Izrael i Niemcy razem zbudują przeciwlotniczą tarczę?

W krótkim komunikacie czytamy, że porozumienie jest podstawą dla współpracy obu spółek w dziedzinie naziemnej obrony powietrznej. Obie firmy mają w tym celu poszukiwać możliwości tworzenia wspólnych rozwiązań, wykorzystując przy tym zalety systemów, jakie oferują. Podkreśla się, że ma to stanowić odpowiedź na coraz większe wyzwania, z jakimi muszą borykać się współczesne systemy obrony powietrznej, które w tym celu powinny ze sobą wzajemnie współpracować.

Guy Bar Lev, Executive VP and General Manager of the Systems, Missiles and Space Group podkreślił, że jest przekonany, iż współpraca z MBDA Deutschland pozwoli na zapewnienie istotnego wkładu do zdolności Bundeswehry, by niemiecka armia była w stanie sprostać obecnym i przyszłym zagrożeniom. Oznacza to więc, że obie spółki będą oferować swoje produkty między innymi niemieckim siłom zbrojnym.

Nie jest jednocześnie żadną tajemnicą, że Bundeswehra poszukuje obecnie nowych systemów obrony powietrznej, zwłaszcza w zakresie krótkiego i bardzo krótkiego zasięgu (program NNBS). O ile bowiem zdolności średniego zasięgu zapewniają przynajmniej na razie zmodernizowane Patrioty, a program mającego je zastąpić systemu TLVS został odłożony w czasie, o tyle naziemna obrona w warstwie krótkiego zasięgu w ogóle nie istnieje, a za segment bardzo krótkiego zasięgu odpowiada ledwie kilkanaście starzejących się zestawów Ozelot (zestawy Gepard wycofano dekadę temu bez następcy), de facto jest to więc szczątkowa zdolność. Niemcy są jednocześnie coraz bardziej świadomi zagrożeń, jakie mogą pojawiać się na współczesnym polu walki i wymagać reakcji systemów krótkiego i bardzo krótkiego zasięgu, w Bundeswehrze analizowano m.in. przebieg konfliktu w Górskim Karabachu. W odpowiedzi na zapotrzebowanie armii swoją ofertę wielokrotnie przedstawiał już przemysł. W wypadku MBDA były to m.in. wyrzutnie pocisków Mistral.

Rheinmetall opracował z kolei rakietowo-artyleryjski zestaw z armatą 30 mm KCA. Ponadto, Rheinmetall Electronics wraz z firmą Hensoldt (producent m.in. radarów i systemów elektronicznych) i Diehl Defence, który oferuje pociski IRIS-T SL i SLS założył w pierwszej połowie roku grupę roboczą ARGE, mającą na celu współpracę w zakresie obrony powietrznej. Komunikat MBDA Deutschland nie mówi o konkretnych systemach, niemniej IAI może wnieść na niemiecki rynek swój modułowy zestaw przeciwlotniczy Barak-MX, z efektorami o zasięgu 35, 70 i 150 km (część z nich ma także możliwość zwalczania celów balistycznych), ale też radary, w tym te używane w systemie Iron Dome, oraz systemy dowodzenia. IAI jest zresztą już obecny na rynku niemieckim, bo we współpracy z Hensoldtem dostarcza sprzęt radiolokacyjny do modernizacji fregat typu 124 oraz do programu naziemnych stacji obrony powietrznej HADR (zarówno okręty, jak i nowe radary lądowe Luftwaffe będą mieć możliwość wykrywania celów balistycznych). Inna izraelska firma, Rafael, dostarcza z kolei we współpracy z niemieckimi przedsiębiorstwami pociski przeciwpancerne Spike-LR/LR2 zwane lokalnie MELLS, a od niedawno otrzymała także zamówienie na aktywny system ochrony Trophy dla czołgów Leopard 2A7A1. Wiele wskazuje więc na to, że naziemna obrona powietrzna krótkiego i bardzo krótkiego zasięgu, którą Niemcy zamierzają w najbliższych latach odbudować, również będzie stanowić szansę dla izraelskiego przemysłu. Ostateczne decyzje w tym zakresie muszą jednak zostać podjęte, a o zamówienia będą zapewne ubiegać się różne firmy. Pewne jest jedno – bez odtworzenia potencjału w tym zakresie, utraconego w latach po zakończeniu Zimnej Wojny, Niemcy nie uzyskają odpowiedniego poziomu wiarygodności sojuszniczej w ramach NATO.