„Niebieskie berety” ćwiczą na poligonie w Drawsku

Na początku grudnia ziemia na drawskim poligonie zadudniła za sprawą haubic samobieżnych 2S1 Goździk należących do dywizjonu artylerii „Niebieskich beretów”. Obsługi z 7. Brygady Obrony Wybrzeża wykonały ćwiczenia ogniowe z przygotowanych stanowisk. We wrześniu artylerzyści z tej jednostki byli obecni na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce, gdzie także ćwiczyli umiejętności na tym sprzęcie, doskonaląc zgranie oraz realizację zadań ogniowych.

Goździki wciąż liczne

2S1 Goździk to schodzący typ artylerii w Wojsku Polskim. Jego miejsce stopniowo zajmują zdecydowanie nowocześniejsze armatohaubice samobieżne K9A1 Thunder oraz Krab. Jednak nie oznacza to, że zaprzestano szkolenia na Goździkach oraz wykorzystania tego sprzętu podczas ćwiczeń, takich jak np. Arcane Thunder 25 czy ostatnich strzelań, które artylerzyści z 7. Brygady Obrony Wybrzeża wykonali w Ustce.

Nie wiadomo, ile haubic 2S1 Goździk znajduje się na stanie Wojska Polskiego. Część źródeł, w tym m.in. „Dziennik Zbrojny”, wskazuje, że w ubiegłym roku było to około 240 dział. Oszacowanie liczebności Goździków jest utrudnione nie tylko przez proces przezbrajania jednostek w nowszy sprzęt, ale także przekazanie Ukrainie nieokreślonej liczby tych pojazdów. Nie ulega wątpliwości, że liczba 2S1 w Polsce będzie systematycznie maleć.

Nie ma miękkiej gry

Pomorskie Goździki to nie jedyny sprzęt, który był widoczny w Drawsku. Oprócz nich „Niebieskie berety” wykorzystywały wysłużone i oczekujące od dawna na następców bojowe wozy piechoty BWP-1. Piechota zmechanizowana prowadziła ogień nie tylko z coraz liczniej występujących w armii karabinków Grot, ale także starszych Beryli. Wsparcie ogniowe zapewniały uniwersalne karabiny maszynowe (PKM lub UKM).

Pozostaje mieć nadzieję, że żołnierze 7. Brygady Obrony Wybrzeża jak najszybciej otrzymają następców wysłużonych BWP-1 i Goździków. Nowy sprzęt nie tylko zwiększy potencjał bojowy brygady, ale też ułatwi codzienną służbę.

BMP-1 (ros. Bojewaja Maszyna Piechoty 1) to radziecki bojowy wóz piechoty skonstruowany w drugiej połowie lat 60. XX wieku. Był to pierwszy BWP opracowany w ZSRR. Uzbrojenie główne stanowi armata 2A28 Grom kalibru 73 mm. Jej uzupełnieniem jest karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm. Do eliminowania celów takich jak czołgi służy archaiczny już przeciwpancerny pocisk kierowany 9M14 Malutka o zdolności do przebicia 400 mm jednorodnego pancerza stalowego.

Jednostkę napędową stanowi 6-cylindrowy, czterosuwowy, wysokoprężny silnik UTD-20 o mocy 300 KM, który umożliwia ważącemu 13 ton pojazdowi osiągnięcie prędkości maksymalnej 65 km/h. Załogę stanowią trzy osoby, zaś w przedziale desantu mieści się do ośmiu żołnierzy. W Siłach Zbrojnych RP pojazd nosi nazwę BWP-1 (Bojowy Wóz Piechoty 1). Oprócz Polski z pochodnych BMP-1 korzystają kraje takie jak Rosja, Ukraina, Białoruś, Bułgaria, Syria, Wietnam czy Słowacja.

2S1 Goździk to radziecka haubica samobieżna kalibru 122 mm o trakcji gąsienicowej. Bazuje na zmodyfikowanym podwoziu transportera opancerzonego MT-LB produkowanego między innymi na licencji w Hucie Stalowa Wola do lat 90. XX wieku. Donośność uzbrojenia głównego jest określana na 15,5 km przy zastosowaniu standardowej amunicji, jednak może ona zostać zwiększona do 22 km przy zastosowaniu pocisku z gazogeneratorem dennym. Obsługa przebywa pod pancerzem o grubości do 20 mm, który chroni jedynie przed odłamkami pocisków artyleryjskich i amunicją karabinową.

Jednostkę napędową stanowi silnik wysokoprężny JaMZ-238N o mocy 300 KM lub polski SW-680T o mocy 240 KM. Prędkość maksymalna 2S1 została określona na 60 km/h przy poruszaniu się po drodze utwardzonej. W przypadku jazdy w terenie wartość ta spada do 30 km/h. Goździk może pokonywać przeszkody wodne metodą pływania z prędkością dochodzącą do 4,5 km/h. Zasięg operacyjny pojazdu wynosi do 500 km. Haubice 2S1 Goździk są obecnie wykorzystywane m.in. przez Polskę, Ukrainę, Rosję, Bułgarię, Algierię, Finlandię, Serbię, Iran i Kazachstan.