacji SCAF/FCAS. Hussar posiada modułową konstrukcję umożliwiającą stosowanie różnorodnych ładunków bojowych oraz głowic śledząco-naprowadzających wielu typów.

Na Paris Air Show 2025 pokazano również makietę pocisku klasy powietrze-powietrze nowej generacji. FCAAM to uzbrojenie krótkiego zasięgu, które ma zastąpić obecnie produkowane pociski z rodziny IRIS-T przenoszone drogą lotniczą. FCAAM otrzyma dwustopniowy silnik rakietowy, głowicę śledząco-naprowadzającą z wielozakresowym detektorem podczerwieni wspomaganym algorytmami nauczania maszynowego oraz charakterystyczny płatowiec redukujący skuteczną powierzchnię odbicia radiolokacyjnego. Te cechy mają uczynić FCAAM skuteczniejszym uzbrojeniem od IRIS-T, a także zdolnym do sięgnięcia celów w większej odległości, tj. ponad 30 km (zasięg lotniczego wariantu IRIS-T wynosi ponad 20 km).

Na stoisku Diehl Defence zagościł również FEANIX (ang. Future Effector – Adaptable, Networked, Intelligent, Xpendable). Bezzałogowiec, który formą przypomina pocisk manewrujący, będzie lekkim nosicielem uzbrojenia (ang. Light Remote Carrier, LRC) o masie poniżej 300 kg i długości wynoszącej mniej niż 4 m. Ten modułowy system ma być wystrzeliwany z platform lądowych, morskich i lotniczych, przenosząc systemy rozpoznawcze, elektroniczne lub głowicę bojową, a także operując w roju z innymi bezzałogowcami w obszarach zbyt niebezpiecznych dla maszyn załogowych. Podobnie jak pocisk FCAAM także FEANIX jest planowany do integracji z samolotem bojowym SCAF/FCAS.

W gablocie na stoisku Diehl ulokowano model Eurofightera z bardzo zróżnicowanym uzbrojeniem proponowanym przez Diehl oraz amerykańskich, izraelskich i szwedzkich partnerów niemieckiej spółki. Na modelu zagościły miniatury pocisku powietrze-powietrze IRIS-T, kierowanej bomby GBU-54 LJDAM naprowadzanej na odbite światło lasera, pocisku przeciwokrętowego RBS15 Mk4 Gungnir, bomb szybujących Spice 250 na wielozamkowej belce Smart Quad Rack, czterech bezzałogowców FEANIX i dwóch pocisków FCAAM. Ponadto, w towarzystwie Eurofightera ulokowano bezzałogowiec Heavy Remote Carrier (HRC), czyli większego i cięższego kuzyna systemu FEANIX. W jego ładowni ulokowano kolejne miniatury FCAAM.