Lotniczy desant Homarów w Finlandii [FOTO]

Celem odbywających się na terenie Finlandii ćwiczeń Northern Strike 25-2 jest sprawdzenie, jak dobrze Wojsko Polskie współpracuje z siłami innych państw NATO. Żołnierze będą trenować m.in. szybkie przemieszczenie sprzętu na duże odległości, wspólne wykonywanie zadań z sojusznikami oraz udzielenie wsparcia ogniowego podczas operacji. Same ćwiczenia odbywają się na poligonie w Rovaniemi. Udział w nich to ważny krok w rozwijaniu międzynarodowej współpracy i potwierdzenie, że Polska aktywnie wzmacnia bezpieczeństwo w ramach NATO.

Ćwiczenia stanowią także zagraniczny debiut w użyciu wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych Homar-K, które to w liczbie dwóch sztuk zostały tam przetransportowane drogą powietrzną. We wspomnianym wydarzeniu udział bierze 50 żołnierzy z 1. Mazurskiej Brygady Artylerii (pluton rakiet oraz obsługa mini BSR) oraz 21. Brygady Strzelców Podhalańskich (grupa rozpoznawcza).

Przed wylotem 4. Pułk Chemiczny dokonał zabiegów dezynfekcyjnych SpW potwierdzonych certyfikatem, które były wymagane przez stronę fińską w zakresie przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się wirusów ASF i ptasiej grypy.

Wraz z żołnierzami przetransportowano 10 jednostek sprzętu, który poza wspomnianymi dwoma wyrzutniami Homar-K stanowi m.in.:

• artyleryjski wóz amunicyjny na bazie Jelcza 8x8 (chociaż dotychczas takich pojazdów przeznaczonych do wspomnianych wyrzutni nie zamówiono, mimo zapowiedzi wykonania tego do końca 2024 roku,
• artyleryjski wóz dowodzenia na bazie Warana 4x4 (tutaj również oficjalnie pojazdów tego typu jeszcze nie nabyto, ale kupiono je do wieloprowadnicowych wyrzutni WR-40 Langusta,
• dwa samochody ciężarowo-osobowe Ford Ranger,
• dwa samochody ciężarowo-osobowe Volkswagen Crafter.

Przerzut sprzętu wraz z żołnierzami odbywał się z wykorzystaniem ukraińskiego ciężkiego samolotu transportowego An-124 (stacjonującego w Lipsku i działającego w ramach strategicznego systemu transportu NATO SALIS) oraz polskiego średniego C-295 CASA. Jak powiedział w rozmowie z Defence24.pl kpt. Karol Frankowski, rzecznik 16. Dywizji Zmechanizowanej, planowane jest wykonanie dwóch lotów – najpierw z elementami wsparcia i zabezpieczenia, a następnie z dwoma wyrzutniami.

Pierwotnie zakładano, że pierwszy transport na pokładzie Rusłana odbędzie się z lotniska w Gdyni-Babich Dołach 16 listopada i tego samego dnia maszyna wyląduje w Rovaniemi. Jednak z powodu niekorzystnych warunków pogodowych konieczne było lądowanie na położonym na południu Finlandii lotnisku. Ponowna próba dotarcia na miejsce została podjęta dzień później. Realizacja ćwiczeń ma odbyć się w dniach 18-23 listopada, z czego działalność ogniowa Homarów przypadnie na 21 listopada.

Ile Homarów-K ma Wojsko Polskie?

Dotychczas do naszego kraju dotarło 126 modułów dla WWR Homar-K, z czego 72 egzemplarze w tym roku. Po dotarciu do Polski są one integrowane z elementami polskiej produkcji, takimi jak cyfrowy system łączności Fonet i Zautomatyzowany Zestaw Kierowania Ogniem Topaz od Grupy WB oraz podwozie w postaci samochodu ciężarowego Jelcz 882.57. Obecnie Wojsko Polskie ma mieć już na swoim stanie przynajmniej 89 kompletnych systemów Homar-K, a w kolejnych miesiącach liczba ta będzie systematycznie rosnąć.

Co do samych Homarów-K, pierwotnie zakupionych zostało 212 egzemplarzy tego spolonizowanego wariantu K239 Chunmoo, jednak liczba ta zwiększyła się do 290 z racji na podpisanie w kwietniu tego roku drugiej umowy wykonawczej. Wraz z wyrzutniami w obu umowach zakupione zostały do nich pociski rakietowe CGR-080 kalibru 239 mm, które dysponują zasięgiem 80 km, a także balistyczne krótkiego zasięgu CTM-290 zdolne do trafienia w cel oddalony o 290 km.

Oprócz tego pozyskany został pakiet logistyczny i szkoleniowy. Przewidywana jest także integracja Homara-K z polskimi pociskami niekierowanymi kalibru 122 mm w kontenerach transportowo-startowych opracowanych przez WZL-2. Możliwe, że część wyrzutni będzie w przyszłości montowana na podwoziu Jelcza 3 generacji, które zademonstrowano podczas MSPO 2023.

Co Polska zyska na zakupie koreańskiej artylerii?

Druga umowa wykonawcza przewiduje utworzenie zaplecza serwisowego modułów wyrzutni oraz wytwarzanie doń części zamiennych w Polsce. Pierwszy tuzin modułów przyjedzie z fabryki Hanwha Aerospace w Changwon. Począwszy od 13-egzemplarza wszystkie kolejne wyrzutnie będą produkowane w Polsce, przypuszczalnie w Hucie Stalowa Wola. Podczas MSPO 2024 Grupa WB podpisała porozumienie MOU z koreańskim koncernem Hanwha Aerospace dotyczące budowy w Polsce nowej fabryki amunicji rakietowej dla wyrzutni K239 Chunmoo.

W kwietniu 2025 roku firmy ustaliły warunki współpracy w amunicyjnej spółce celowej (ang. joint venture). Pierwsze rakiety tam wytworzone mają pojawić się w 2029 roku.

Homar-K to spolonizowany rakietowy system artyleryjski K239 Chunmoo, w którym podwozie bazowe w postaci samochodu ciężarowego Doosan 8x8 z opancerzoną kabiną uległo wymianie na rodzimej produkcji Jelcza w układzie 8x8. Za przedziałem załogi umieszczono dwa kontenery z pociskami rakietowymi, w każdym można przenosić m.in. sześć kierowanych rakiet kalibru 239 mm o donośności około 80 km lub jeden pocisk balistyczny o donośności około 290 km. Trwają też prace nad integracją z wyrzutnią rakiet kal. 122 mm używanych przez, chociażby systemy WR-40 Langusta czy BM-21 Grad. Poza tym z kontenerów transportowo-startowych można strzelać niekierowanymi pociskami kal. 131/227 mm. W trakcie opracowywania są kolejne efektory rakietowe o zasięgu rażenia 150-200 km.

Homar-K otrzymał także Zautomatyzowany Zestaw Kierowania Ogniem Topaz pozwalający na wpięcie spolonizowanego Chunmoo w obecnie używany przez polskich artylerzystów system kierowania ogniem i zarządzania polem walki, który pod względem możliwości jest rozwiązaniem najwyższej klasy. Spolonizowaną wyrzutnię zintegrowano także z cyfrowym system komunikacji Fonet. W przyszłości Homar-K może otrzymać całkowicie nowe podwozie w postaci samochodu ciężarowego Jelcz 883.57 (obecnie jest to Jelcz 882.57).

Waran to wielozadaniowy pojazd opancerzony w układzie 4x4 bazujący się na samochodzie ciężarowym Tatra T-815-7. Powstał w ramach czesko-polskiej współpracy zawiązanej pomiędzy Polską Grupą Zbrojeniową a Excalibur Army. Jej celem było opracowanie wielozadaniowej platformy kołowej dla Sił Zbrojnych RP. Nim Waran otrzymał obecną nazwę, Huta Stalowa Wola prezentowała go na wielu imprezach branżowych pod nazwą Taktyczny Pojazd Wielozadaniowy 4x4.

Jednostkę napędową pojazdu stanowi chłodzony powietrzem silnik wysokoprężny Tatra T3C-928-90 o pojemności 12,7 litra i mocy 410 KM. Sprzężono z nim automatyczną 6-biegową przekładnią Allison 4500SP. Umożliwia rozpędzenie ważącego 13 ton wozu do 110 km/h. Zasięg wynosi do 650 km przy 250-litrowym zbiorniku paliwa. Ładowność Warana określono na 5000 kg przy poziomie ochrony balistycznej 2 (według normy STANAG 4569A) oraz 2a/2b, jeżeli chodzi o wytrzymałość przeciwminową. Istnieje możliwość podwyższenia tych parametrów: do poziomu 4 w przypadku ochrony balistycznej oraz 3a/3b w przypadku przeciwminowej.

Pojazd może pełnić funkcję wozu dowodzenia i kontroli, samobieżnej wyrzutni bezzałogowych statków powietrznych, rakietowego niszczyciela czołgów (opracowywanego w ramach programu Ottokar-Brzoza, pojazdu rozpoznania, samobieżnego systemu przeciwdronowego czy klasycznego transportera opancerzonego. Uzbrojenie Warana może stanowić szeroka gama karabinów maszynowych lub granatników automatycznych umieszczonych na obrotnicy lub zdalnie sterowanych modułach uzbrojenia.