Rosjanie testują atomowe Posejdony. Głowica o sile megaton

Zgodnie z informacjami rosyjskiej agencji prasowej TASS na jednym z akwenów morskich Rosji rozpoczęły się próby bezzałogowego pojazdu podwodnego Posejdon czyli nowej atomowej torpedy dalekiego zasięgu. Broń ma być przeznaczona do niszczenia lotniskowcowych grup bojowych lub infrastruktury nadbrzeżnej potencjalnego przeciwnika przy pomocy głowicy jądrowej przenoszonej przez podwodny pocisk o napędzie atomowym i międzykontynentalnym zasięgu.

Jednocześnie podano kilka danych charakteryzującą tą nową broń. Przede wszystkim ma ona mieć możliwość poruszania się z prędkością ponad 107 węzłów (200 km/h), co ma być możliwe dzięki wykorzystaniu zjawiska superkawitacji czyli poruszania się obiektu podwodnego w pęcherzu gazowym co skutkuje zminimalizowaniem właściwie do zera oporów związanych z lepkością wody.

Drugą cechą ma być możliwość operowania na głębokości ponad 1000 m, czy poza zasięgiem współczesnych systemów antytorpedowych. Natomiast w przypadku rażenia celów lądowych głowica o mocy nawet 2 Mt ma spowodować wywołanie fali tsunami o wysokości 500 m powodującej katastrofalnie zniszczenia na rozległych obszarach nadbrzeżnych.

Program rozwoju tej broni nosi nazwę "oceaniczny wielozadaniowy system Posejdon", zaś za jego powstanie odpowiadać ma renomowane biuro konstrukcyjne CKB MT Rubin z Sankt Petersburga, od dziesięcioleci zajmujące się projektowaniem radzieckich/rosyjskich okrętów podwodnych głównie z napędem atomowym. Prace te realizowane są najprawdopodobniej w ramach projektu badawczego o kryptonimie Cefałopod, na którego wykonanie Rubin podpisał umowę z Ministerstwem Obrony FR wiosną 2014 r. Koszty programu badawczego szacowane są na kilka miliardów rubli, zaś uczestniczą w nim doświadczone firmy zbrojeniowe, w tym OKBM Afrikantow specjalizujące się w budowie morskich reaktorów atomowych. Opracowanie tego systemu zostało włączone do państwowego programu pozyskania uzbrojenia na lata 2018-2027, ma wejść do służby przed jego zakończeniem.

Jako nosicieli tych torped wskazywane są znajdujące się jeszcze w budowie w stoczni Siewmasz w Siewierodwińsku atomowe okręty podwodne specjalnego przeznaczenia Biełgorod (K-139) proj. 09852 i Chabarowsk proj. 09851, oba zaprojektowane przez biuro konstrukcyjne Rubin.

Budowę pierwszej z tych jednostek rozpoczęto 24 lipca 1992 r. jako dwunastego okrętu proj. 949A (Antiej), przeznaczonego do niszczenia lotniskowców przeciwnika za pomocą pocisków przeciwokrętowych 3M45 systemu P-700 Granit. Już 16 maja 1994 r. nastąpiła decyzja o przerwaniu budowy, która została wznowiona po katastrofie bliźniaczego Kurska (K-141), zakończenie formowania kadłuba nastąpiło 31 grudnia 2004 r.

Dalsze prace, w wyniku braku stabilnego finansowania, przebiegały bardzo wolno i były wielokrotnie przerywane. W roku 2009 r. zapadła decyzja o zmianie przeznaczenia jednostki i ukończenia jej jako okrętu podwodnego przeznaczonego do zadań specjalnych proj. 09852. Jego cechą charakterystyczną będzie posiadanie w części dennej łoża do dokowania głębokowodnego okrętu podwodnego AS-12 proj. 10831 (Łoszarik). Ceremonia ponownego położenia stępki Biełgoroda odbyła się w stoczni Siewmasz 20 grudnia 2012 r.

Drugim okrętem, jaki wymienia się, jako potencjalnego nosiciela torped systemu Posejdon jest Chabarowsk proj. 09851 (Kalitka-SMP) zaprojektowany od podstaw do tych celów. Położenie stępki pod jego budowę nastąpiło 27 lipca 2014 r. W przypadku tego okrętu brak jest jakichkolwiek dokładnych informacji na jego temat, stąd przeznaczenie i charakterystyka pozostają jedynie w sferze domysłów.

Ponadto, jako jednostki mogące uczestniczyć programie rozwoju tego uzbrojenia wymienia się doświadczalny okręt podwodny o napędzie konwencjonalnym Sarow (B-90) proj. 20120, który uczestniczy najprawdopodobniej w programie prób tych torped.