Pierwsze próby morskie niszczyciela min „Kormoran” realizowane były również na Zatoce Gdańskiej i trwały trzy dni (13-14, 16.07.2016 r.). Wszechstronnym testom poddany został wówczas układ napędowy okrętu, który jako pierwszy w naszej flocie napędzany jest przy pomocy pędników cykloidalnych, oraz jego zdolności manewrowe - jak również urządzenia nawigacyjne. Jednostka od razu była zdolna do rozwijania swojej prędkości maksymalnej, która wynosi prawie 16 węzłów.

Podczas obecnego etapu prób kontroli podlegać będą kolejne urządzenia i systemy okrętowe. Testy te są konieczne aby umożliwić odbiór poszczególnych elementów wyposażenia okrętu przez pracowników Regionalnego Przedstawicielstwa Wojskowego. Kolejnym etapem będzie praktyczne sprawdzenie możliwości współdziałania jednostki ze śmigłowcem oraz podawania paliwa w ruchu. Na koniec zostanie przetestowane uzbrojenie i system zarządzania walką.

Budowa tego okrętu realizowana jest w ramach programu Kormoran II przez konsorcjum w skład którego poza stocznią Remontową Shipbulding wchodzi OBR Centrum Techniki Morskiej S.A. z Gdyni, będącej częścią Polskiej Grupy Zbrojeniowej oraz Stocznia Marynarki Wojennej - również z siedzibą w Gdyni.

Kontrakt między konsorcjum a Inspektoratem Uzbrojenia na realizację pracy rozwojowej dotyczącej zaprojektowania i budowy prototypowego niszczyciela min został podpisany 23 września 2013 r. Zawiera on również opcję na budowę dwóch jednostek seryjnych, pod warunkiem, że próby odbiorcze prototypu zakończą się pomyślnie.

Uroczyste cięcie pierwszych blach pod budowę przyszłego „Kormorana” nastąpiło 25 kwietnia 2014 r., położenie stępki 23 września 2014 r., zaś chrzest i wodowanie 4 września 2015 r. Według planów, jeżeli wszystkie testy przebiegną pomyślnie, jednostka zostanie przekazana polskiej flocie do końca bieżącego roku i będzie bazować w Gdyni.

Niszczyciel min „Kormoran” przeznaczony jest do poszukiwania i zwalczania min morskich, przeprowadzanie innych jednostek przez obszary z zagrożeniem minowym, rozpoznanie akwenów wodnych - przy pomocy urządzeń hydrolokacyjnych oraz zdalne sterowanie sterowanych pojazdów podwodnych a także stawianie min. Przewiduje się, że będzie on działać na wodach polskiej strefy ekonomicznej oraz w sojuszniczych zespołach przeciwminowych na Morzu Bałtyckim i Północnym.

Okręt został zbudowany z importowanej z Francji stali austenitycznej, jego wyporność wynosi 850 t, zaś wymiary to 58,58 x 10,30 x 2,70 m. Jego załoga liczyć ma 45 marynarzy oraz 6 miejsc dodatkowych. Napędzany jest on przez dwa pędniki cykloidalne Voith Turbo 21GH/160. Pędniki te służą również do manewrowania, w czym wspomagane są przez dziobowy ster strumieniowy Schottel 170 AMAG o mocy 100 kW. Siłownia okrętowa składa się z dwóch silników wysokoprężnych MTU 8V369TE74L o mocy 1000 kW każdy, takiej samej liczby silników elektrycznych Combinac o mocy 100 kW oraz dwóch przekładni redukcyjnych ZF Marine 5360NR DAD/PTI. Elektrownia okrętowa obejmuje trzy generatory spalinowe MTU 6R1600M20S o mocy 380 kWA każdy.

Wyposażenie przeciwminowe obejmować będzie stację hydrolokacyjną SHL-101/TM oraz pojazdy podwodne - zdalnie sterowane: SPVDS Double Eagle Mk III, ROV Morświn, ROV Głuptak oraz autonomiczny AUV Hugin 1000MR. Natomiast wyposażenie elektroniczne obejmować będzie dwa radary nawigacyjne firmy Raytheon, system nawigacji i komunikacji podwodnej HIPAP 500, elektroniczne urządzenia nawigacyjne oraz systemy łączności radiowej i satelitarnej. Natomiast nad wszystkim czuwać będzie zintegrowany system zarządzania walką SCOT-M opracowany przez Centrum Techniki Morskiej.

Czytaj też: Wkrótce decydująca faza prób morskich Kormorana

Andrzej Nitka