Mniej ostrzałów iskanderami, więcej tornadami. Rosjanie zmieniają taktykę

Informację tę podaje Sakshi Tiwari w „The EurAsian Times”, sugerując zmianę podejścia Rosjan do atakowania celów lądowych na ukraińskim zapleczu. Choć z racji na zasięg rażenia (90-120 km, według niektórych informacji 200 km) Tornado-S nie może wyręczyć zestawów Iskander (499+ km) w likwidacji celów takich jak magazyny amunicji w głębi Ukrainy, to umożliwia rażenie obiektów na bliższym zapleczu frontu w sposób bardziej efektywny ekonomicznie. To przekłada się na oszczędzanie cennych środków bojowych w postaci taktycznych pocisków balistycznych. Najwyraźniej Rosjanie wyciągają wnioski z ekonomii pola walki, utrudniając Ukraińcom ochronę kluczowych obiektów. W przypadku ataku Iskanderem do przechwycenia jest jeden efektor, zaś przy pełnej salwie z Tornada-S nawet 12 (chociaż zwykle stosuje się ostrzał trzema,czterema rakietami).

Zaoszczędzone Iskandery są wykorzystywane do ataków powtarzalnych. Po uderzeniu pierwszej rakiety w pewnym odstępie czasu następują kolejne uderzenia, które mają na celu zabicie i zranienie ludzi, którzy ruszyli na pomoc tym poszkodowanym w pierwszym ataku. Nie da się ukryć, że Rosjanie odrabiają lekcje z działań na Ukrainie (choć z dużym opóźnieniem, ale jednak). Osobną kwestią jest produkcja pocisków balistycznych do Iskanderów, które nie jest tak wydajna, jakby chciała armia. Można więc wysnuć przypuszczenie, że oszczędzanie Iskanderów jest odpowiedzią na kurczące się zapasy środków bojowych do tego systemu uzbrojenia.

9K515 Tornado-S to zmodernizowany wariant wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet 9K58 Smiercz. Jedna wyrzutnia może wystrzelić 12 pocisków na dystans do 120 km (według niektórych źródeł do 200 km), podczas gdy pociski starego miały zasięg do 70 km. Ponadto, najnowsze rakiety systemu Tornado-S są naprowadzane na cel za pomocą nawigacji satelitarnej. W rosyjskiej wersji jest to GLONASS, ale dostępne są też warianty z naprowadzaniem optycznym, co, jak informują Rosjanie, umożliwia precyzyjne rażenie celów na maksymalnym dystansie nawet 200 km. Pierwotnie planowano wykorzystać w Tornado-S podobne jak w systemie Uragan-1M kontenery transportowo-startowe dla pocisków 300 mm. Jednak w wieloseryjnym pojeździe pozostano przy oryginalnych prowadnicach, w zamian zwiększając celność przy pomocy cyfrowego systemu kierowania ogniem oraz nowego komputera balistycznego.