Rosjanie odebrali nowy system artyleryjski

Dostarczenie pierwszej partii 2S43 Malwa do rosyjskich jednostek oznacza zakończenie wieloletniego procesu wdrażania do tamtejszego wojska systemu artyleryjskiego opartego o trakcję kołową. Przez ostatni rok prace nad nim najpewniej zostały zintensyfikowane w związku z działaniami wojennymi na Ukrainie. W sierpniu koncern Rostiech ogłosił zakończenie testów państwowych, a już 2 tygodnie później otrzymał zamówienie na pierwszą partię Malw. W międzyczasie jeden egzemplarz zademonstrowano na targach Armia 2023. Niedawno pojawił się także materiał filmowy z poligonowego strzelania Malwy, który zostanie zamieszczony poniżej. Wśród dostarczonych rosyjskiej armii pojazdów zapewne znajdują się także te dotychczas używane do testów. Nie wiemy, ile dokładnie w tym celu wyprodukowano wozów.

2S43 Malwa to rosyjska samobieżna armatohaubica kołowa kal. 152 mm z lufą o długości 47 kalibrów, zaprojektowana przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik”, który wchodzi w skład koncernu UralWagonZawod (UWZ) będący z kolei częścią korporacji Rostiech. System składa się z nośnika - wojskowego samochodu ciężarowego BAZ-6010-027 8 × 8 oraz uzbrojenia w postaci armatohaubicy 2A64 kal. 152 mm (wykorzystywana m.in. w systemie 2S19 Msta-S) z zapasem 30 naboi. Załoga zajmuje miejsce w opancerzonej kabinie z przodu pojazdu, a armata jest zamontowana w jego tylnej części. Donośność systemu określa się na 24,5-36 km w zależności od użytej amunicji.

Cała konstrukcja jest maksymalnie uproszczona i lekka, co ma pozwalać na jej sprawny przerzut drogą powietrzną, podobnie jak ma to miejsce w przypadku jego zachodnich odpowiedników, Łączna masa działa wynosi 32 tony. Armatohaubica jest najprawdopodobniej wyposażona w półautomatyczny lub automatyczny system ładowania (zapewniający szybkostrzelność na poziomie 8 strz./min) oraz hydrauliczne wsporniki stabilizujące podwozie i samo uzbrojenie w trakcie strzelań. Planowana jest w przyszłości wymiana uzbrojenia głównego na to znane z gąsienicowej Koalicji-SW. Zwiększyło by to zasięg prowadzonego ognia do ponad 40 km w przypadku pocisków z dodatkowym napędem.