Indyjskie Apache Guardian w komplecie pomimo Covid-19

Transport 5 ostatnich śmigłowców, których dostawa opóźniła się w wyniku wybuchu pandemii koronawirusa. Maszyny dostarczono na pokładzie An-124 i zostały w szybkim tempie zmontowane, przetestowane i przygotowane do lotu przez techników firmy Boeing Defence. Aby przyspieszyć procedurę, w związku z napiętą sytuacją na granicy chińsko-indyjskiej w rejonie Himalajów, personel zwolniono z obowiązkowej dla obcokrajowców przebywających do Indii dwutygodniowej kwarantanny związanej z epidemią koronawirusa.

Dzięki zastosowaniu tych wyjątkowych środków ostatnie pięć z zamówionych przez w 2015 roku 22 maszyn AH-64E(I) Apache zostało oficjalnie przekazane do służby w indyjskich siłach powietrznych 5 lipca 2020 roku. Pozostałe 17 śmigłowców zostało dostarczonych w 2019 roku a ostatnia dostawa miała odbyć się w marcu 2020 roku. Plany pokrzyżował wybuch światowej pandemii koronawirusa, która wstrzymała zarówno prace zakładów jak też komunikację międzynarodową. Ograniczono również możliwości przemieszczania i pracy poza granicami krajów. Indie zostały bardzo mocno dotknięte skutkami epidemii ze względu na ogromne zaludnienie. 

Jak informuje portal Janes, maszyny AH-64E(I) po dostarczeniu i zakończeniu niezbędnych procedur prawdopodobnie zostały natychmiast przebazowane w rejon spornego obszaru Himalajów w którym w ostatnim czasie zaostrzyła się sytuacja między Indiami i Chinami. Wraz z produktami lokalnego przemysłu lotniczego - lekkimi śmigłowcami szturmowymi HAL LCH (Light Combat Helicopter) i HAL Rudra (będącym wojskową wersją śmigłowca HAL Dhurv) amerykańskie AH-64E(I) Apache sukcesywnie zastępują starzejące się maszyny Mi-24/35, których osiągi i możliwości bojowe są niewystarczające dla obecnego pola walki i trudnych warunków, np. działań w Himalajach.

Maszyny Boeing AH-64E Guardian to ciężkie śmigłowce szturmowe będące kolejną wersją rozwojową legendarnego AH-64 Apache. Modyfikacje w ramach AH-64E obejmują zastosowanie kompozytowych łopat wirnika, nowych zespołów napędowych - a więc silników T700-GE-701D i przekładni. Maszyny dysponują też systemami łączności Joint Tactical Information Distribution System (JTIDS) i możliwościami sterowania BSP z pokładu śmigłowca.  Dla wersji indyjskiej charakterystyczne jest nietypowe, szare malowanie, które nie obejmuje systemu optoelektronicznego M‑TADS/PNVS dostarczanego przez Lockheed Martin w standardowej dla US Army barwie. Warto przypomnieć, że w lutym 2020 roku Indie zamówiły kolejne 6 maszyn których dostawa ma zostać ukończona w 2023 roku.