Rosja: Próby „miniaturowego krążownika” rakietowego Karakurt [FOTO, WIDEO]

Uragan to pierwszy rosyjski okręt nowego projektu 22800 typu Karakurt (o numerze burtowym 567), którego budowa rozpoczęła się 24 grudnia 2015 r., i który został zwodowany 29 lipca 2017 r. Oznacza to, że na integrację systemów pokładowych specjaliści stoczni Pełła w Sankt Petersburgu potrzebowali ponad 10 miesięcy. Sam montaż systemów uzbrojenia nie był w tym okresie najważniejszy, ponieważ zdjęcia z wodowania tej jednostki wyraźnie pokazywały, że była ona w większości już ukompletowana.

Obecnie okręt Uragan udał się z pomocą holowników na próby stoczniowe, które są prowadzone na wodach Jeziora Ładoga. Pomimo, że są to pierwsze testy zakładowe, to jednak obejmą one nie tylko sprawdzenia systemu napędowego i bezpieczeństwa pływania (np. urządzeń pokładowych oraz cumowniczych), ale również systemów bojowych, nawigacji, łączności i obserwacji technicznej.

Ciekawy jest sam sposób prowadzenia prób, który w odróżnieniu od procedur przyjętych w Polsce, zakłada obecność na pokładzie całej przyszłej załogi okrętu. Załoga ta przeszła wcześniej szkolenie w centrum treningowym floty rosyjskiej w Sankt Petersburgu i jest obecnie wspomagana przez specjalną grupę zdawczą, zorganizowaną przez stocznię Pełła.

Taki sposób działania pozwala przyśpieszyć proces przekazania okrętu do Floty Bałtyckiej – prawdopodobnie poprzez połączenie wielu elementów prób zakładowych z próbami państwowymi. To właśnie dlatego resort obrony już zakomunikował, że rosyjskie siły morskie mają przejąć okręt Uragan jeszcze w miesiącach letnich. Przypuszcza się, że taki sam sposób działania ma zostać przyjęty również w odniesieniu do drugiej jednostki tego typu (Tajfun), która została zwodowana 24 listopada 2017 r.

Jeżeli plany zostaną zrealizowane, to dla stoczni Pełła będzie to bardzo duży sukces i potwierdzenie dużych możliwości produkcyjnych. Zadanie jest bowiem bardzo trudne, ponieważ mamy tu do czynienia z zupełnie nowej generacji jednostką, zaprojektowaną przez biuro projektowo-konstrukcyjne Ałmaz w Sankt Petersburgu.

I nie chodzi tu tylko o kształt świadczący o zastosowaniu technologii stealth i dużą prędkość (ponad 30 węzłów), ale i o niespotykany na innych jednostkach o wyporności 800 ton okrętowy system walki. Jego najważniejszym elementem jest niewątpliwie stacja radiolokacyjna Zasłon z kilkoma płaskimi antenami rozmieszczonymi na ścianach nadbudówki (stanowiącej podstawę masztu) oraz jedna (na razie) wyrzutnia pionowego startu typu 3S14 dla ośmiu rakiet manewrujących (3M14 Kalibr) lub przeciwokrętowych (typu 3M54 Kalibr, 3M55 Oniks, 3M22 Cirkon).

Duże zamieszanie wprowadziła oficjalna informacja ministerstwa obrony, że plany zakładają zbudowanie w Sankt Petersburgu tylko sześciu Karakurtów dla Floty Bałtyckiej do 2021 r. Oznaczałoby to bowiem zmianę wcześniejszego zamówienia, z którego wynikało, że stocznia Pełła ma oddać w tym okresie siedem okrętów dla trzech flot (Bałtyckiej, Czarnomorskiej i Północnej). Budowa wszystkich tych jednostek już się zresztą rozpoczęła.

Równolegle trwa składanie dwóch Karakurtów w stoczni OAO „Zielonodlskij zawod imieni A.M.Gorkowo” niedaleko Kazania nad centralną Wołgą. Stamtąd korwety mają być przekazywane prawdopodobnie dla Flotylli Kaspijskiej. Docelowe okręty projektu 22800 dla Floty Oceanu Spokojnego mają być natomiast budowane w stoczni PAO „Amurskij sudostroitielnyj zawod” na Amurze.