Miliardy na szwedzko-polskie Delfiny dla Marynarki Wojennej

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Obecnie polska Marynarka Wojenna w Grupie Okrętów Rozpoznawczych 3.Flotylli Okrętów w Gdyni eksploatuje dwa okręty rozpoznania radioelektronicznego projektu 863. Są nimi ORP Nawigator (262) i ORP Hydrograf (263). Wyposażenie rozpoznawcze obu tych okrętów w miarę możliwości było modyfikowane, ale są to już jednostki wiekowe. Banderę wojenną na ORP Nawigator podniesiono 17 lutego 1975 roku, a na ORP Hydrograf podniesiono 8 maja 1976 roku, czyli ponad 47 i 46 lat temu. Warto zaznaczyć, iż obie jednostki zostały zbudowane w Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, czyli w obecnej Remontowa Shipbuilding, która wtedy nosiła taką nazwę.

Umowa ma wartość około 620 mln Euro (2,91 mld zł po obecnym kursie), a dostawa okrętów planowana jest do 2027 roku. Umowa wejdzie w życie do końca 2022 roku pod warunkiem spełnienia przez strony zapisanych w niej warunków finansowych.

Obecnie w Szwecji trwają próby morskie nowego szwedzkiego okrętu rozpoznania radioelektronicznego (SIGINT) Artemis (A 202). Jego projektowanie i budowa częściowo odbyła się w Szwecji. Projekt koncepcyjny okrętu i całkowity projekt wyposażenia specjalnego zostały wykonane w Szwecji. Projekt techniczny i roboczy samego okrętu jako platformy i jego napędu wykonało gdyńskie biuro projektowe MMC Ship Design & Marine Consulting. Budowę jednostki oczywiście bez wyposażenia radioelektronicznego SAAB zlecił Stoczni Remontowej Nauta w Gdyni. Ta natomiast budowę samego kadłuba i wstawienie do niego największych gabarytowo urządzeń siłownianych podzleciła PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni. Stępkę pod Artemisa uroczyście położono 15 czerwca 2018 roku.

Po wodowaniu kadłuba w dniu 17 kwietnia 2019 roku został on przeholowany do Nauty celem dalszego wyposażenia. Niestety ze względu na różne problemy z którymi borykała się ta stocznia, nie dokończyła ona swoich prac. Niewyposażony kadłub po kilku miesiącach został przeholowany w lutym 2021 roku do Karlskrony w Szwecji i tam ukończony. Dzięki temu obecnie jest już w próbach morskich, a niedługo zostanie wcielony do Marynarki Wojennej Szwecji.

Na razie nie są znane parametry zakontraktowanych polskich okrętów Delfin. Ich projekt będzie zapewne oparty na projekcie Artemis i również zostanie wykonany przez MMC Ship Design & Marine Consulting. Oba okręty zostaną zbudowane i wyposażone (bez części radioelektronicznej) w Remontowa Shipbuilding. Następnie w tej stoczni SAAB wyposaży je w system rozpoznawczy swojego projektu i produkcji.

Budowa tych okrętów dla Marynarki Wojennej jest niezmiernie istotna i ważna. Umożliwią one dalsze prowadzenie rozpoznania radiowego i radiolokacyjnego Obwodu Kaliningradzkiego od strony morza oraz będą mogły śledzić rosyjskie manewry na Bałtyku czy też innych akwenach. Dzięki stosunkowo dużej wyporności, a co za tym idzie dużej dzielności oraz niezależności od bazy będą mogły prowadzić również dłuższe rejsy rozpoznawcze np. do Zatoki Fińskiej, aby prowadzić rozpoznanie okolic Petersburga i Kronsztadu czy nawet na Morze Barentsa, aby przyjrzeć się rosyjskiej Flocie Północnej.

Przy prowadzeniu rozpoznania radiowego i radiolokacyjnego ważne jest oczywiście przechwycenie sygnałów, ale równie ważne jest zlokalizowanie miejsca położenia źródła ich emisji. Dlatego przechwycony ten sam sygnał w tym samym czasie z dwóch lub trzech różnych punktów, umożliwia jego precyzyjniejszą lokalizację. Czym kąt pomiędzy namiarami jest szerszy to precyzja lokalizacji bardzo wzrasta. Obwód Kaliningradzki jest rozpoznawany przez lądowe stacje 6.Oliwskiego Ośrodka Radioelektronicznego MW im. adm. Arendta Dickamana w Gdyni, ale bardzo istotne jest również utrzymanie tej zdolności od strony morza, realizowane przez Grupę Okrętów Rozpoznawczych 3.FO. Dlatego z wielką uwagą będziemy obserwowali postępy realizacji programu Delfin.

Szwedzki Artemis ma około 2300 ton wyporności pełnej, 74 m długości, 14 m szerokości i 3,8 m zanurzenia. Napędzany jest pędnikami azymutalnymi i dysponuje dwoma dziobowymi sterami strumieniowymi, co pozwala mu sprawnie manewrować oraz dokładnie utrzymywać zadaną pozycję na morzu.