Niemcy kupują izraelską artylerię rakietową. Amunicja później

Informację o zbliżającym się końcu wielomiesięcznego procesu pozyskania przez Niemcy izraelskich wyrzutni PULS w miejsce przekazanych Ukrainie MARS-ów II opublikował serwis Hartpunkt. Według informacji podanych przez Waldemara Geigera decyzję o zezwoleniu Bundestagu na ich zakup została zatwierdzona podczas ostatniego w tym roku posiedzenia komisji budżetowej. Co ciekawe, resort obrony Niemiec początkowo informował, że umowa zostanie zawarta w pierwszym kwartale 2024 roku, następnie przed przerwą wakacyjną, zaś wczesną jesienią termin został określony na koniec obecnego roku.

Co ciekawe, zakup PULS-ów ma odbywać się we współpracy z Holandią w ramach wykorzystania prawa opcji zapisanego w kontrakcie na pozyskanie tego typu artylerii rakietowej dla tamtejszej armii. Niemieckie wyrzutnie mają jednak zostać posadowione na podwoziu Iveco Trakker 8x8 (a nie jak w przypadku Holandii Tatrze Force 6x6 oraz Scanii Gryphus), które widoczne jest na zdjęciu tytułowym przedstawiającym system EuroPULS. Wykonawcami przemysłowymi umowy na następców niemieckich MARS-ów mają być KNDS Deutschland oraz Elbit Systems. W ramach kontraktu o wartości 65 mln euro wyrzutnie PULS mają zostać zintegrowane z niemieckimi środkami łączności i dowodzenia (włącznie z systemem kierowania ogniem ADLER w najnowszej wersji). Liczba pięciu wyrzutni w obecnym kontrakcie wynika z faktu, że tyle systemów MARS (zmodernizowanych MLRS) oddano Ukrainie.

Dostawy pierwszych PULS-ów dla Bundeswehry mają mieć miejsce już w 2025 roku. Pierwsze dwa egzemplarze mają jednak być bliższe standardowi izraelskiemu (PULS), zaś pozostałe 3 już mają otrzymać docelowe elementy jak niemieckie środki dowodzenia i łączności (EuroPULS). Może to tłumaczyć tak szybkie dostawy, które wcześniej były określane dopiero na rok 2028. Osiągniecie gotowości operacyjnej miałoby zaś nastąpić dwa lata później, chociaż teraz można tutaj dodać, że chodzi o wariant zgermanizowany. Pierwsze dwa egzemplarze mają zaś zostać poddane pracom ujednolicającym standard PULS-ów w niemieckiej armii (co ma być zapisane w ramach wspomnianego kontraktu).

W ramach umowy nie zostanie kupiona amunicja do wyrzutni, ta ma być pozyskana oddzielnie w roku 2025. Jak wskazuje serwis Hartpunkt, kontrakt będzie zawarty z firmą Diehl Defence, która nawiązała jakiś czas temu współpracę z Elbit Systems w zakresie produkcji środków bojowych do opisywanej konstrukcji. W 2026 roku ma zaś być pozyskana amunicja dalszego zasięgu (300 km) oraz amunicja krążąca (SkyStriker), co znacząco zwiększy zdolności rażenia celów przez niemieckich artylerzystów. Docelowo Niemcy mają posiadać 76 wieloprowadnicowych wyrzutni rakiet na podwoziu kołowym oraz gąsienicowym, zatem potencjał do dalszych zamówień jest tutaj znaczny.

Otwartą kwestią pozostaje integracja kolejnych rodzajów rakiet z samą wyrzutnią jak np. GMLRS czy przeciwokrętowych (z opcją rażenia celów naziemnych) NSM. W przypadku tego pierwszego problemem może być zgoda producenta na taki ruch, która zresztą była wymieniana jako jeden z hamulcowych zakupu PULS-a przez Niemcy. W przypadku drugiego efektora, jego integracja byłaby zachętą dla samej Norwegii przy wyborze nowej artylerii rakietowej. Warto też wspomnieć o proponowanej integracji z systemem EuroPULS (europejskim wariantem izraelskiego rozwiązania) z pociskami manewrującymi JFS-M (Joint Fire Support Missile).

PULS to wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet opracowana przez izraelską spółkę Elbit Systems.. Stanowi zmodernizowany wariant systemu Lynx, który został zakupiony przez kraje takie, jak Azerbejdżan i Kazachstan. Może być zintegrowana z różnego typu samochodami ciężarowymi (np. Tatra, MAN lub Scania) lub platformami gąsienicowymi. System ten może używać szerokiej gamy pocisków rakietowych kalibrów 122, 160, 306 i 370 mm, rażąc cele na dystansie 150 km (EXTRA kal. 306 mm) lub nawet 300 km (Predator Hawk kal. 370 mm). Oprócz tego można z niego wystrzeliwać amunicję krążącą SkyStriker o zasięgu rażenia 100 km. Dzięki otwartej architekturze PULS jest podatny na modernizacje, a także integrację z istniejącymi typami efektorów. Wyrzutnie te są obecnie używane przez takie kraje jak Izrael, Holandia, Dania, Kazachstan, Maroko, Azerbejdżan, Rwanda oraz w przyszłości Hiszpania i Niemcy. Obok tego zostały one zamówione przez trzech kolejnych, tym razem nieokreślonych klientów w tym jednego europejskiego.