Rosyjski T-90M kontra precyzyjna amunicja artyleryjska

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Jednym ze środków zwalczania pojazdów pancernych przeciwnika jest ostrzał artyleryjski, najlepiej dedykowanymi do tego pociskami zawierającymi subamunicję przeciwpancerną. Niemniej skuteczna w tym wypadku jest także ta określana mianem "precyzyjnej" jaką jest np. M982 Excalibur, który jest od pewnego czasu - mimo wysokiej ceny - wysyłany na Ukrainę. Dzięki wysokiej dokładności trafienia precyzyjna amunicja artyleryjska może w poważnym stopniu uszkodzić lub zniszczyć nawet ciężko opancerzone cele jak czołgi. Oprócz Excaliburów na Ukrainie używane są inne typy precyzyjnej amunicji artyleryjskiej, w tym niemiecki SMArt oraz szwedzko-francuski BONUS (z subamunicją kierowaną) oraz naprowadzane na odbity promień lasera ukraiński Kwitnik (pytanie, czy Kijów ma wciąż zapasy tych pocisków) i rosyjski Krasnopol do haubic 152 mm (prawdopodobnie Rosja wykorzystywała także system Smielczak, a być może również inne zbliżone).

Cel w tym wypadku był wart zużycia tego rodzaju pocisku, ponieważ był to najnowocześniejszy czołg wdrożony do rosyjskiego wojska, czyli T-90M. Jest to już piąty potwierdzony tego typu pojazd utracony przez Rosjan na Ukrainie.

T-90M to najnowsza, zmodernizowana wersja rosyjskiego czołgu podstawowego T-90, która powstała w Biurze Konstrukcyjnym Budowy Maszyn Ciężkich (KBTM) w wyniku pracy rozwojowej o kryptonimie "Proryw-3". Zakres modernizacji tego czołgu dotyczył wszystkich trzech głównych obszarów jego zdolności, czyli siły ognia, ochrony i mobilności. Większość z tych czołgów ma powstawać w wyniku modernizacji obecnie eksploatowanych T-90/90A, a mniejsza część ma być produkowana od podstaw.

Dotychczasowe uzbrojenie zostało wymienione na zmodernizowaną armatę gładkolufową 2A46M-5 kal. 125 mm wraz z nowym systemem kierowania ogniem oraz zdalnie sterowanym modułem uzbrojenia z karabinem maszynowym na stropie wieży. Opancerzenie zostało wzmocnione poprzez montaż modułów nowego pancerza reaktywnego "Relikt" na kadłubie i wieży oraz pancerza prętowego z tyłu. T-90M ma również nową, spawaną wieżę o zmienionej konstrukcji. Zainstalowano także nowy silnik wysokoprężny W-92S2 o mocy 1130 KM z automatyczną przekładnią oraz generatorem APU.

M982 Excalibur to pocisk artyleryjski kal. 155 mm opracowany w wyniku współpracy pomiędzy US Army Research Laboratory (ARL) i United States Army Research, Development and Engineering Center (ARDEC) oraz Raytheon. Jest produkowany przez Raytheon Missile Systems we współpracy z BAE Systems AB. Jest on naprowadzany za pomoca GPS, co pozwala na znaczne zwiększenie precyzji uderzenia . Może on eliminować cele w odległości 38-40 km przy wystrzeleniu z armatohaubicy o długości lufy wynoszącym 39 kalibrów (M777 czy M109A4) lub ponad 50 km przy systemie artyleryjskim posiadającym przewód lufy o długości 52 kalibrów (np. Krab czy PzH 2000).

Błąd trafienia wynosi według oficjalnych danych mniej niż 2 m. Producent wskazuje, że zastosowanie Excalibura pozwala uzyskać efekt, możliwy dotychczas do osiągnięcia jedynie przy użyciu ok. 10 konwencjonalnych pocisków artyleryjskich. Amunicji tej można używać niezależnie od warunków pogodowych, bazując na naprowadzaniu opierającym j się o system GPS i nawigację inercyjną. Raytheon rozwija też podwójny system naprowadzania który oprócz wspomnianego systemu INS/GPS ma zdolność do użycia półaktywnego laserowego systemu namierzania celu. Pozwala to na skuteczne i precyzyjne użycie pocisków nawet w przypadku zakłócenia sygnału z systemu GPS. Dzięki takim rozwiązaniom amunicja oznaczona jako Excalibur-S ma też zdolność do rażenia celów znajdujących się m.in. w ruchu.