Ukraińskie Uragany ostrzeliwują rosyjskie pozycje

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Dużym problemem dla ukraińskich Uraganów (podobnie jaki dla wielu innych systemów postsowieckich) była kwestia zapewnienia im dostatecznej ilości amunicji, która nie była produkowana w większości krajów sojuszniczych. Zapewne wymusiło to kupowanie jej w różnych krajach świata lub rozpoczęcie produkcji u któregoś z sojuszników lub w samej Ukrainie choć to ostatnie wydaje się mało prawdopodobne, zważywszy na "egzotyczność" tego typu efektorów względem choćby rakiet kal. 122 mm. Przed rozpoczęciem rosyjskiej inwazji planowano wszystkie ukraińskie BM-27 zmodernizować do standardu BM-27 Buriewij, gdzie wymianie uległo m.in. podwozie tego systemu rakietowego.

BM-27 Uragan to sowiecka wieloprowadnicowa wyrzutnia pocisków rakietowych kal. 220 mm wdrożona do Armii Radzieckiej w 1975 roku. System rakietowy został oparty o podwozie samochodu ciężarowego ZIŁ-135M, który napędzany jest za pomocą dwóch silników benzynowych V8, każdy o mocy 180 KM. Pozwalają one na rozpędzenie tej ważącej łącznie 20 ton samobieżnej wyrzutni rakiet do 65 km/h. Uzbrojenie systemu stanowi łącznie 16 rakiet kal. 220 mm umieszczonych w rurowych wyrzutniach. BM-27 może razić cele oddalone maksymalnie o 35 km, za pomocą rakiet o różnych typach głowic, od klasycznych odłamkowo-burzących, poprzez chemiczne\(dymne i oświetleniowe), kończąc na efektorach przenoszących miny przeciwpancerne lub przeciwpiechotne. Obecnie tego typu pojazdów używają armie m.in. takich krajów jak Rosja, Ukraina, Armenia, Białoruś, Kazachstan czy Syria.