Rakiety i drony w hiperskali. Amerykanie budują „arsenał demokracji”

Zakład Arsenal-1, o którym mowa zostanie zlokalizowany w Columbus w stanie Ohio. Będzie zatrudniać ponad 4 tysiące osób, co w połączeniu z bardzo wysokim stopniem automatyzacji przełoży się na duże zdolności produkcyjne. Przedstawiciele Anduril nie ukrywają, że „Arsenal-1 zredefiniuje skalę i prędkość z jaką systemy autonomiczne i uzbrojenie jest produkowane dla Stanów Zjednczonych i ich sojuszników oraz partnerów”.

Zdolności produkcyjne, jakie zapewni nowy zakład mają być „o rząd wielkości” wyższe niż te zapewniane przez obecną bazę przemysłową Stanów Zjednoczonych. Procesy produkcyjne w nowym zakładzie mają być definiowane programowo, za pomocą nowej platformy Arsenal OS.

Co więcej, systemy autonomiczne produkowane przez Anduril powstają od początku przy założeniu, że do ich produkcji w maksymalnym stopniu będzie można wykorzystać jeden typ oprzyrządowania. Dzięki temu będzie można łatwiej zwiększać produkcję w wypadku wystąpienia potrzeb. Budowa będzie prowadzona po uzyskaniu zgód (czynności administracyjne jeszcze trwają) i etapowo, ale docelowo Arsenal-1 ma mieć powierzchnię pięciu mln stóp kwadratowych, czyli ponad 460 tys. metrów kwadratowych. To pozwoli na produkcję „dziesiątek tysięcy” wojskowych systemów rocznie na pełnej skali.

Inwestycja, o wartości „niemal miliarda dolarów” będzie realizowana ze środków własnych Anduril i odbywa się ze wsparciem przedstawicieli Kongresu ze stanu Ohio i władz lokalnych. Wybór stanu Ohio wiąże się też z bliskością wielu ważnych komórek badawczych i baz sił USA, w tym bazy lotniczej Wright-Patterson czy Air Force Research Laboratory.

Anduril jest między innymi producentem powietrznych systemów bezzałogowych (zarówno niewielkich jak Ghost, czy Bolt, amunicji krążącej Altius jak i „lojalnych Skrzydłowych” w rodzaju systemu Fury, uczestniczącego w programie US Air Force Collaborative Combat Aircraft), jak i środków ich zwalczania (choćby system Roadrunner). Dostarcza też sensory i środki walki elektronicznej, oprogramowanie bazujące na sztucznej inteligencji na potrzeby wojskowe (Lattice), pojazdy podwodne, w tym typu Ghost Shark, których potencjalne pozyskanie rozważa Polska, a także napędy rakietowe na paliwo stałe, również do systemów pochodzących od innych partnerów. Niedawno wprowadził też do oferty rodzinę pocisków manewrujących Barracuda, które od podstaw mają być projektowane do produkcji na dużą skalę.

Anduril jest jedną z najbardziej znanych amerykańskich firm sektora obronnego, działających w sektorze nowych technologii, a jednocześnie obecnych w tych obszarach bardziej konwencjonalnych systemów, gdzie potrzebne jest zwiększenie skali produkcji (pociski manewrujące, napędy rakietowe na paliwo stałe). Działalność Anduril ma na celu wzmocnienie i uzupełnienie amerykańskiej bazy przemysłowej, która od momentu zakończenia Zimnej Wojny przechodziła procesy konsolidacji, co paradoksalnie nie sprzyjało podejmowaniu ryzyka i gotowości do zwiększania produkcji na dużą skalę. Ta skala, jak i konsolidacja oraz wydłużenie czasu oczekiwania na produkcję sprzętu, była skutkiem redukcji wydatków obronnych przez USA przez sojuszników po zakończeniu Zimnej Wojny.

Przykładowo, w latach 60. Pociski przeciwlotnicze różnych typów (powietrze-powietrze i woda/powierzchnia-powietrze produkowało w USA około ośmiu różnych głównych wykonawców, dziś tylko dwóch – RTX i Lockheed Martin).

Rozwój technologii oraz przebieg ostatnich konfliktów, w tym na Ukrainie, wskazują na konieczność zwiększenia produkcji nowoczesnej amunicji. Anduril chce wejść w tę niszę i zarazem liczy na poparcie administracji prezydenta Donalda Trumpa, która może w niedalekiej przyszłości zwiększyć wydatki obronne, głównie z myślą o zwalczaniu zagrożenia ze strony Chin.