Irański system „porównywalny” z S-400

Informacje o pracach nad tym systemem pojawiły się po raz pierwszy w 2016 roku i od początku reklamowano go jako „konkurencję dla S-400”. Zgodnie z ujawnionymi informacjami Bavar-373 ma być w służbie już od ubiegłego roku. Wyrzutnia posadowiona jest na pojedynczej ośmiokołowej, 4-osiowej ciężarówce z wyrzutnią pocisków umieszczoną z tyłu, wzorem rozwiązań rosyjskich i ich chińskich kopii. Każdy system ma dwa pojemniki transportowo-startowe mieszczące po dwa pociski Sayyad-4. Oprócz tego system tworzą radary wykrywania Meraj-4, ścianowy radar kierowania ogniem i wóz dowodzenia.

Według przytoczonych danych mogą one razić cele na wysokości do 27 km i na odległościach do 300 km. Dla porównania oficjalne parametry najpotężniejszego pocisku do S-400, czyli 40N6E, to zdolność do niszczenia celów do wysokości 30 km i na odległościach do 400 km. Wcześniej informowano, że Bavar-373 jest w stanie śledzić cel z odległości maksymalnie 250 km i razić je z odległości 200 km. Parametry systemu albo były wiec utajnione, albo został on w ostatnim czasie poprawiony. Chyba że jest to popularne w obecnych burzliwych czasach prężenie muskułów mające na celu odstraszanie ewentualnych przeciwników. Na podobnej zasadzie Chiny i Indie prezentują teraz nowe pociski hipersoniczne czy inne systemy uzbrojenia, z których przynajmniej część jest tego rodzaju dezinformacją i propagandą na użytek własnego społeczeństwa.

BulgarianMilitary.com cytuje też irańskie źródła mówiące o testowaniu nowych typów radiolokatorów Soroush, zdolnych do wykrywania nisko lecących celów na dystansach nawet 220 km i zdolnych do pracy w dowolnych warunkach pogodowych. Urządzenia te zostały już wprowadzone do służby. Wkrótce ma do nich dołączyć także kolejny typ radaru o nazwie Misak, zdolny do zasilania informacjami instalacji radarowych i systemów dowodzenia użytkowanych przez armie Iranu już w tej chwili.

Produkcja własnych systemów uzbrojenia, w tym nawet ambitnych systemów obrony powietrznej, jest dla Iranu koniecznością ze względu na embarga jakim obłożone jest to państwo. Zamyka to praktycznie drogę do importu nowoczesnego uzbrojenia przeciwlotniczego.