Czy Korea Północna ma okręty podwodne z rakietami balistycznymi?

Według nieoficjalnych źródeł z amerykańskich agencji wywiadowczych, ostatnio zaobserwowano nieznaną wyrzutnię rakietową na północnokoreańskim okręcie podwodnym. Jeżeli podejrzenie że jest to silos dla rakiety balistycznej okaże się prawdziwe, zagrożenie niespodziewanym atakiem rakietowym ze strony Pyongyang wielokrotnie wzrośnie. Przestanie bowiem istnieć bariera zasięgu, która jak na razie nie pozwala na przeprowadzenie przez Koreę Północną bezpośredniego uderzenia na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Rzecznik Pentagonu nie chciał skomentować tych doniesień, jednak zaznaczył, że programy obronne Korei Północnej powinny być bardziej transparentne, co niewątpliwie wpłynęło by na zmniejszenie napięcia w regionie.

Zdziwieni są natomiast specjaliści broni podwodnej, ponieważ nie było wcześniej żadnych danych na temat północnokoreańskiego programu budowy nowego okrętu podwodnego zdolnego do przenoszenia rakiet balistycznych. Część z nich przypuszcza, że Koreańczycy przerobili po prostu jedną ze swoich jednostek projektu 633 (według NATO Romeo). Jest to jednak mało prawdopodobne chociażby z powodu wyporności tych okrętów – około 1700 t (podwodna) i wielkość północnokoreańskich rakiet balistycznych. Pociski dalekiego zasięgu w Północnej Korei są bowiem rozmiarowo o wiele za duże, nawet jak na normalnej wielkości boomery. Na razie.

Koreańskie Golfy z Zybami

Istnieje bowiem teoria, że Koreańska Republika Ludowo - Demokratyczna zbudowała kopię lub zmodernizowała rosyjski okręt projektu 629 (według NATO Golf), który miał wyporność podwodną około 3500 t i był przystosowany do przenoszenia trzech rakiet balistycznych. Jedna z takich jednostek została kupiona przez północnych Koreańczyków w połowie lat dziewięćdziesiątych - oficjalnie z przeznaczeniem na złom. Teraz łączy się ten fakt z niepotwierdzonymi informacjami o przekazaniu przez Rosję do Korei Północnej kilku rakiet typu R-27 Zyb (według NATO typu SS-N-6) specjalnie zbudowanych dla okrętów podwodnych projektu 667 (według NATO Yankee). Na bazie tych pocisków zbudowano w Korei Północnej m.in. rakiety pośredniego zasięgu Musudan.

Teraz zaczęto podejrzewać, że Zyby zostały w jakiś sposób skrycie zaadoptowane przez północnych Koreańczyków dla swoich okrętów podwodnych. Mając odpowiedni wzór było to już łatwe, ponieważ Korea Północna ma mocno rozwinięty przemysł i ośrodki naukowe związane z produkcją rakiet balistycznych będąc dzięki temu jednocześnie największym na świecie eksporterem tej klasy uzbrojenia. Oferowane są przy tym zarówno pociski krótkiego zasięgu Scud/Hwasong (w przypadku wersji Scud A o zasięgu 180 km), średniego zasięgu Rodong (o zasięgu do 900 km), pośredniego zasięgu Musudan (zasięg do 4 000 km) i dalekiego zasięgu typu Taepodong (o zasięgu do 8 000 km).

Północnokoreańska flota podwodna bez liftingu

Informacja o możliwości posiadania „boomersa” przez Pyongyang, może zburzyć dotychczasową ocenę północnokoreańskiej floty podwodnej. Jak dotąd mogła ona imponować tylko swoją liczebnością, ponieważ liczy ona aż 70 jednostek pływających. Większość z nich stanowią jednak stare okręty o napędzie diesla projektu 633/Romeo i projektu 613 (według NATO Whiskey) oraz małe okręty podwodne typu Sang-O (o wyporności 370 t).

Ich możliwości bojowe są zbyt ograniczone by mogły one zagrozić siłom sojuszniczym w czasie normalnych działań bojowych. Podczas działań kryzysowych mogą jednak szkodzić prowadząc operacje sabotażowe i szpiegowskie (sławne przechwycenie u wybrzeża Korei Południowej okrętu typu Sang-O) a nawet działania asymetryczne, czego przykładem może być zatopienie południowokoreańskiej korwety ROKS „Choenan” razem z 46 członkami załogi. Do tego ostatniego „wyczynu” Korea Północna zresztą nigdy się nie przyznała.