Transporter US Marines z armatą Rosomaka

US Marines zdementowali pojawiające się początkowo informacje, że podobnie jak stosowane przez US Army na transporterach kołowych Stryker, również przeznaczone dla pojazdów ACV-30 zamówionych przez US Marines wieże Kongsberg Protector MCT-30 zostaną uzbrojone w armatę automatyczną XM813 kalibru 30 mm. Wybrano lżejszy wariant wieży i lżejszą wersję armaty uzyskując unifikacje pomiędzy US Marines i US Navy, zamiast zgodności z wariantem US Army.

Stosowny komunikat został przekazany przez Marine Corps Times.

BAE Systems poinformowało, że MCT-30 dla Korpusu Piechoty Morskiej będą dostarczane w lżejszej wersji niż te na Strykerach i wyposażone w popularną w US Navy armatę Mk44 w miejsce użytej na Strykerach XM813.

Decyzja jest podyktowana względami praktycznymi, gdyż armata Mk44 wykorzystywana jest przez US Navy, między innymi na okrętach desantowych typu San Antonio oraz  przybrzeżnych jednostkach typu Freedom i Independence. Jest ona lżejsza od XM813, a w obecnie produkowanym wariancie (tzw. stretch, Mk 44/S) może również korzystać z odłamkowej amunicji programowanej PABM (ang. Programmable Airburst Munitions), opracowanej m. in. do zwalczania bezzałogowców. Dzięki dwustronnemu zasilaniu umożliwia to wybór amunicji optymalnej do zwalczania danego typu celów. 

Inną ciekawą cechą armaty automatycznej Mk 44/S Bushmaster "stretch" jest możliwość szybkiej konwersji z wersji kalibru 30 mm na 40 mm. Wymiana lufy i kilku innych podzespołów zajmuje do około godziny i pozwala istotnie zwiększyć siłę ognia, dzięki zastosowaniu amunicji tzw. Super Forty (40x180 mm, w stosunku do 30x173 mm).

Informacja o wyborze przez amerykańską piechotę morską armaty typu Mk 44 jest interesująca również z polskiego punktu widzenia. Starszy wariant tej broni znajduje się na uzbrojeniu KTO Rosomak z wieżami Hitfist-30. Z kolei w armatę Mk 44/S, a więc ze zdolnością użycia amunicji programowalnej zostanie uzbrojona wieża typu ZSSW-30, przeznaczona dla KTO Rosomak, ale i przyszłych BWP Borsuk. Obecnie opracowany przez HSW i WB Electronics system jest na etapie badań kwalifikacyjnych.

Przedstawiciel koncernu Northrop Grumman potwierdził w rozmowie z Defence24.pl, że ACV otrzymuje wariant armaty Mk 44/S, a bardzo podobny wariant tej samej broni jest proponowany (a de facto przewidziany) dla ZSSW-30. Oba pojazdy będą więc mieć możliwość użycia amunicji programowalnej Mk 310 PABM, jak i konwersji do kalibru 40 mm. Główne uzbrojenie nowych i modernizowanych Rosomaków i Borsuków oraz ACV będzie więc tożsame i będzie zapewniać te same zdolności bojowe.

Zdolności produkcyjne i serwisowe armaty Mk 44/S mają zostać przekazane do Huty Stalowa Wola w ramach offsetu za pierwszą fazę programu obrony powietrznej Wisła. Wybór tej broni przez amerykańską piechotę morską otwiera dla niej jeszcze szersze perspektywy, bo amerykański użytkownik będzie na pewno dążył do jej dalszego rozwoju w odpowiedzi na zmieniające się wymogi pola walki, nawet przez najbliższe kilkadziesiąt lat. Użycie broni w większym kalibrze to mniejszy zapas amunicji, ale jednocześnie większy zasięg i zdolności penetracji pancerza. 

Amfibijny wóz bojowy piechoty morskiej ACV 8×8 ma stać się następcą następca amfibii gąsienicowych AAV7, które pomimo tego, że nadal znajdują się w służbie liniowej, to obecnie są już dramatycznie przestarzałe i wyeksploatowane. W rozpoczętym w 2011 roku postępowaniu, które miało wyłonić dostawcę platformy bazowej, zwycięzcą okazał się oferowany przez BAE Systems pływający kołowy transporter opancerzony SuperAV 8×8, opracowany pierwotnie przez koncern Iveco. Jego wariant pełniący rolę bojowego wozu piechoty oznaczony ACV-30 wyposażony będzie w wieżę bezzałogową Kognsberg Protector MCT-30 w lżejszej niż w transporterze Stryker wersji, mającej wpłynąć na lepsze wyważenie pojazdu.

współpraca Jakub Palowski