Reforma dowodzenia: test systemu kierowania obroną kraju w 2015 r.

Sprawę większości strategicznych „reform” wprowadzanych w armii załatwiłby po prostu zewnętrzny audyt. On jednak obnażyłby takie rzeczy, że MON woli działać samodzielnie, z tzw. marszu poprzez wydanie rozkazu a dopiero później naprawianie tego co z niego wyniknie. W strategicznych sprawach zrobiono tak już dwukrotnie za każdym razem doprowadzając do katastrofy.

W pierwszym przypadku wprowadzono ustawę pragmatyczną, która rozłożyła system kadrowy w armii m.in. uzależniając możliwość awansu od układów towarzyskich i rodzinnych oraz całkowicie dyskredytując stopień oficerski zarówno w samych siłach zbrojnych jak i w środowisku cywilnym (generał znaczy teraz tyle co kiedyś porucznik). W drugim przypadku, bez przygotowania a po prostu rozkazem zrezygnowano z poboru jednocześnie likwidując system wyszkolonych rezerw w armii, który z roku na rok kurczy się w miarę wykruszania się żołnierzy wcześniej służących w zasadniczej służbie wojskowej.

Teraz przez ambicje paru „wizjonerów” rozbito dobrze funkcjonujący system dowodzenia.

Działał dobrze więc go zreformowano

Wywiad z generałem dywizji Mirosławem Różańskim nie pozostawia cienia złudzeń. W armii zrobiono coś co nie było niezbędne, coś co źle przygotowano i co nie wiadomo jak zadziała. Stwierdzenie generała: że „Reforma nie została przygotowana dlatego, że armia była źle dowodzona” może oznaczać tylko, że była dowodzona dobrze. Celem reformy mogłoby więc tylko spowodowanie by była dowodzona „lepiej”. Ale czy to jest wystarczający powód by wtopić miliony złotych w przestawianie biurek i ryzykować degradację systemu dowodzenia?

Tym bardziej, że nie wszystko zrobiono dobrze. Generał Różański sam zauważył, że są: „…sprawy, w które włożono ogrom wysiłku, ale nadal, moim zdaniem, mogłyby być bardziej dopracowane…”. Niestety nie powiedział wprost jakie, ale z jego dalszych wypowiedzi wynika po prostu ocena, że reforma została zrobiona za szybko.

Według generała proces reformowania systemu dowodzenia polska armią nie przebiegał według prawidłowego schematu, w którym powinny być wyraźnie rozgraniczone trzy etapy: planowanie, organizowanie i realizacja. Tak więc w czasie już organizowania struktur postulowano zmiany, które powinno się zgłosić na etapie planowania.

„Czy 1 stycznia wszystko zadziała tak, jak powinno”?

Odpowiedź na to pytanie generała Różańskiego, szefa Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych: „Przestrzegałbym przed takim myśleniem”, może oznaczać tylko, iż wątpi on w zadziałanie od razu nowego systemu. Co więcej uważa on, że „…nie unikniemy „chorób wieku niemowlęcego”. Dalej łagodzi on tą wypowiedź, mówiąc, że „przy tworzeniu czegoś nowego, są zupełnie naturalne. Na początku zawsze więc zgrzyta, ale tylko po to, by potem wszystko lepiej zagrało.” Ale wtedy pozostaje nasze stare pytanie, po co było reformować dobrze działający system dowodzenia by później coś w nim zgrzytało.

Generał Różański powiedział w wywiadzie: „…O osobistej satysfakcji z przygotowania dowództwa generalnego będę mógł natomiast powiedzieć więcej, gdy system sprawdzi się w praktyce…”. Co jednak będzie, gdy system ten się nie sprawdzi. „W grudniu 2014 roku są planowane pierwsze ćwiczenia dowódcy generalnego, które będą miały potwierdzić gotowość dowództwa do działania”. Przez dwanaście miesięcy nie będzie więc wiadomo, czy to co zrobiono działa. Dlatego taki egzamin powinien być przeprowadzony 1 stycznia 2014 r., ale wtedy to byłby rzeczywiście katastrofa.

Dodatkowo mało kto zauważa, że mówimy tu jedynie o funkcjonowaniu Dowództwa Generalnego. Jak działa całość (z Dowództwem Operacyjnym, nowym Sztabem Generalnym, MON-em i Dowództwem Sił Specjalnych) przekonamy się dopiero w 2015 r. gdy planowane są „…ćwiczenia o charakterze polityczno-strategicznym pod kryptonimem „Kraj”. Podczas nich będą zgrywane wszystkie systemy kierowania obroną państwa.” Co będzie do tego czasu jak widać nikt tak naprawdę nie wie.

Tragiczne w tym wszystkim jest to, że nie mówimy tu o zmianach w systemie dystrybucji biletów miesięcznych, ale o reformach systemu obronnego Rzeczpospolitej Polski.