IDEX 2025: Uzbekistan prezentuje pojazdy opancerzone

Najciekawszą ofertę przedstawiła firma Havztez. Przedsiębiorstwo posiada własne biuro projektowe umożliwiające „samodzielne opracowywanie projektów i rysunków roboczych nowych typów specjalistycznego sprzętu zgodnie z najnowszymi światowymi trendami w branży”. W portfolio firmy znajdują się pojazdy takie jak Tarlon, Qalqon, Qalqon 2, samobieżna haubica To’fon oraz wspomniane wozy Arslon w konfiguracji 8x8 lub 6x6.

Warto podkreślić, że Uzbekistan najprawdopodobniej korzystał z doświadczenia tureckiego przemysłu obronnego. Uzbecy należą do narodów tureckich, a język uzbecki jest częścią rodziny języków turkijskich. Uzbekistan jest również członkiem Organizacji Państw Tureckich, zrzeszającej kraje turkijskie we współpracy gospodarczej i kulturowej. W 2017 roku media informowały o kontrakcie między Uzbekistanem a turecką firmą Nurol Makina na dostawę tysiąca kołowych (4x4) pojazdów opancerzonych Ejder Yalçın. Część produkcji miała zostać zrealizowana przez uzbecką firmę Uzbek UzAuto.

Transportery opancerzone Tarlon, Qualon i Qualon 2

Tarlon to kołowy pojazd opancerzony w konfiguracji 4x4, wizualnie zbliżony do amerykańskiego JLTV (Joint Light Tactical Vehicle). Jego załogę stanowią dwie osoby, a w zależności od konfiguracji może przewozić od 7 do 9 pasażerów. Deklarowany przez producenta zasięg operacyjny wynosi 750 km, a prędkość maksymalna to 105 km/h. Pojazd waży 13 840 kg i ma ładowność 1,5 tony. Jego wymiary to 6,3 m długości, 2,5 m szerokości i 3,12 m wysokości (bez stanowiska strzeleckiego, które można wyposażyć w karabin maszynowy kal. 7,62 mm lub 12,7 mm). Tarlon może pokonywać przeszkody o wysokości 30 cm, brodzić w wodzie o głębokości do 1,5 metra oraz poruszać się po nachyleniu do 30 stopni. Maksymalne dopuszczalne nachylenie boczne wynosi 2 stopnie.

Tarlon może przejechać do 50 kilometrów na przestrzelonych oponach. Producent deklaruje, że jego konstrukcja jest odporna na ostrzał z broni kalibru 7,62 mm oraz wytrzymuje eksplozję materiałów wybuchowych o sile do 6 kg TNT.

W połowie 2024 r. pojawiły się informacje, że Uzbekistan rozpoczął testy poligonowe Tarlona i planuje jego wdrożenie do wojsk lądowych. Pojazd po raz pierwszy zaprezentowano opinii publicznej w 2020 r.

Qalon to pojazd o zbliżonej konstrukcji – również kołowy w układzie 4×4, zaprojektowany z myślą o jednostkach specjalnych i policji. Może być wyposażony w stanowisko strzeleckie na dachu. Załoga liczy dwie osoby, a maksymalna liczba przewożonych pasażerów wynosi 8. Producent deklaruje zasięg na poziomie 750 km, a prędkość maksymalną na 110 km/h. Masa wynosi 7040 kg, a pojazd przewiezie 1 tonę ładunku. Może również holować przyczepę o masie do 3 ton.

W celu zwiększenia odporności balistycznej wnętrze kadłuba pokryto wykładziną przeciwodłamkową, co poprawia bezpieczeństwo załogi w warunkach bojowych. Qalon jest w stanie pokonywać zbocza o nachyleniu do 20 stopni oraz przeszkody o szerokości do 0,5 metra. Może również wjeżdżać na przeszkody o nachyleniu do 30 stopni i wysokości do 0,3 metra. Jego wymiary to 5,8 metra długości, 2,3 metra szerokości i 2,6 metra wysokości.

Qalon 2 różni się nieco parametrami – ma 5,84 metra długości, 2,15 metra szerokości i 2,24 metra wysokości (również bez stanowiska strzeleckiego). Jego masa własna to 5,5 tony, a ładowność wynosi 300 kg.

Transportery opancerzone Arslon i Arslon 6x6

Prezentowane podczas IDEX 2024 w Abu Zabi pojazdy należą do rodziny Arslon (Lew). Obecnie obejmuje ona dwa warianty: kołowy 8×8 oraz 6×6. Producent podkreśla ich liczne zalety, wśród których wymienia skuteczną, modułową ochronę balistyczną, przeciwminową oraz przed improwizowanymi ładunkami wybuchowymi (fugasami). Pojazdy wyposażono również w system filtrowentylacji, który zabezpiecza przed zagrożeniami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi i nuklearnymi, a także w system gaśniczy. Na ich pokładzie znajdują się również system wykrywania i ostrzegania przed opromieniowaniem lasera, niewymieniony z nazwy system aktywnej ochrony pojazdu, system detekcji wystrzału oraz zestaw optoelektroniczny zapewniający świadomość sytuacyjną w promieniu 360 stopni.

Załoga pojazdu składa się z trzech osób: dowódcy, kierowcy i strzelca, a w przedziale desantowym może zmieścić się 6 do 8 żołnierzy. Deklarowany zasięg wynosi 700 km, a maksymalna prędkość – 100 km/h. Arslon napędzany jest 600-konnym silnikiem wysokoprężnym i waży 32 tony. Jego wymiary to 8,84 metra długości, 3,3 metra szerokości oraz 3,43 metra wysokości (z wieżą). Pojazd jest w stanie pokonywać przeszkody wodne o głębokości do 1,5 metra, obiekty o wysokości do 30 cm, a także wzniesienia o nachyleniu 30 stopni przodem oraz 20 stopni bokiem.

Druga wersja, Arslon 6×6, posiada identyczne systemy ochronne i wyposażenie, a różnice sprowadzają się do parametrów technicznych. Ten sześciokołowy wariant ma 7,25 metra długości, 2,95 metra szerokości i 3,5 metra wysokości (z wieżą). Napędza go 450-konny silnik diesla, a jego masa własna wynosi 21 720 kg. Zasięg pojazdu to 600 km, a zdolności pokonywania przeszkód są takie same jak w wersji 8×8. Obie wersje uzbrojone są w armatę automatyczną kal. 30 mm.

Jak dotąd nie ujawniono oficjalnych planów dotyczących wprowadzenia tych pojazdów do służby. Obecnie Siły Zbrojne Uzbekistanu wykorzystują rosyjskie transportery opancerzone BTR-82, BTR-80, BTR-70 i BTR-60, które być może zostaną zastąpione przez nową rodzinę Arslon.

Haubica samobieżna To’fon

Haubica samobieżna To’fon (Sztorm) wyróżnia się kalibrem uzbrojenia głównego. Uzbecy oferują system 155 mm, choć dotychczas używali artylerii wyłącznie o sowieckim rodowodzie – 120 mm, 122 mm i 152 mm. Według producenta To’fon jest w stanie wystrzelić do siedmiu pocisków na minutę, a maksymalna donośność wynosi 50 km. System wykorzystuje układy nawigacji GPS i INS, a napęd stanowi silnik o mocy 340 KM, umożliwiający osiągnięcie prędkości do 110 km/h. Masa pojazdu wynosi 22 950 kg, a jego wymiary to 11,85 metra długości, 2,70 metra szerokości i 3,75 metra wysokości.