Egipt szuka zamienników dla rosyjskich maszyn

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Egipskie Siły Powietrzne, które posiadają rosyjskie samoloty MiG-29M2 czy śmigłowce Mi-17 mają się zmagać z problemem braku części zamiennych do rosyjskich samolotów, powodem są sparaliżowane łańcuchy dostaw oraz sankcję wynikające z rozpętania przez Rosję wojny na Ukrainie 24 lutego 2022 roku. Z tego też powodu Egipt szuka współpracy z Indiami w zakresie potrzebnych części zamiennych oraz nabycia nowych samolotów z innych krajów.

Według Institut Montaigne około 70% sprzętu Indyjskich Sił Powietrznych jest pochodzenia rosyjskiego. Myśliwce Suchoj Su-30MKI stanowią około 14 z 30 eskadr tego lotnictwa. Są też myśliwce MiG-29UPG i MiG-21, samoloty tankowania powietrznego Ił-78, a także dwa samoloty IL-76, które zostały przerobione do przenoszenia systemów Airborne Warning And Control, które Indie kupiły od Izraela. Podobnie jest jeśli chodzi o śmigłowce, tutaj również spora cześć ma pochodzenie rosyjskie. Na wyposażeniu Indii są śmigłowce Mi-17, śmigłowce szturmowe Mi-35, ciężkie śmigłowce transportowe Mi-26 oraz śmigłowce do zwalczania okrętów podwodnych produkcji Kamowa. Indyjski państwowy Hindustan Aeronautics Limited (HAL) produkuje silnik Klimow RD-33 Series-3 dla floty MiG-29UPG Indyjskich Sił Powietrznych (IAF), a także wytwarza większość części zamiennych u siebie.

Warto tutaj nadmienić, że Indie jako jeden z niewielu krajów na świecie otrzymał pomoc od ZSRR potem Rosji na budowę fabryk do montażu licencjonowanych myśliwców MiG-21 i MiG-23/27, a także napraw czołgów T-72. Od czasów zimnej wojny Rosja dostarczała Indiom zaawansowane technologicznie produkty jak np. S-400, jak i myśliwce Su-35.

Jednak Indie coraz bardziej starają się dywersyfikować źródła pozyskiwania swojego sprzętu. Powodem jest słaba jakość rosyjskiego sprzętu jak i fakt, że Indie zbliżają się do krajów zachodnich w ramach Indo-Pacyfiku. USA i kraje europejskie mają nadzieję, że New Delhi pomoże im zrównoważyć Chiny w regionie.

Wrócimy jednak do Egiptu. 24 zamówione Su-35S dla Egipskich Sił Powietrznych, Rosja postanowiła sprzedać Iranowi, ponieważ Egipt z nich zrezygnował. Wszystkie wyprodukowane Su-35 są nadal przechowywane w fabryce Suchoja w Komsomolsku nad Amurem. Podczas testów porównawczych robionych przez Egipt pomiędzy Rafale a Su-35, radar Su-35 wielokrotnie zawodził. O wyniku starcia obu samolotów zadecydowała elektronika. Pilot francuskiego myśliwca szybko zorientował się, że jest opromieniowany radarem i wykorzystując pokładowy system walki elektronicznej – Thales SPECTRA (Self-Protection Equipment to Counter Threats for Rafale Aircraft) zagłuszył bez problemu stację radiolokacyjną Su-35. Rosyjski samolot nie był więc w stanie naprowadzać swojego uzbrojenia, natomiast Rafale bez problemu namierzył przeciwnika swoim radarem i ostatecznie go „zestrzelił".

USA naciskają również na kraje, z którymi współpracują by nie kupowały rosyjskiego uzbrojenia. I tak, gdy partia sześciu Su-35S była gotowa do dostarczenia, rząd USA zagroził Kairowi sankcjami wobec jego sił zbrojnych. Dlatego też Egipt stoi przed poważnym problem, ponieważ czymś musi zastąpić braki w częściach zamiennych, braku możliwości poszerzenia floty o nowe rosyjskie samoloty, a także ich zawodności czy słabości względem zachodnich.

Egipt miał w swojej historii kilka etapów dywersyfikacji swojego uzbrojenia. W 2014 roku prezydentem Egiptu został Abdel Fattah el-Sisi. Dążył on do dywersyfikacji wyposażenia egipskiego wojska, w tym sił powietrznych, i zmniejszenia jego zależności od Waszyngtonu. Dlatego też nabyto francuskiego wielozadaniowego odrzutowca myśliwskiego Dassault Rafale w 2015 roku w ramach przełomowej wielomiliardowej transakcji zbrojeniowej. Następnie prezydent postanowił przeprowadzić znaczne zakupy zbrojeniowe w Rosji, gdzie nabył 46 myśliwców MiG-29M/M2 dla Egipskich Sił Powietrznych. W 2018 roku el-Sisi przeforsował zamówienie na bardziej zaawansowane rosyjskie Su-35 Flanker-E w ramach transakcji o wartości 2 mld dolarów pomimo stanowczych ostrzeżeń USA, że może to wywołać sankcje wobec Kairu w ramach ustawy Countering America's Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA). Dlatego też w związku z wojną rozpętaną przez Rosję i naciskami ze strony USA, i swoimi testami użyteczności myśliwca, Egipt zrezygnował z tych samolotów.

Związku z tym w marcu Stany Zjednoczone informowały, że są skłonne dostarczyć Egiptowi samoloty bojowe Boeing F-15 Eagle, jeśli Egipt zrezygnuje z Su-35. Przypuszcza się, że Stany Zjednoczone mogą Egiptowi sprzedać najnowszy wariant Advanced Eagle, który wcześniej został sprzedany Arabii Saudyjskiej (F-15SA), Katarowi (F-15QA). A Flota 220 F-16 w służbie egipskich sił powietrznych przejdzie wkrótce znaczącą modernizację, ponieważ amerykańska administracja to zatwierdziła.

Ale Egipt nie tylko ma oferty z USA. Egipt jest bliski sfinalizowania wartej 3 mld dolarów transakcji z Włochami na 24 myśliwce Eurofighter Typhoon. Sprzedaż odrzutowców jest częścią szerszej transakcji zbrojeniowej, obejmującej okręty wojenne, samoloty bojowe i szkoleniowe (24 M-346 Master) oraz satelitę wojskowego.

By zastąpić lukę po Rosji, Republika Korei również zaoferowała Egiptowi eksport i wspólną produkcję zaawansowanych trenażerów odrzutowych FA-50/T-50 Golden Eagle. Według portalu Scramble Egipskie Siły Powietrzne szukają zastępcy starzejącej się floty Alpha Jetów i potrzebują nabyć około 100 samolotów. Podobnie jest w kwestii zastąpienia EMB-312 Tucano i pozyskania od Korea Aerospace Industries (KAI) KA-1 Woongbi.

Egipt ma także prowadzić rozmowy z Japonią na temat pozyskanie wojskowych samolotów transportowych Kawasaki C-2, produkowanych przez Kawasaki Heavy Industries (KHI). W planach może też być dokupienie myśliwców Rafale. Przypomnijmy, że w 2021 roku, Egipt złożył we Francji zamówienie na 30 nowych myśliwców Rafale, które mają uzupełnić flotę 23 Rafale.

Siły Powietrzne Egiptu są bardzo zróżnicowane. Egipt posiada samoloty z różnych krajów tak NATO-wskich jak i Rosji. Na wyposażeniu Sił Powierzanych Egiptu jest: 220 – F-16; 75 – Mirage; 38 – MiG-29M/M2; 24 – Rafale DM/EM; 15 - Mirage 2000EM; 13 – Alpha Jet; 5 – Su-35SE oraz cała masa starego radzieckiego sprzętu, który jest w rezerwie albo jest niezdatny do użytku. W zamówieniu jest również 30 Rafale DM/EM.