Polska broń dla sojuszników stacjonujących w naszym kraju. Początek prac w Sejmie

Projekt przewiduje znowelizowanie przepisów ustawy o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Polski oraz zasadach ich przemieszczania przez to terytorium. Wiceszef MON Tomasz Szatkowski podkreślał, że jest to rozwiązanie praktyczne.

Pomysł tej regulacji narodził się w związku z tworzeniem na terytorium Polski kolejnych międzynarodowych instytucji wojskowych takich jak dowództwo Wielonarodowej Dywizji Północ-Wschód w Elblągu. W trakcie tworzenia tego dowództwa okazało się, że tak naprawdę łatwiej i taniej byłoby wyposażyć służących w tej dywizji oficerów z państw sojuszniczych w polską broń osobistą niż tworzyć dodatkowe regulacje i całą infrastrukturę do przechowywania ich broni, którą mogliby przywieźć z własnych krajów. To rozwiązanie jest także wygodniejsze dla państw wysyłających tego typu oficerów, a jak wiemy, Polsce zależy na tym, żeby przewidywany odsetek oficerów i podoficerów, którzy będą służyć w tego typu instytucjach, był jak najwyższy, więc staramy się raczej ułatwiać życie tym żołnierzom, a także państwom, które z nami współpracują.

Szatkowski poinformował także, że obecnie mowa jest o maksymalnie 300 obcych oficerach i żołnierzach, którzy mogliby czasowo być wyposażeni w broń należącą do polskich sił zbrojnych. Z kolei ocena skutków regulacji, dołączona do przygotowanego w MON projektu, mówi o ok. 500 żołnierzach.

Zgodnie z projektem na wniosek właściwych organów wojskowych strony wysyłającej, żołnierze wojsk obcych mogą być wyposażani w broń i amunicję, stanowiące uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

W czwartek posłowie z komisji obrony, gdzie odbyło się tzw. pierwsze czytanie, wprowadzili do projektu dodatkowe poprawki, które pozwolą ministrowi obrony określić liczbę i rodzaj broni, w którą będą wyposażani żołnierze wojsk obcych. Doprecyzowali też, że w zakresie wyposażania obcych żołnierzy w amunicję oraz ewidencjonowania wydanej amunicji i broni będą stosowane przepisy obowiązujące w Wojsku Polskim. O uregulowanie tych zagadnień, wcześniej nieobjętych projektem, zwracało się Biuro Legislacyjne Sejmu. MON zgodziło się z tymi uwagami i przygotowało odpowiednie poprawki.

Sam projekt nie wzbudził kontrowersji i został przyjęty bez głosu sprzeciwu.

Choć w uzasadnieniu projektu MON zwraca uwagę na tworzone w Elblągu dowództwo Wielonarodowej Dywizji Północ-Wschód (HQ MND-NE), to w czwartek Szatkowski zaznaczył, że to jedynie przykład, a projekt ma charakter ogólny i dotyczy także np. dowództwa Wielonarodowego Korpusu Północ-Wschód w Szczecinie oraz instytucji, które mogą w Polsce powstać w przyszłości.

Niemniej przygotowując projekt, MON argumentowało, że w trakcie spotkań i rekonesansów podczas organizowania HQ MND-NE poruszony został temat ujednolicenia uzbrojenia personelu wojsk obcych, stacjonującego w Polsce i mającego służyć w tej jednostce. Po analizach okazało się, że nie ma obowiązujących regulacji prawnych umożliwiających wyekwipowanie personelu międzynarodowego HQ MND-NE w broń znajdującą się na wyposażeniu Wojska Polskiego. Stąd projekt ustawy, który trafił właśnie do Sejmu. Według MON ma to być systemowe rozwiązanie problemu, na tyle elastyczne, że pozwoli przydzielić broń niezależnie, w jakiej instytucji będzie służył dany żołnierz wojsk obcych.