Ukraiński Leopard 1A5 obłożony pancerzem reaktywnym

Ukraińskie modyfikacje, polegające na obłożeniu pojazdu kostkami wybuchowego pancerza reaktywnego (ERA), były swego czasu zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym i stanowiły motyw przewodni wielu żartów. Efektem tego był m.in. Leopard 2A4 obłożony kostkami Kontakt-1. Później dodatkowe opancerzenie tego typu pojawiło się na przodzie kadłuba M1A1SA. Teraz Kontakt-1 oraz Nóż trafiły na Leoparda 1A5, którego opancerzenie jest w obecnych warunkach symboliczne. Jak widzimy, stelaże z kostkami pancerza ERA zostały umiejscowione na przedzie oraz bokach kadłuba oraz wieży. Nie jest wiadome, jak ich wybuch wpłynie na konstrukcję czołgu w miejscach gdzie pancerz jest na poziomie np. bojowego wozu piechoty. Montaż kostek Kontakt-1 oraz Noża może ochronić załogę przed atakiem głowic kumulacyjnych stosowanych w np. dronach FPV, jednak równie dobrze siła wybuchu kilku z nich jednocześnie może uszkodzić strukturę wozu stwarzając ryzyko powstania odprysków wewnątrz niego.

Początkowo sądzono, że z racji na swój symboliczny pancerz Leopardy 1A5/A5DK zostaną wysłane do jednostek szkoleniowych bądź formacji dalszego rzutu w celu „odblokowania” lepszych maszyn, które powędrują na front. Jak się jednak okazuje, biorą one aktywny udział w walkach i to na pierwszej linii. Tym samym montaż kostek ERA na nich wydawał się w opinii wielu komentujących i obserwujących pewnikiem, który został tylko odwleczony w czasie. Trzeba przyznać, że sposób mocowania ich na powyższym Leopardzie 1A5 wydaje się znacznie lepszy niż to, co często widzieliśmy na rosyjskich czołgach. Dalej jednak zagadką pozostaje efekt wybuchu pancerza reaktywnego na konstrukcję czołgu. Ukraińcy dotychczas otrzymali 30/40 egzemplarzy czołgów Leopard 1A5/A5DK (z obiecanych blisko 200 sztuk), z czego utracili przynajmniej jeden egzemplarz.

Leopard 1A5 to zmodernizowany niemiecki czołg Leopard 1 odznaczający się m.in. lepszym przednim opancerzeniem wieży, nowym systemem kierowania ogniem EMES czy ulepszoną ochrona przed bronią ABC. Uzbrojenie główne dalej stanowił armata gwintowana L7A3 kal. 105 mm, z lufą o długości 52 kalibrów. Sprzężona jest ona z uniwersalnym karabinem maszynowym MG3 kal. 7,62 mm, którego drugi egzemplarz umiejscowiono na stropie wieży czołgu. Zamiast nich istniała możliwość implementacji belgijskiego odpowiednika w postaci karabinu FN MAG kal. 7,62 mm. Za poruszanie się czołgu odpowiada 10-cylindrowy silnik MTU MB 838 CaM 500 o mocy 830 KM, połączony z przekładnią ZF 4 KM 250 z czterema biegami do przodu i dwoma do tyłu. Czołgi w wersji A5 miały możliwość wymiany uzbrojenia głównego na większą armatę gładkolufową kal. 120 mm tożsamą z tą stosowaną w Leopardzie 2, jednak nigdy nie wdrożono takiego wariantu do produkcji.