T-62M już w ukraińskich barwach

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Wdrożenie do swojej armii T-62M będzie dla Ukraińców podobnym wyzwaniem jak np. T-90 z racji na to, że wozy tego typu nie służyły w armii ukraińskiej po jej utworzeniu i nie było w niej niczego podobnego. Oznacza to, że ich eksploatacja będzie uzależniona w większości od liczby zdobytych podobnych wozów na Rosjanach lub części zamiennych do nich. Inną możliwością pozostaje importowanie części z krajów dalej je użytkujących przez państwa sojusznicze, jak ma to miejsce z amunicją artyleryjską. Zważywszy jednak na ilość T-62M wysyłanych na front przez Rosjan, liczba zdobytych i zniszczonych czołgów tego typu wzrośnie znacznie.

T-62 to radziecki czołg podstawowy/średni opracowany pod koniec lat 50. XX wieku jako przyszły następca produkowanych masowo T-54/55. Jego produkcja rozpoczęła się na początku lat 60. XX wieku, jeszcze w czasach, gdy dawnym ZSRR kierował Nikita Chruszczow, a pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w roku 1965. Uzbrojenie główne to armata gładkolufowa 2A20 (U-5T) kal. 115 mm mogąca za pomocą pocisku kumulacyjnego przebić 300 mm RHA na dystansie 1000 m.

T-62M to jego modernizacja z roku 1983 polegająca na znaczącej poprawie parametrów bojowych pojazdu m.in. siły ognia czy poziomu ochrony załogi. Dodano w niej pancerz specjalny na przód wieży i kadłuba, poprawiono odporność dna kadłuba, co zwiększyło poziom ochrony wozu do standardu zbliżonego w czołach T-64A czy T-72 Ural. Czołg jest wyposażony w gąsienice RhKM z czołgu T-72 oraz dwa dodatkowe amortyzatory na pierwszej parze kół jezdnych. System kierowania ogniem „Wolna" został ulepszony przez zamontowanie dalmierza laserowego KTD-2 (lub KTD-1) w pancernej skrzyni nad głównym uzbrojeniem. Poprawiono również mobilność pojazdu, poprzez implementację nowego silnika W-55U o mocy 620 koni mechanicznych.