Rakietowa nawałnica w Korei. Chunmoo na testach

Celem szkolenia było przeprowadzenie skoordynowanego, zmasowanego uderzenia z pomocą kilkudziesięciu pocisków rakietowych wystrzelonych z wyrzutni K239 Chunmoo. Celem była opustoszała wysepka, jedna z wielu takich u wybrzeży Półwyspu Koreańskiego.

Jak stwierdził autor poniższego wpisu w serwisie X, wykonanie takiej salwy przez południowokoreańskie wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet przywodzi na myśl wydarzenia z Ukrainy. Tamtejsi artylerzyści wykorzystują podobną technikę, strzelając pociskami GMLRS z amerykańskich systemów M142 HIMARS i M270 MLRS. Taka forma ataku, w zachodnim żargonie określana mianem uderzenia saturacyjnego, umożliwia eliminację celu stacjonarnego otoczonego wieloma systemami obrony powietrznej, które są niezdolne do przechwycenia kilkudziesięciu pocisków jednocześnie.

Dziś do przełamywania parasola obrony powietrznej wykorzystywana jest szeroka gama sprzętu. Coraz częściej do tego zadania wykorzystywane są bezzałogowe aparaty latające, na przykład amunicja krążąca.

K239 Chunmoo to wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet opracowana w Republice Korei. W Siłach Zbrojnych tego państwa zastępuje przestarzałe już systemy K136 Kooryong oraz amerykańskie M270 MLRS. Producentem jest koncern Hanwha Aerospace. W module uzbrojenia stosowane są dwa pojemniki transportowo-startowe (zasobniki) na pociski rakietowe (podobnie jak w M270).

Wyrzutnię osadzono na samochodzie ciężarowym Doosan z napędem 8x8 i opancerzoną kabiną. Pojazd o masie 31 ton rozpędzi się do 90 km/h, a zasięg operacyjny wynosi 800 km. Bliskim krewnym Chunmoo jest polski Homar-K, w którym koreański moduł uzbrojenia osadzono na polskim nośniku Jelcz i zintegrowano z szeregiem krajowych podzespołów.

W działaniach bojowych K239 są wspierane przez artyleryjskie wozy amunicyjne bazujące na identycznym podwoziu. Na pojeździe znajdują się cztery zasobniki z pociskami rakietowymi. Podobnie jak w amerykańskiej M270 MLRS system przeładunku kontenerów transportowo-startowych jest wysoce zautomatyzowany.

Używane w K239 pociski rakietowe mogą być wyposażone w głowice bojowe wielu typów: odłamkowo-burzące, zapalające, dymne, oświetleniowe, a także kasetowe z pociskami przeciwpancernymi lub przeciwpiechotnymi. W jednym kontenerze transportowo-startowym systemu K239 można umieścić amunicję następujących typów:

• 20 niekierowanych rakiet K33 kalibru 130 mm, o zasięgu 36 km;
• 6 niekierowanych rakiet KM26A2 kal. 227 mm (produkowanych na amerykańskiej licencji), o zasięgu 45 km;
• 6 kierowanych pocisków CGR-080 kal. 239 mm, o zasięgu 80-85 km;
• 1 taktyczny pocisk balistyczny KTSSM-II kal. 600 mm, o zasięgu 290 km.

Co istotne, na jednej wyrzutni można stosować zasobniki z pociskami dwóch różnych typów (np. jeden z 6 sztukami CGR-080 i jeden z 1 pociskiem CTM-290). Obecnie prowadzone są prace badawczo-rozwojowe nad wydłużeniem zasięgu pocisków CGR-080 kal. 239 mm, a także nad wdrożeniem pocisków CTR-MR o zasięgu 160 km. W każdym zasobniku zmieszczą się cztery sztuki tej amunicji.