Program ćwiczeń w pierwszej części odbywającej się na poligonie Zawielicze zakładał wysoką manewrowość prowadzonych działań obronnych, dokonywanie szybkich przegrupowań z natychmiastowym przejściem do realizacji nowych zadań oraz współdziałanie z siłami powietrznymi.

Z kolei na poligonie Struga Krasny odbywa się natomiast drugi etap ćwiczeń polegający na wykonywaniu operacji ofensywnych wobec przeciwnika pozostającego w obronie.

Ze strony Białorusi do wspólnych manewrów wytypowano trzy taktyczne grupy wysoko-manewrowe z Sił Specjalnych (ok. 80 żołnierzy). Transportowane były one za pomocą ośmiu śmigłowców  Mi-8AMTSh (z jednostek Zachodniego Okręgu Wojskowego FR) pod osłoną śmigłowców szturmowych Ka-52 i Mi-24. Ich zasadniczym zadaniem było blokowanie ruchów  przeciwnika oraz utrzymanie wyznaczonych obszarów do czasu nadejścia własnych sił głównych.

Natomiast ze strony Rosji w manewrach brały udział wybrane pododdziały 76. Pskowskiej dywizji desantowo-szturmowej (ok. 400 żołnierzy i 100 jednostek sprzętu). Po wykonaniu nawały ogniowej na wcześniej rozpoznane pozycje wojsk przeciwnika spadochroniarze przeprowadzili desant (z czterech  Il-76MD) a następnie atak pod osłoną również desantowanych wozów bojowych BMD-2. Po opanowaniu kluczowych punktów oporu przystąpili do  ich obrony aby umożliwić siłom głównym płynne przejście do dalszych działań ofensywnych.

Wbrew septycznym głosom specjalistów i wojskowych z rożnych krajów (w tym z Polski) odnośnie efektywności użycia dużych formacji wojsk aeromobilnych i specjalnych we współczesnych działaniach wojennych, zarówno Rosja jak i inne silne militarnie kraje (USA, Chiny itp.) nadal utrzymują wysoki potencjał tych związków taktyczno-operacyjnych oraz je wzmacniają nowymi systemami uzbrojenia.