Wojna na Ukrainie
Ukraina: darowizny pomagają remontować zdobyczny sprzęt
Jednym z największych donatorów uzbrojenia dla Ukrainy są Rosyjskie Siły Zbrojne, które w różny sposób dostarczyły ukraińskiej armii setki różnego typu pojazdów (niekoniecznie z własnej woli). Część z nich jest remontowana i wysyłana do jednostek dzięki m.in. technikom z fundacji charytatywnej Serhija Prytuły.
Na poniższym materiale filmowym widzimy trzy pojazdy zdobyczne, które dzięki zaangażowaniu ukraińskich techników (oraz wpłatom wielu osób) udało się naprawić, a teraz wysłać do ukraińskiej armii. Pierwszym z nich jest przerobiony na wóz ewakuacji medycznej transporter opancerzony MT-LB z podwyższonym stropem przedziału desantu oraz wzmocnionym pancerzem. Do przedziału transportowego żołnierze teraz dostają się poprzez rampę, a nie jak wcześniej zdwojone pancerne drzwi, co znacząco zwiększy wygodę przy wnoszeniu/wynoszeniu rannych. Z racji na swoje bardzo dobre zdolności trakcyjne pozwoli on na dotarcie w rejony, gdzie każdy inny pojazd utknie w błotnistym terenie, ratując życie wielu rannym.
У війську часто жартують, що найбільшим постачальником озброєння для нас є російська армія.
— Serhiy Prytula (@serhiyprytula) December 21, 2023
Це правда. Наші бійці натрофеїли чимало ворожої броні, яку передають нам на відновлення та ремонт.
В рамках проєкту «Трофейна броня» ми вже відновили 49 одиниць техніки та… pic.twitter.com/Kpy0Oxpzu2
Drugim wyremontowanym i zmodyfikowanym przez Ukraińców pojazdem jest bojowy wóz piechoty BMP-2, który otrzymał dodatkową osłonę pancerną na boku kadłuba. Ostatnim przedstawionym wozem jest KBWP BTR-82A. Serhiej Prytula informuje, że w ramach projektu „Zdobyczny Pancerz” dotychczas udało się wyremontować i przekazać armii ukraińskiej łącznie 49 pojazdów (nie jest wiadome czy zaliczają się do tego konstrukcje improwizowane jak hybryda T-62 i BMP-2) w tym np. opancerzony pojazd AMN-590951/Spartac. Całość prac ma miejsce dzięki stałym darowiznom przekazywanym przez osoby prywatne, jak i firmy (krajowe oraz zagraniczne).
Czytaj też
BMP-2 to radziecki pływający bojowy wóz piechoty wdrożony do służby w 1980 roku, w celu zastąpienia szybko starzejących się BMP-1. Uzbrojenie główne stanowi armata automatyczna 2A42 kal. 30 mm, sprzężony z nią jest karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm. Na stropie wieży pojazdu można zamontować wyrzutnię przeciwpancernych pocisków kierowanych 9M111 Fagot/9M113 Konkurs. Jednostką napędową jest wysokoprężny silnik UTD-20/3 o mocy 300 KM, pozwalający na rozpędzenie pojazdu do 65 km/h po drodze, w terenie do około 45 km/h zaś podczas pokonywania przeszkód wodnych zapewnia on pojazdowi prędkość na poziomie 7 km/h. Znajduje się on dalej na uzbrojeniu wielu armii świata w tym m.in. Rosji, Ukrainy, Białorusi, Czech, Indii, Kazachstanu czy Finlandii.
Czytaj też
BTR-82A to rosyjski kołowy bojowy wóz piechoty powstały w oparciu o transporter opancerzony BTR-80. Najbardziej widoczną zmianą w BTR-82A jest moduł wieżowy BPPU-1 wyposażony w armatę 2A72 kalibru 30 mm i 7,62 mm karabin maszynowy PKTM. Armata jest stabilizowana w dwóch płaszczyznach, posiada dzienno-nocny system celowniczy TKN-4GA-01 (z noktowizorem i dalmierzem laserowym), pozwalający na zwalczanie pojazdów i siły żywej przeciwnika, jak też celów powietrznych, na odległościach do 2,5 km, a nie jak armata 2A28, na dystansie kilkuset metrów. Masa tego bezzałogowego systemu wieżowego wynosi około 1700 kg.
Transporter wyposażono w zmodernizowany system ochrony, zwiększający jego zdolność przetrwania. Zwiększono odporność na miny i ładunki improwizowane. Zastosowano absorbujące energię siedzenia, wykładziny przeciwodłamkowe oraz nowy system gaśniczy. W celu zwiększenia komfortu załogi BTR-82A został wyposażony w system klimatyzacji, który służy także do optymalizacji warunków pracy urządzeń elektronicznych pojazdu. Pojazd posiada także grubsze opancerzenie. Wszystkie te zmiany spowodowały wzrost masy całkowitej pojazdu do 15,4 tony (BTR-80A ma masę 14,5 tony). Za napęd pojazdu odpowiada silnik o mocy 300 KM.
Czytaj też
MT-LB to radziecki pływający transporter opancerzony opracowany w latach 60. XX wieku. Początkowo był wykorzystywany jako ciągnik artyleryjski dla armaty przeciwpancernej T-12 kal. 100 mm, służył także do przewożenia jej obsługi oraz amunicji. Z czasem został on wykorzystany w roli transportera opancerzonego, który wybudowano w przeszło 50 tys. egzemplarzy, m.in. na licencji w Bułgarii i Polsce. PRL dostarczyła od kilku do kilkunastu tysięcy egzemplarzy do ZSRR.
Jednostkę napędową MT-LB stanowi 8-cylindrowy silnik wysokoprężny JaMZ 238 o mocy 240 KM, zaś w pojazdach produkcji HSW to sześciocylindrowy SW 680 (także o mocy 240 KM). Pozwala to na osiąganie przez MT-LB prędkości maksymalnej 61 km/h po drodze utwardzonej, 30 km/h w terenie oraz 4-5 km/h podczas pokonywania przeszkód wodnych pływaniem. Załogę transportera stanowią dwie osoby, zaś desant może wynosić do 11 żołnierzy. Uzbrojenie pojazdu w roli transportera piechoty stanowił uniwersalny karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm umiejscowiony w małej wieży po prawej stronie wozu. Istnieją też warianty z silniejszym uzbrojeniem do armaty 30 mm włącznie.
eee
Jako kraj rozeiniety powinnismy opacowac tani bezzalogowy modul wieżowy na bwp zamiast wieży dla cześci pojazdow, najlepiej dla dzybkostrzelnej armatki 30mm moze byc 23mm, stabilizowanej lub nie, a napewno z autotrakerem czy sko, plot itp. etc, ze wzgl na poważny brak podobnych wozów i trudnosci w ich pozyskaniu. I dodawany zewnetrzny pancez z dodatnia plywalnoscia np w postaci pontonow, paneli z piankowym wypelniaczem i blacha wloknem szklamym zywica apoksydowa, etc lub koszami po bokach z drobnym oczkiem, siatka , ew mocowaniem na pniaki, podklady kolejowe, pancerz improwizowany worki z piachem, co rowniez zalecam Ukraincom, do tego stelaz z kilku pretow wygietych wzdłóz w pałak jak stelaz do NS lub stelaz do nsa lub podobnie na to siatka masujaca. To juz powoli konieczność.