Rosyjski zmodernizowany Uragan unieszkodliwiony

Na poniższym zdjęciu widzimy kabinę samochodu ciężarowego będącego bazą dla wspomnianej wyrzutni rakiet, która jest uszkodzona w wyniku jej wielokrotnego przebicia odłamkami. Zważywszy na ich specyfikę, można podejrzewać, że sprawcą tego jest pocisk GMLRS (M30A1?) stosowany przez ukraińskie M142 HIMARS. Może się wydawać, że pojazd ten jest uszkodzony powierzchownie, jednak charakter uszkodzeń tego typu pojazdów przez wspomniany efektor wskazuje, że zazwyczaj nadają się one do remontu generalnego (uszkodzenia wewnętrznych urządzeń, modułów itd.) lub do spisania ze stanu. Według pojawiających się plotek uszkodzony pojazd miał później być „dobijany” za pomocą drona FPV, jednak brak materiałów zdjęciowych lub wideo na potwierdzenie tego. Do zdarzenia miało dojść w obwodzie kurskim.

Przy okazji warto zwrócić uwagę na element stelaża służącego do zakładania plandeki na przedział bojowy wraz z resztką siatki kamuflującej. Podobne zachowanie można było zauważyć podczas oglądania filmu z nową odmianą rosyjskiego BM-21 Grad. Takie działania teoretycznie mają zmylić przeciwnika, sugerując przemieszczenie się zwykłego pojazdu logistycznego, a nie gotowej do szybkiego odpalenia salwy wyrzutni rakiet. Podobny zabieg stosowano np. w przypadku południowoafrykańskich wieloporwadnicowych wyrzutni Valkiri kal. 127 mm, dla których nośnikiem było podwozie ciężarówki Unimog lub SAMIL. W praktyce jednak Ukraińcy atakują każdy rosyjski pojazd za pomocą np. dronów FPV, nieważne czy jest to ciężarówka, czy motocykl.

Czym wyróżnia się ta odmiana poradzieckie wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet BM-27 Uragan o której pisałem na początku maja? Głównie zastosowaniem całkiem nowego nośnika w postaci samochodu ciężarowego BAZ-69092 6x6, który zastąpił przestarzałego ZIŁa-135M. Jednostkę napędową stanowi tutaj silnik wysokoprężny o mocy 450 KM, mogący rozpędzić pojazd do 80 km/h. Ładowność nowego podwozia określono na 13 ton, zaś dopuszczalną całkowitą masę własną na 28 700 kg. Został on zaprezentowany po raz pierwszy w roku 2020, jednak najpewniej nie zdobył on dużego rozgłosu wśród rosyjskich decydentów, którzy preferowali bardziej perspektywicznego Uragana-1M.

Wspomniany 9K57-1 Uragan-1 wpisywał się w ogólny kierunek modernizacji poradzieckich wieloprowadnicowych wyrzutni rakiet (Grad czy Uragan) polegającej przede wszystkim na wymianie przestarzałego i coraz awaryjnego podwozia. Przykładem tego jest ukraiński Buriewij, który otrzymał podwozie Tatry T815-7T3RC1. Nowy Uragan ma oprócz wymiany podwozia (znacząco wpływającej na szeroko pojętą mobilność pojazdu) charakteryzować się większą automatyzacją, lepszą celnością prowadzonego ognia oraz zmniejszonym czasem ładowania do amunicji na prowadnice. Z racji na to, że Rosjanie mają najpewniej problem z przywracaniem do służby BM-27 ze względu na wspomniane braki części zamiennych opisywany wariant stanie się zapewne ich następcą. Niewykluczone, że do jego produkcji będą wykorzystywane wyrzutnie pobrane ze zmagazynowanych Uraganów, przyspieszając tempo dostaw nowych wozów do jednostek

BM-27 Uragan to radziecka wieloprowadnicowa wyrzutnia pocisków rakietowych kal. 220 mm wdrożona do Armii Radzieckiej w 1975 roku. System rakietowy wykorzystuje podwozie samochodu ciężarowego ZIŁ-135M, który napędzany jest dwoma silnikami benzynowymi V8, każdy o mocy 180 KM. Pozwalają one na rozpędzenie tej ważącej łącznie 20 ton samobieżnej wyrzutni rakiet do 65 km/h. Uzbrojenie systemu stanowi łącznie 16 rakiet kal. 220 mm umieszczonych w rurowych wyrzutniach. BM-27 może razić cele oddalone maksymalnie o 35 km, za pomocą rakiet o różnych typach głowic, od klasycznych odłamkowo-burzących, poprzez chemiczne (dymne i oświetleniowe), kończąc na efektorach przenoszących miny przeciwpancerne lub przeciwpiechotne. W wersjach zmodernizowanych jego podwozie jest zastępowane nowszymi konstrukcjami jak rosyjski BAZ-69092 6x6 lub czeska Tatra T815-7T3RC1. Obecnie tego typu pojazdów używają armie m.in. takich krajów jak Rosja, Ukraina, Armenia, Białoruś, Kazachstan czy Syria.