Kolejny rosyjski sprzęt wojskowy jedzie na front

Nie jest wiadome, gdzie dokładnie zostały nagrane poniższe dwa materiały wideo przedstawiające transport kolejowy kilku typów rosyjskich pojazdów wojskowych. Zostały one opublikowane pod koniec grudnia zeszłego roku. Na pierwszym z nich widzimy przynajmniej 10-11 zmodernizowanych czołgów T-80BWM wyposażonych w nowy już typ osłony siatkowej, która teraz nie tylko pokrywa strop wieży, ale także jej niszę oraz część stropu kadłuba poprzez umieszczenie nad nią pod kątem dodatkowego panelu siatkowego. Ta odmiana dodatkowej ochrony jest stosowana przynajmniej od połowy zeszłego roku.

W przypadku drugiego wideo widzimy bardziej zróżnicowany transport sprzętu wojskowego, zawierający m.in. kołowy bojowy wóz piechoty BTR-80/82, transportery opancerzone MT-LB, samochody ciężarowe rodziny KamAZ oraz Ural, koparkę, cysternę, wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet BM-21 (lub Tornado-G) oraz czołgi podstawowe (T-72B3?). Część z widocznych pojazdów pochodzi zapewne ze składnic wojskowych i została poddana odpowiedniemu serwisowi oraz ewentualnej modyfikacji/modernizacji. Oprócz tego niektóre wozy mogą pochodzić z jednostek dalszego rzutu lub zostały wyremontowane po walkach na Ukrainie.

T-80BWM to najnowsza wersja czołgów z rodziny T-80. Pojazd wdrożono do Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zaledwie kilka lat temu. Bazą do modernizacji są starsze wozy w wariancie T-80BW. Podniesienie do nowego standardu ma na celu zwiększenie zdolności bojowych w trzech podstawowych kategoriach: siłę ognia, ochronie oraz mobilności. Nacisk położono także na zwiększenie świadomości sytuacyjnej załogi.

Przewidziano montaż następujących podzespołów: nowego wybuchowego pancerza reaktywnego Relikt, wielokanałowego celownika działonowego Sosna-U, zmodyfikowanego zapasowego celownika działonowego 1P67, nowego przyrządu obserwacyjnego kierowcy TWN-5/TWN-5M, systemu ochrony załogi PKUZ-1Ak, a także nowego systemu gaśniczego i łączności. Oprócz tego czołg otrzymał wzmocnioną jednostkę napędową o mocy 1250 KM, która zrekompensowała wzrost masy w wyniku dołożenia dodatkowego opancerzenia, a przy tym zwiększyła prędkość maksymalną na biegu wstecznym z 12 do 20 km/h.

BM-21 Grad to radziecka samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet kalibru 122 mm opracowana na początku lat 60. XX w. w celu zastąpienia systemu BM-14. Grad posiada 40 wyrzutni pocisków rakietowych, po 10 w czterech rzędach, które w zależności od typu efektora mogą zostać wystrzelone na odległość 20-45 km. Prowadnice mogą być naprowadzane elektrycznie lub ręcznie, a czas wystrzelenia pełnej salwy wynosi 20 sekund. Wyrzutnię osadzono na podwoziu samochodu ciężarowego Ural-375D z napędem 6x6. Napędza go chłodzony cieczą silnik benzynowy w układzie V8 o mocy 180 KM. Na drodze utwardzonej pojazd osiąga prędkość maksymalną 75 km/h, zaś jego zasięg wynosi 750 km. Później rozpoczęto instalację wyrzutni na podwoziu Ural-4320, również w konfiguracji 6x6. Obecnie BM-21 to najbardziej rozpowszechniona wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet na świecie, który doczekała się wielu wersji lokalnych, jak choćby czechosłowackiej RM-70 czy polskiej WR-40 Langusta.

BTR-82A to rosyjski kołowy bojowy wóz piechoty powstały w oparciu o transporter opancerzony BTR-80. Najbardziej widoczną zmianą w BTR-82A jest moduł wieżowy BPPU-1 wyposażony w armatę 2A72 kalibru 30 mm i 7,62 mm karabin maszynowy PKTM. Armata jest stabilizowana w dwóch płaszczyznach, posiada dzienno-nocny system celowniczy TKN-4GA-01 (z noktowizorem i dalmierzem laserowym), pozwalający na zwalczanie pojazdów i siły żywej przeciwnika, jak też celów powietrznych, na odległościach do 2,5 km, a nie jak armata 2A28, na dystansie kilkuset metrów. Masa tego bezzałogowego systemu wieżowego wynosi około 1700 kg.

Transporter wyposażono w zmodernizowany system ochrony, zwiększający jego zdolność przetrwania. Zwiększono odporność na miny i ładunki improwizowane. Zastosowano absorbujące energię siedzenia, wykładziny przeciwodłamkowe oraz nowy system gaśniczy. W celu zwiększenia komfortu załogi BTR-82A został wyposażony w system klimatyzacji, który służy także do optymalizacji warunków pracy urządzeń elektronicznych pojazdu. Pojazd posiada także grubsze opancerzenie. Wszystkie te zmiany spowodowały wzrost masy całkowitej pojazdu do 15,4 tony (BTR-80A ma masę 14,5 tony). Za napęd pojazdu odpowiada silnik o mocy 300 KM.

MT-LB to radziecki pływający transporter opancerzony opracowany w latach 60. XX wieku. Z początku był wykorzystywany jako ciągnik artyleryjski dla armaty przeciwpancernej T-12 kal. 100 mm, służył także do przewożenia jej obsługi oraz amunicji. Z czasem został on wykorzystany w roli transportera opancerzonego, który powstał w przeszło 50 tys. egzemplarzy, m.in. na licencji w Bułgarii i Polsce. PRL dostarczyła od kilku do kilkunastu tysięcy egzemplarzy do ZSRR. Jednostkę napędową MT-LB stanowi ośmiocylindrowy silnik wysokoprężny JaMZ 238 o mocy 240 KM, zaś w pojazdach produkcji HSW to sześciocylindrowy SW 680 (także o mocy 240 KM).

Pozwala to na osiąganie przez MT-LB prędkości maksymalnej 61 km/h po drodze utwardzonej, 30 km/h w terenie oraz 4-5 km/h podczas pokonywania przeszkód wodnych pływaniem. Załogę transportera stanowią dwie osoby, zaś desant może wynosić do 11 żołnierzy. Uzbrojenie pojazdu w roli transportera piechoty stanowił uniwersalny karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm umiejscowiony w małej wieży po prawej stronie wozu.