ILA 2022: Eurofighter do walki radioelektronicznej dla Niemiec?

Decyzja ta nie powinna dziwić, gdyż pierwotnie planowano zakup zarówno samolotów wielozadaniowych Super Hornet dla zastąpienia 45 samolotów ataku strategicznego Tornado IDS jak też maszyn walki elektronicznej Growler w miejsce 40 maszyn Tornado ECR dla tej właśnie specjalizacji. Faktem jest też, że samoloty F-35A posiadają bardzo ograniczone możliwości walki radioelektronicznej i wykrywania oraz identyfikacji systemów obrony przeciwlotniczej przeciwnika. Co więcej, projekt samolotu Eurofighter Typhoon w tej wersji powstał już 3 lata temu i jego atutem jest oprócz planowanych możliwości również oparcie na płatowcu dobrze znanym i od lat eksploatowanym przez Luftwaffe.

Oprócz argumentów operacyjnych są też oczywiście przyczyny polityczne. Udział w niemieckiego przemysłu w zakupie F-35 będzie niewielki, a zakup kilkudziesięciu samolotów Eurofighter Typhoon to wymierna liczba pracowników. Dodatkowo maszyna będzie wyposażona w szereg specjalistycznych typów uzbrojenia i wyposażenia, powstających w takich niemieckich firmach jak Hensoldt, MBDA, MTU i Premium Aerotec.

Koncern Airbus już w 2019 roku zaprezentował propozycję odpowiedniej maszyny. Krótko ujmując ofertę Airbus Defence and Space, jest to Eurofighter Typhoon wyposażony w nowe systemy walki elektronicznej oraz pociski umożliwiające nie tylko zastąpienie Tornado ECM, ale poszerzenie możliwości walki radioelektronicznej na poziomie co najmniej zbliżonym do oferowanego przez EA-18G Growler.

Podstawowy środek walki elektronicznej mają stanowić zasobniki Escort Jammer Pod firmy Hensoldt, zapewniające działanie w zakresie szerokopasmowego wykrywania, identyfikacji i zakłócania w 360 stopniach wokół samolotu, jak też stosowanie modelowanej elektronicznie kierunkowej wiązki zakłócającej. Zasobniki mają zostać umieszczone na pylonach o największej nośności, wykorzystywanych obecnie do przenoszenia dodatkowych zbiorników paliwa, co oznacza, że w instalację do jego przetaczania będą musiały być wyposażone pylony bliżej kadłuba. Natomiast na końcach skrzydeł znajdą się odbiorniki systemu wykrywania i lokalizacji źródeł promieniowania radarowego.

Uzbrojenie będzie oprócz standardowej dla innych wersji Typhoona obejmować dwa specjalne typy uzbrojenia. Pierwszy to lekkie pociski kierowane SPEAR (ang. Select Precision Effects At Range) w wersji przeznaczonej do walki elektronicznej SPERA-EW. Zamiast głowicy pocisk wyposażony jest opracowany przez Leonardo miniaturowy moduł zakłócający, a niewielka masa amunicji powoduje, że maszyna może przenosić znaczną ich ilość (po trzy na każdy pylonie podksrzydłowym), zyskując możliwość oślepienia nawet zaawansowanej i bardzo silnej obrony powietrznej.

Ponieważ maszyny te mają zastąpić w pełni samoloty Tornado ECM, podobnie jak one mają zostać zintegrowane również z pociskami przeciwradarowymi AGM-88E AARGM. AGM-88E AARGM to naddźwiękowy pocisk rakietowy, przeznaczony przede wszystkim do niszczenia wrogich stacji radiolokacyjnych oraz innych celów w przypadku których kluczowa ma być szybkość wykonania ataku. Napęd i głowica bojowa pochodzą z poprzednich wersji rakiety HARM, natomiast AARGM dysponuje nowym wielosensorowym systemem naprowadzania z pasywną cyfrową głowicą radiolokacyjną, aktywnym radarem milimetrowym i systemem INS/GPS który powoduje, że wyłączenie nadajnika nie chroni go przed zniszczeniem.

Rozwiązanie jakim jest Eurofighter Typhoon EK była podczas ILA 2022 promowane poprzez maszynę opatrzoną stosownymi oznaczeniami na stateczniku pionowym i z prezentowaną szeroką gamą uzbrojenia, obejmującą m. in. pociski AGM-88E AARGM i SPEAR-3 ( na których bazują SPEAR-ECM) ale też rakiety Brimstone 2 i bomby szybujące SPICE-250ER.