Serbia i Białoruś wzmacniają współpracę wojskową

Podczas oficjalnej wizyty w Belgradzie minister obrony Białorusi gen. Andriej Rawkow podpisał wraz ze swym serbskim odpowiednikiem Bratislavem Gašiciem porozumienie o współpracy wojskowo-technicznej i militarnej obu krajów. Białoruski minister spotkał się również z premierem Serbii Aleksandrem Vuciciem, który podkreślił „wdzięczność Białorusi za wspieranie terytorialnej integralności i suwerenności Serbii” oraz znaczenie „tradycyjnie dobrych stosunków bilateralnych”, niezależne od zbliżenia Serbii z UE.

Czytaj też: Rosja dostarczy uzbrojenie Serbii. Koniec integracji z NATO?

Serbsko-białoruskie porozumienie o współpracy jest nie tylko istotnym akcentem zwrotu Belgradu na wschód, łączącym się z niedawno ogłoszonym planem wielomilionowych zakupów rosyjskiego sprzętu wojskowego. Jest to również element szerszej kooperacji militarnej i naukowo-przemysłowej w kwestiach technologii obronnych.

Oba kraje posiadają pewien potencjał technologiczny, a ich zainteresowania w zakresie pocisków kierowanych, systemów artyleryjskich, czy obrony powietrznej są zbieżne. Jednym z elementów podpisanego porozumienia jest kwestia sprzedaży wspólnych technologii militarnych do krajów trzecich. Wśród innych istotnych tematów należy wymienić wymianę kadr naukowo-technicznych i słuchaczy uczelni wojskowych, bilateralne ćwiczenia wszystkich rodzajów sił zbrojnych oraz współpracę w zakresie medycyny, techniki i kształcenia wojskowego, bezpieczeństwa i wymiany informacji.

Tematem współpracy są też „działania w misjach pokojowych” oraz „operacje antyterrorystyczne”, jednak należy wyjaśnić, że oba te pojęcia postrzegane są raczej w optyce rosyjskiej. Warto zaznaczyć, że charakter „ćwiczeń antyterrorystycznych” miały - na przykład - niedawne rosyjsko-serbsko-białoruskie manewry „Słowiańskie Braterstwo – 2015”, których scenariusz był inspirowany „arabska wiosną” i ukraińskim majdanem. Można streścić go następująco: w państwie mają miejsce zamieszki publiczne (rewolucja, prowokacje, akty terroru, etc.), więc do akcji wchodzą wydzielone siły desantowe „słowiańskiego internacjonału”, które mają te zamieszki i niepokoje spacyfikować. Taka definicja działań pokojowo-antyterrorystycznych odbiega nieco od definicji jaką znamy w NATO. Warto wiedzieć, że obecnie taką wykładnią posługuje się Serbia, Białoruś i Rosja.