Hanoi 2024: Wietnamska zbrojeniówka prezentuje swoje możliwości

Oferta jest bardzo bogata, aczkolwiek znaczna część broni to licencyjnie produkowane systemy sowieckie, z których część zmodernizowano (ale nie tylko, bowiem Wietnam produkuje również chociażby lekko zmodyfikowany wariant izraelskiego ręcznego karabinu maszynowego Negew kal. 5,56 mm). Wietnam chwali się również zdolnościami remontowymi i modernizacyjnymi, które oferuje innym państwom. Takim przykładem jest założona w 2008 roku AESC (Aerospace Engineering Services), która obecna jest na rynku tak wojskowym, jak i cywilnym. AESC zajmuje się między innymi remontowani części do takich samolotów jak C212, C295, czy też DHC-6.

Szczególnie interesująca wydawać się może propozycja amunicyjna, która też nastawiona jest na eksport. Wietnam produkuje bowiem całą gamę amunicji, w tym artyleryjską, a także miny oraz granaty. Bogata jest również oferta dronowa. Podczas Vietnam Defence Expo 2024 zobaczyć można bowiem co najmniej kilkanaście rodzimych konstrukcji.

W Hanoi bardzo bogata jest propozycja państwowego giganta Viettel, który prezentuje między innymi bezzałogowce różnych klas i typów, a także systemy łączności, stacje radiolokacyjne, rozwiązania teleinformatyczne, czy też artylerię i systemy walki radioelektronicznej. Przykładem jest chociażby propozycja modernizacji (poprzez dodanie wyświetlaczy na armatach przeciwlotniczych S-60 kal. 57 mm i kamer obserwacyjnych na pojazdach towarzyszących). Viettel zaprezentował również projekt wietnamskiego żołnierza przyszłości.

Pierwszy samolot z Wietnamu

Projektem będącym wyjątkową dumą Wietnamczyków, którzy dopiero zdobywają kompetencje w sektorze lotniczym, jest prezentowany podczas Vietnam Defence Expo 2024 samolot TP-150. Hanoi z dumą podkreśla, że będzie to pierwszy w historii samolot, który Wietnam będzie produkował u siebie. TP-150 to lekki samolot turbośmigłowy do szkolenia podstawowego oraz do zadań patrolowych. Może być również wykorzystywana przez zespoły akrobacyjne.

Chociaż maszyna nie porywa swoim zaawansowaniem technicznym i parametrami to należy pamiętać o dwóch kwestiach. Po pierwsze, to jak wspomniano pierwszy produkowany w Wietnamie samolot, co stanowi istotny przełom dla tego państwa i początek zwiększania swej wiedzy i możliwości produkcyjnych, a z czasem także projektowych. Po drugie, to pierwszy projekt pomiędzy państwowym przemysłem socjalistycznego Wietnamu a prywatną, zagraniczną firmą.

Aluminiowy TP-150 to efekt współpracy w ramach joint venture pomiędzy Wietnamem a Włochami. Został on zaprojektowany przez utworzoną w 2010 roku włoską firmę Flying Legend, a jego produkcja trafiła do fabryki w wietnamskiej prowincji Vinh Phuc. Elementy maszyny, w tym silnik oraz elektronika, są importowane z państw zachodnich, podczas gdy płatowiec, skrzydła, podwozie są w całości produkowane w Wietnamie. Co istotne, TP-150 będzie oferowany na rynki zagraniczne. Te priorytetowe to Afryka Północna, Ameryka Południowa oraz oczywiście Azja-Pacyfik.

Samolot ten wyposażony jest w silnik o mocy 150 koni mechanicznych i może latać z prędkością niemal 300 km/h. Jego zasięg przy zastosowaniu dodatkowych zbiorników paliwa to 6,5 godziny. Może on zostać wyposażony w wymienne systemy pokładowe, w tym kamery na podczerwień lub radar z syntetyczną aperturą do misji rozpoznawczych, w tym na spornych wodach Morza Południowochińskiego.

Projekt napotyka jednak istotne problemy. Jak bowiem pisze wietnamski dziennik „Công Thương ”, „Według przedstawiciela producenta Flying Legend Vietnam, grupa ta obecnie boryka się z ograniczeniami w łańcuchu dostaw przemysłu lotniczego. Większość surowców oraz sprzętu do testów wciąż musi być importowana (…) Dodatkowo, w Wietnamie brakuje zespołu inżynierów, kierowników oraz pilotów testowych spełniających międzynarodowe standardy, którzy mogliby dokonywać analiz i zatwierdzeń zgodnie z przepisami.”

Nowy – starty bewup

Drugą ciekawą propozycją jest XCB-01, a więc rodzima modernizacja wiekowego BMP-1, który wciąż masowo służby w wojskach lądowych tego państwa (od końca lat siedemdziesiątych. Obecnie to około 200 sztuk). Maszyna ta jeszcze długo nie zakończy służby w wietnamskiej armii i jest wysoce prawdopodobne, że w tej kwestii Wietnamczycy prześcigną nawet Polaków. Według producenta pojazd ma masę 14,63 tony i charakteryzuje się nieznacznie większą bryłą. XCB-01 ma wymiary 6950 mm (długość), 3250 mm (szerokość) i 2140 mm (wysokość), podczas gdy dla BMP-1 to kolejno 6740 mm, 2940 mm i 2150 mm). Jego producentem są utworzona w 1989 roku państwowa stocznia Z189 z Hajfongu.

Załoga pojazdu to trzech ludzi (tak jak w BMP-1). XCB-01 może przewozić do ośmiu żołnierzy desantu (również bez zmian). Pojazd posiada uzbrojenie typowe dla BMP-1, ale wymieniono mu wieżę, która jest spawana. Prócz armaty 2A28 Grom kal. 73 mm z zapasem amunicji rzędu 40 sztuk na wyposażeniu jest CVTN-18, a więc rodzima wersja nieśmiertelnego, przeciwpancernego pocisku kierowanego 9M14 Malutka (łącznie cztery w pojeździe).

To, co uległo modernizacji to przyrządy działonowego (1PN22VN1), a także system kontroli ognia. Pojazd wyposażono w nowoczesny dalmierz laserowy oraz celownik termowizyjny, system ostrzegania przed opromieniowaniem oraz wyrzutnie granatów dymnych kal. 81 mm. Pojazd ma nie tylko (tak jak BMP-1) sprzężony karabin PKT  kal. 7,62 mm, ale również umieszczony na stropie wieży zamontowano karabin maszynowy 12.7 mm NSVT. Z tyłu pojazdu, nad wejściem do części desantowej, umieszczoną typową dla sowieckich i rosyjskich pojazdów belkę, co w trudnym terenie Wietnamu jest modyfikacją zasadną. Pojazd posiada automatyczny system gaśniczy oraz klimatyzację. XCB-01 wyposażono również w nową łączność.

Ochrona balistyczna i tyłu jest na deklarowanym przez producenta poziomie STANAG 4569 Level 3. 300-konny silnik diesla zapewnia prędkość rzędu 65 km/h lub 7 km/h w wodzie. Może on pokonywać przeszkody o nachyleniu do 30 stopni. Stosunek mocy do masy wynosi u wyposażonego w nowe gąsienice XCB-01 21,7 KM/t, podczas gdy dla BMP-1 jest to 22,7 KM/t.

Drony nie tylko wojskowe

Z ciekawostek warto wspomnieć przeznaczone zarówno na rynek cywilny, jak i wojskowy systemy gaśnicze, oferowane przez zakłady Z113. Firma oferuje chociażby UAV-50, a więc wyposażonego w dwie wyrzutnie środków gaszących bezzałogowca, który w powietrzu przy pełnym obciążeniu może operować do 20 minut. Maksymalny zasięg rakiet to 30 metrów. Przeznaczony jest on do gaszenia pożarów w trudnodostępnych miejscach, w tym na wysokich piętrach budynków. Wymiary drona po złożeniu to (w mm) 1500 x 1500 x 600 a po rozłożeniu 2500 x 2500 x 600. Maksymalna prędkość to 70 km/h, a pułap operowania to do 500 m. Zasięg transmisji z dronem a operatorem to 5 km. Może on operować w temperaturze od 0 do 40 stopni Celsjusza.

Rozwiązaniem komplementarnym jest DPCC-13, a więc mobilna wyrzutnia środków gaśniczych przeciwko pożarom typu A (pożary ciał stałych). Miota on pociskami kal. 100 mm i długości 628 mm. Maksymalny zasięg strzału to 200 m, a teoretyczna szybkość strzelania to 6 strzałów na minutę. Czas rozstawienia to 10 sekund.

Inną ciekawą wyrzutnią, aczkolwiek już bojową, jest wietnamski (MK Dynamics) system LMS (Light Missile System), a więc montowanej na pojazdach wyrzutni pocisków. Standardowy system LMS może przenosić 12 pocisków rakietowych Magic Arrow: MK70 z naprowadzaniem na cel lub bez, 12 rakiet MK82 lub 4 rakiety MK140. Posiada kamerę dzienną i nocną, laserowy dalmierz oraz laserowy wskaźnik celu. Zasięg to 8 km (niekierowana MK70), 6 km (kierowana MK70), 2 km (MK82) lub 6 km (MK 140).